Het gaat van kwaad naar erger. Telkens er een rechtse partij in Duitsland succes kent, worden er alle registers open getrokken om de partij in een slecht daglicht te stellen. Alle middelen zijn goed: waterdragers van de media, ‘collega-politici’, verdachtmakingen, bedreigingen, chantage en ja, zelfs met geïnfiltreerde partijleden, die op een gepast ogenblik een faux pas plaatsen die in het o zo democratische Duitsland de erfzonde wakker maakt.
Maar dat Grüne ministers liegen over hun diploma, over hun examens, over hun studies, dat ze tienduizenden euro’s over de balk gooien voor kappers, schminksters, fotografen… dat moet kunnen. Alsof Duitsland daardoor ‘democratischer’ wordt…
Wir widersetzen uns! AfD raus aus den Parlamenten!
Der Provokation der AfD ihren Bundesparteitag ausgerechnet im Ruhrgebiet mit 200 Jahren Geschichte von Migration abzuhalten, widersetzen wir uns. Kommt zum Protest gegen den AfD Bundesparteitag in Essen vom 28. bis 30. Juni… pic.twitter.com/kbv1xjyKz6
Een CDU-burgemeester wil de partijdag van de AfD verbieden omdat het tot linkse tegenbetogingen zou kunnen komen.
Andere partijen hielden in de grote Grugahalle (neem nota van de ondertitel: “Alles ist möglich” ) ook hun grote partijdagen. AfD had voor 28 – 30 juni – zoals trouwens in 2015 – de Grugahalle geboekt. Een alternatief (!) vinden is quasi onmogelijk.
Blijkt dat dit nét iets te veel democratie is voor het Essense stadsbestuur.
Tja. Klinkt bekend. We hebben zo’n stadsbestuur in Brussel.
Een fotootje delen van uw (klein)kindje in het bad… een gelukzalig moment aan het strand met je ijsjeslikkende peuter in zijn blootje… Vreugdevolle herinneringen. Als het aan de EU ligt, let je beter op je tellen. Of beter op de afbeeldingen op je GSM.
Een EU-plan om smartphones te scannen op kinderpornografie stuit op kritiek van experts. Zij vrezen privacyschending en valse beschuldigingen. De EU wilmeekijken in uw telefoon.
Voormalig VSA-presidentTrumps “America First”, is voor een Duitser met een zelfde patriottische boodschap een onvergeefbare doodzonde.
Björn Höcke (AfD) gebruikte in een toespraak “Alles für Deutschland” en dàt mag niet wegens – naar verluidt “een nazi-leuze”. Samen met nummerplaten, logo’s en afkortingen op reclame en kledingstukken met bv. HH of 88 of zelfs slechts Gotisch schrift worden zij naar de vergeetputten der geschiedenis verbannen. Het kenteken van Hamburg ontsnapt voorlopig nog steeds aan de Duitse mea-culpa-waanzin.
Het is maar de vraag hoe lang in ons land nog AVV-VVK op onze IJzertoren mag prijken en wanneer Raymond Van het Groenewouds “Vlaanderen Boven” verboden wordt…
“Past het wel dat een partij van stoere mannen en vrouwen woke-praat verkoopt en de kleinzerigheid cultiveert? Er bestaat ook zoiets als een delete-knop, een prullenmand, of eventueel een standaardantwoord om de afzender op zijn plaats te zetten.“
Zuhal Demir heeft een dickpic op haar bord, pardon in haar mailbox gekregen. Voor oningewijden: dat is een foto van het mannelijk geslachtsdeel, dikwijls nog met een suggestieve commentaar van de bezitter. Neem dat laatste niet te letterlijk: de meeste van die foto’s worden van pornosites gehaald, en in die zin moeten we het wel als identiteitsfraude beschouwen. Doe het dan tenminste met je eigen exemplaar.
Maar Zuhal heeft het gehad met dat soort plaatjes en bijbehorende voorstellen. Ze heeft daarbij wel enigszins euh… de pap in de mond gegeven, door ooit in P-magazine met een sexy fotoshoot uit te pakken, nog wel met het parlement als decor.
Na de bekendmaking van de Japanse capitulatie vierden de Amerikanen uitbundig het einde van WO II op Times Square in New York. Een matroos kuste vol vreugde een jonge vrouw en deze foto ging de wereld rond.
Deze foto werd nu door het Amerikaanse veteranenministerie op de verbodslijst gezet. In een memo gaf een staatssecretaris het bevel de foto uit alle diensten te verwijderen. Dit moet in het raam van een “veilige, respectvolle en trauma-bewuste arbeidsomgeving”, zo luidt de redenering. “De foto, die een daad voorstelt die niet met wederzijds goedvinden plaats vindt, past niet tot de nul-tolerantiepolitiek tegen intimidatie en seksuele aanvallen”, zo luidt de verdere uitleg.
En de foto, die we omwille van eigendomsrechten niet kunnen overnemen (… hoewel God en klein Pierke dit reeds ontelbare keren gedaan hebben) vindt u in onderstaande video:
Hetze over wetsvoorstel van Nederlandse minister die woord “moeder” wil schrappen
De Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken Hugo de Jonge gaat een wetsvoorstel waarin het woord ‘moeder’ wordt geschrapt, aanpassen. Het gaat volgens de CDA’er om “een onnodige fout” die “spoedig wordt rechtgezet”. Lees verder…
Melissa Depraetere (Vooruit) wil een totaalverbod voor politieke advertenties op sociale media. Partijen spenderen daar volgens haar te veel geld aan. Dat belastinggeld kan volgens haar veel beter besteed worden. Bovendien is er volgens haar een risico op ‘desinformatie en misleiding’ waarmee partijen ‘beïnvloeding’ zouden kunnen kopen. Zijn de socialisten werkelijk bezorgd over de besteding van belastinggeld en de bescherming van onze democratie of zou er iets anders achter zitten?
In een democratie ligt de macht bij het volk. Vrije meningsuiting is het vreedzaam wapen waarmee burgers de machthebbers controleren. Die zijn immers maar tijdelijk. Door technologische innovatie zoals boekdrukkunst, radio, televisie en internet kon de stem van de burger steeds meer mensen bereiken. En dus werd die vrije meningsuiting steeds gevaarlijker voor de machthebbers. Zonder uitzondering reageerden ze met monopolisering, reglementering en regelrechte censuur. Ze wilden zich immers beschermen tegen de burger en hun macht behouden.
Dat is ook het geval met de nieuwste innovatie, de sociale media. Zowel Barack Obama (2008) als de Arabische Lente (2011) toonden de mobilisatiekracht aan van sociale media waarmee machthebbers vervangen werden. Maar ook Brexit (2015), de verkiezing van Trump (2016) en de heropstanding van Vlaams Belang (2019) maakten gebruik van sociale media. En dat was duidelijk niet de bedoeling. Sindsdien zijn er tal van initiatieven genomen om sociale media te reglementeren en te censureren. Dat noemen ze dan in Orwelliaanse Newspeak destrijd tegen desinformatie en haatspraak en het beschermen van verkiezingen. Als de mensen juiste informatie krijgen, stemmen ze toch gewoon voor de machthebbers is de impliciete veronderstelling.
De Europese Unie organiseert sinds dit jaar met de Digital Services Act de censuur op sociale media. De platformen worden verplicht meningen te censureren die als zogenaamde haatspraak of desinformatie zouden kunnen beschouwd worden. Doen ze dat niet, dan krijgen ze zware boetes van de EU. Haatspraak en desinformatie zijn echter zodanig vage begrippen, dat die sociale mediabedrijven er alle belang bij hebben ook perfect legale meningen die binnen de vrije meningsuiting vallen te censureren. Dat is dan ook precies wat er gebeurt. Denk bijvoorbeeld aan het censureren van Zwarte Piet op Facebook. Dat is een inbreuk op de vrije meningsuiting van burgers. Maar die grondrechten beschermen is duidelijk niet de bedoeling van de EU. Ursula Von der Leyen rapporteerde voor de machthebbers in het WEF duidelijk met enige trots over de censuurmogelijkheden van de Digital Services Act. Maar dat is nog onvoldoende. Om de verkiezingen nog beter te beschermen, stemde het Europees Parlement over verdere beperkingen voor politieke advertenties.
Maar dat gaat dus voor de socialisten in Vlaanderen allemaal nog niet ver genoeg. Advertenties op sociale media moeten volgens Melissa Depraetere gewoonweg verboden worden. Toevallig zijn het vooral de oppositiepartijen Vlaams Belang, N-VA en PVDA die adverteren op sociale media. Eigenaardig genoeg moeten advertenties in klassieke media volgens haar wel nog kunnen. Die hanteren volgens haar immers betere kwaliteitsvereisten. Nog eigenaardiger, bijna alle media weigeren advertenties van Vlaams Belang. Meer zelfs, geen enkele verkozene van Vlaams Belang mag een opiniestuk publiceren. Ze laten Vlaams Belang zo min mogelijk aan bod komen. Volgens het rapport van de Vlaamse Regulator voor de Media heeft Vlaams Belang afgerond amper 1% van de politieke spreektijd op televisie. Zelfs foto’s kopen bij Belga is voor Vlaams Belang onmogelijk!
Verschillende redacties voeren gewoon actief en openlijk politieke strijd tegen Vlaams Belang. De wekenlange opgeklopte onzin over Chinese beïnvloeding is een voorproefje van de manipulaties die ons te wachten staan de volgende maanden in de aanloop naar de cruciale verkiezingen. De pers ontvangt miljoenen subsidie van het regime. Het is dan ook niet zozeer hun taak de mensen te informeren over wat ze moeten weten, maar wel om de bevolking te manipuleren op wat ze moeten stemmen. Sociale media doorbreekt dat informatiemonopolie. Melissa Depraetere geeft dat ook gewoon openlijk toe: ‘Sociale media zijn dé manier om de gewone mensen te bereiken. Ook mensen die niet geïnteresseerd zijn in politiek. Of zij die niet alle politieke details volgen. Sociale media zijn nuttig, maar een algemeen verbod op politieke advertenties is beter.’
Ze willen gewoonweg niet dat de boodschap van het Vlaams Belang gehoord kan worden. Ze willen bijvoorbeeld niet dat burgers te weten komen dat hun asielbeleid in 2023 meer dan 1 miljard kostte. Want dan zouden die burgers misschien wel eens voor een ander beleid met Vlaams Belang durven stemmen. Daarom willen ze sociale media reguleren, om de oppositie te censureren en de verkiezingen te manipuleren. Ze willen de controle over de informatie terug. Omdat ze niet van de macht willen verdreven worden. Daarom willen ze politieke advertenties verbieden en om geen enkele andere reden.
Socialisme is, niet verwonderlijk, inherent dictatoriaal.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, I & D fractie
