Stilaan worden er meer en meer tekenen gegeven dat het Westen zo gauw mogelijk een wapenstilstand in Oekraïne wil bereiken. En ook dat de “bondgenoten” wat er rest van Oekraïne, na afstand van de Donbass en de Krim, onder elkaar willen verdelen. Er wordt nu reeds open over het zenden van troepen, zgz. vredeshandhavers, verdeeld in bezettingszones, naar wat er rest van Oekraïne gesproken. Voorlopig is het nog onduidelijk of ze de beslissingen van Trump zullen volgen of alleen – met alle gevolgen van dien – Oekraine – zullen blijven steunen, financieel, materieel, politiek. In elk geval zal Oekraïne hiervoor een prijs moeten betalen.

Vergelijkbaar met de situatie in Duitsland na WOII, liet Rebelión, een onafhankelijk Spaans nieuwsportaal internationale politiek, zijn licht schijnen op de situatie:

“Landen zoals Polen vechten opnieuw voor hun voormalige oostelijke gebieden en proberen de grenzen van Oekraïne te ‘verleggen’ en naburige gebieden te annexeren volgens de logica van territoriale en economische expansie. In sommige berichten, die aan de NAVO worden toegeschreven, wordt een mogelijke administratieve verdeling van Oekraïne, in het geval van een langdurige bezetting, voorgesteld. Volgens deze rapporten zou de Zwarte Zeekust onder Roemeense invloed, het centrum en het oosten onder Duits toezicht en zouden de noordelijke regio’s, waaronder Kiev, onder Brits toezicht vallen.”

Zelensky doet wat hij kan om zijn reputatie volgens Trump als “de meest succesvolle handelsreiziger” waar te maken. Heel het jaar reisde hij van hot naar her, produceerde aan de lopende band bilaterale veiligheidsgarantie-oorkondes, die allemaal “historisch” geprezen werden. Ach, papier is geduldig. Eigenlijk – volgens Kiev – zonder enige waarde. Immers stelde het Oekraïense buitenministerie bij de NAVO-vergadering der buitenministers: “Wij zullen geen alternatieven, geen surrogaten of ersatzoplossingen voor het volwaardige NAVO-lidmaatschap goedkeuren.”

Het nieuwe ultimatum uit Kiev – waarbij het onduidelijk is wat Kiev meent te zullen ondernemen bij een niet-vervulling van de NAVO-droom – viel bij de NAVO op onvruchtbare bodem. Rutte, het nieuwe opperhoofd, verklaarde dat het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne voorlopig van ondergeschikt belang is. Natuurlijk zijn er landen die bereid zijn Oekraïne, in eender welke toestand, in de NAVO-schoot op te nemen, zoals de Baltische staten, Polen en zelfs Frankrijk, maar het belangrijkste blijft toch nog altijd dat de VSA, Duitsland en de rest van de NAVO-leden er geen voorstander van zijn. Eigenlijk gewoon tegenstanders zijn omwille van diverse redenen, zoals de eigen huisregels en het gevaar van een escalatie op wereldoorlogsniveau.

Peter Szijarto, Hongaars buitenminister, gaf blijk van gezond verstand: “Wij menen dat Oekraïne, in de huidige situatie, niet tot de Europese veiligheid kan bijdragen en als wij Oekraïne, als een land in oorlog, uitnodigen tot de NAVO dan riskeren wij de NAVO in een directe oorlog met Rusland te betrekken. Dat is een groot gevaar.”

Het maximum dat het Westen kan bieden zijn wapens en geld. Duitsland, de VSA, G.B., Zweden en Noorwegen hebben nieuwe militaire hulp aangekondigd. Ook Estland wil de inhoud van een collectebus sturen. En wat wordt er als tegenzet van Oekraïne verlangd? Rutte antwoordde: “Wij moeten ook ervoor zorgen dat er nog mensen in Oekraïne zijn… Wij moeten voor een opleiding zorgen… en dat er meer mensen naar het front gaan. Die discussie wordt momenteel in het land gehouden.”

Video: Een goedgekeurde wet van april, waarbij alle mannen tussen de 25 en 60 jaar geregistreerd worden en kunnen opgeroepen worden, stuit op fel verzet. Eender welke uitweg komt in aanmerking om te ontsnappen aan de militaire inzet: vlucht, onderduiken, omkoping, gefantaseerde ziekte…

De VSA eisen bovendien dat de Oekraïense regering een totale mobilisering van alle volwassen mannen en vrouwen organiseert. VSA buitenminister Blinken stelde: “De mobilisering is zeer belangrijk: immers, ook met geld en wapens moeten er mensen aan het front staan. Oekraïne moet een moeilijke beslissing nemen over een mobiliseringsuitbreiding, moeilijk maar nodig.”

Concreet hebben de VSA wat betreft Oekraïne een duidelijk plan: oorlog tegen Rusland, maar niet met eigen soldaten.

Viktor Orban, Hongaars premier gaf nog mee: “De Oekraïners staan met de rug tegen de muur. Ze bevinden zich in een moeilijke situatie. Ik vind dat ze op het foute paard gewed hebben. Ze hebben in april 2022 de foute strategie gekozen toen ze de mogelijkheid hadden een vredesakkoord of een wapenstilstand met de Russen te sluiten. Ze hebben dat onder druk van de Angelsaksen niet gedaan en zijn sindsdien in de oorlogsretoriek verstrikt geraakt, waaruit ze nu zeer moeilijk kunnen ontsnappen.”

In het oosten van Oekraïne blijft het Russische leger gestaag terrein winnen. Niet allleen in de regio Donetsk, maar ook in de noordoostelijke regio Charkiv. Daar staat de strategische stad Koepjansk onder zware druk. Het Russische leger probeert de stad te omsingelen en het Oekraïense leger terug te drijven tot de andere oever van de Oskil-rivier. Een actuele interactieve kaart vindt u bij https://liveuamap.com/ – klik op Ukraine.

Recent werden in de westerse media desertiecijfers bij het Oekraïense leger gepubliceerd, o.a. in de New York Post*, Newsweek**, Financial Times***, Military Watch****, Bloomberg*****. Ook de financiering begint te haperen. Blinken belooft 50 miljard aan kredieten uit bevroren vermogens, maar de Republikeinen, die via het Congress de geldkraan controleren, hebben geen haast die open te draaien zo lang Biden nog in het Witte Huis resideert. Trump moet beslissen maar intussen meent Bloomberg een stemmingswissel te noteren.

Bloomberg: “De NAVO stuurt met dubbel enthousiasme wapens in het verwoeste land. Intussen verliest het Oekraïense leger grondgebied en wakkert het de vrees aan dat een mogelijke wapenstilstand het conflict zou doen bevriezen en delen van Oekraïne onder Russische controle zouden blijven. En, terwijl de buitenministers bij hun ontmoeting in Brussel (NAVO) over de militaire leveringen discuteerden, hebben de regeringen reeds verschillende scenario’s over een wapenstilstand in overweging genomen…”

Het Oekraïense leger zit in een moeilijke situatie want ze heeft dringend een pauze nodig. Hoewel Oostenrijk alle anti-Russische sancties ondersteunt en de energierelatie praktisch afgebroken heeft, haastte de Oostenrijkse kanselier Karl Nehammer zich om zijn land als neutrale ontmoetingsplaats voor wapenstilstandsonderhandelingen aan te bieden.

De discussie over een directe deelname van westerse troepen bij de gevechten – een mogelijkheid die zowel de Franse president als de Britse premier aankaartten – veranderde deze week in een discussie over het naoorlogse Oekraïne. De Estse buitenminister gaat ervan uit dat het land, of dat wat ervan over blijft, tussen de geallieerden volgens het principe van het naoorlogse Duitsland in bezettingszones zal opgedeeld worden, die in aansluiting dan in de NAVO zullen opgenomen worden. Een andere optie is het sturen van westerse vredeshandhavers aan de grens.

In het algemeen gaat de oorlogsgoesting der westerse bondgenoten in dalende lijn. Men weet immers niet wat en hoe de VSA in de toekomst nog willen, resp. zullen ondernemen. Het is wachten op Trumps troonsbestijging.

Intussen lijkt Zelensky’s ‘Slava Ukraini’ zijn glans verloren te hebben:

*https://nypost.com/2024/11/30/world-news/underequipped-ukrainian-soldiers-fleeing-the-frontlines/

**https://www.newsweek.com/ukraine-desertion-russia-war-1993760

***https://www.ft.com/content/9b25288d-8258-4541-81b0-83b00ad8a03f

****https://militarywatchmagazine.com/article/ukrainian-army-desertion-surge-catastrophic-losses

*****https://www.bloomberg.com/news/articles/2024-12-06/in-ukraine-more-and-more-exhausted-soldiers-abandon-their-posts

Idriss Aberkane is een Franse publicist en blogger o.a. over geopolitiek, spiritualiteit… Hij publiceerde in zijn YouTubekanaal van 27 november “Gardez l’ espoir: la guerre mondiale n’ aura pas lieu” (Behoud de hoop: de wereldoorlog zal niet plaatsvinden).

Een hoopgevende noot in een donkere periode? Er zijn nog zeven weken te doorlopen voor Trump aantreedt. Er zijn voortdurend escalaties. Biden stond het gebruik van lange-afstandswapens (200 km – 500 km ?)toe op het moment van de G20-top in Rio. Er waren zelfs loze (?) geruchten dat de VS nucleaire wapens aan Oekraïne “terug zouden geven”. Dat is bizar aangezien de VS die nucleaire wapens die Oekraïne en Kazachstan in 1991 aan Rusland (de wettelijke opvolger van de Sovjetunie) hebben overgedragen, uiteraard niet in hun bezit hebben.

Oekraïne, een plaatsvervangend platform?

De Amerikanen geven toe dat de Oekraïners die bepaalde raketten niet zelf kunnen afvuren. Er zijn satellietgegevens van de VS nodig en elke raket is individueel gecodeerd. Codes laat je niet rond slingeren zelfs niet bij je bondgenoten.

NATO-personeel in de ruimteagentschappen (VS, FR, GB..) doen de ruimteverkenning, Ramstein (NATO Duitsland) bepaalt de doelen en de NATO-technici in Oekraïne checken en coderen.

De Russen beschouwen het als een oorlogsdaad van de VS, GB enz. als de VS-, GB-militairen of technici enz. een raket afschieten van hun Oekraïense “platform” op internationaal erkend Russisch grondgebied.

Vervangt de nieuwe Orezhnik de atoombom?

Op 21 november lanceerden de Russen een Orezhnik die in één inslag de reusachtige rakettenfabriek in Dnipro aan de Dnjepr in de as gelegd heeft. Aberkane noemt dat in zijn inleiding “la première frappe nucléaire à blanc” (de eerste nucleaire treffer met los kruit). Los kruit is een kruitlading zonder kogel.

De Orezhnik was een oefentest zonder “kruit”, er waren geen explosieven, laat staan een nucleaire lading. Ondanks wat onze kranten zeggen, is het geen nucleaire raket. Ze is afgeleid van een nucleaire productielijn (hypersonisch en intercontinentaal) en een lijn middellange afstand (hypersonisch en conventioneel zoals de Kinzhal).

Toch was de Orezhnik met zijn zes koppen – maar er kunnen er meer zijn in de toekomst – vergelijkbaar met de impact van een of meer tactische kernbommen. Dat komt door de formidabele kinetische energie. Maar de Orezhnik heeft niet de nadelen van een kernbom, er is zero radioactiviteit.

Bij het lanceren was er een “jelly fish” te zien. Zie dit fenomeen bij een Amerikaanse lancering (seconde 24).

De Orezhnik schiet omhoog in een “jelly fish” schijnsel (doorschijnende kwal ). De raket gaat dan surfen op het kussen van de aardse atmosfeer en ontwikkelt daarbij snelheden van mach 10, dat is 3 km per seconde. Die raket had zes koppen. Als de raket de atmosfeer weer binnenschiet, scheiden ze zich af net zoals in de atmosfeer ontbrandende brokstukken die een invallende meteoor in zijn staart meeneemt. Die koppen gaan elk op hun eigen doel inslaan.

Er komen geen explosieven bij te pas. De kinetische energie is zo groot dat er bij inslag temperaturen van bij 4000 C zouden ontstaan. Ter vergelijking, de temperatuur van het zonneoppervlak is 5500 C.

Vreselijk wapen dat bij inslag een lichtexplosie veroorzaakt en alles verpulvert. Het is tot op enkele meters gericht is maar het is niet nucleair. Er is geen radioactiviteit. De NATO-luchtafweer kan dit niet tegenhouden. De beste radar kan amper een rimpeling in de bovenste atmosferische lagen zien veroorzaakt door het plasma rond de raket maar geen vast object.

Voor de Orezhnik zie deze Indische nieuwssite:

Beter voor de wetenschappelijke uitleg is het interview van Nima met Ted Postol, befaamd fysiscus en nucleaire expert van de Amerikaanse MIT, vrijdag 22 november.

Is de atoomoorlog nu achterhaald?

De atoomwapens aan beide kanten hebben de laatste tachtig jaar voor een evenwicht van de afschrikking gezorgd. Niettemin flirten vele hardliners, “neoconservatieven” genoemd, met het idee dat je de tegenstander in een nucleaire “first strike” in één klap zou kunnen “onthoofden” zodat die niet meer betekenisvol zou kunnen terugslaan.

Bekend is dat van de film “Dokter Strangelove” van Stanley Kubrick (1964).

De neoconservatieven hebben een nederlaag geleden met de verkiezing van Trump maar daarmee is hun strijd nog niet verloren. Ze zijn erg sterk in de EU met name in de Europese Commissie, het Europese Parlement, vele EU-regeringen (FR, GB, de Duitse Groenen, de Scandinavische en Baltische regeringen…).

Maar gevaarlijker dan de hardliners uit de achterkamers van de defensie- en overheidsdiensten zijn de menselijke fouten. In die tachtig jaar nucleaire afschrikking zijn er heel wat geweest. Je zou denken dat de goddelijke voorzienigheid een aantal keren is tussengekomen om het leven in grote delen van deze planeet te redden.

In 1962 tijdens de Cubaanse rakettencrisis ontspoorde de situatie en de Amerikanen maakten jacht op een Russische onderzeeër. Die had wegens de diepte en de stoorzenders geen radiocontact meer met Moskou en de Amerikanen dropten dieptebommen. Was de echte oorlog begonnen? Ze konden het niet weten. In 2002 is uitgekomen bij een conferentie dat de onderzeeër conventionele maar ook één nucleaire torpedo (kracht Hiroshima) had. De bevelvoerder Valentin Savitsky heeft uiteindelijk beslist niet te schieten.

De Orezhkin is geen intercontinentale raket maar kan vanuit West-Rusland heel West-Europa bestrijken en vanuit het verste punt van Oost-Siberië het oostelijke deel van de VS. Daarmee herstelt de Orezhkin als die in massa geproduceerd wordt, een balans.

De Russen en de AEGIS-raketten van de NATO, een nieuwe balans?

Over de in 2024 afgewerkte AEGIS-basis in Polen:

Grappig is dat de commentator nog vermeldt dat die raketten tegen Iran gericht zijn. De neocons vertellen dat al twintig jaar. Ligt Iran nu in Noord-Europa? Voor wie houden ze ons eigenlijk?

De NATO is de laatste 30 jaar dichter bij Rusland komen aanschurken. Bewijs zijn de twee AEGIS-basissen, één in Polen (bij Gdansk) en één in Zuid-Centraal-Roemenië (Deveselu). Die bevatten de defensieve raketten van de NATO om een mogelijke Russische rakettenaanval af te schieten. Een raket vanuit Gdansk naar het Russische Kaliningrad komt er aan in drie minuten…

Bovendien kunnen raketten in weinig tijd een offensieve in plaats van een defensieve lading krijgen. Dan heb je raketten vergelijkbaar met de Amerikaanse Tomahawk die vanuit Centraal-Europa gemakkelijk Moscou of Sint-Petersburg zouden kunnen raken. Op 23 oktober 1983 betoogden zo’n 400000 mensen in West- en Zuid-Europa tegen de installatie van dergelijke raketten.

Zie de betoging in Athene:

Nu raakt dat de gewone mensen veel minder. Ook in Vlaanderen kwamen in 1983 tienduizend mensen op straat van de Volksunie tot het ACV, ABVV, Pax Christi en de toen nog bestaande communisten*.  Duitsland zou nu dergelijke Amerikaanse raketten installeren tegen 2026.

*Raketten tekenden politieke generatie

Rusland heeft uiteraard geen twee AEGIS-basissen bv. één in Canada en één in Mexico om de VS te controleren. Dat zou ondenkbaar zijn. Wat de NATO wint in nabijheid, moet Rusland dan compenseren in snelheid. De Orezhkin samen met de al bestaande hypersonische wapens (Kinzhal..) is daar essentieel voor. De Orezhkin heeft de voordelen van tactische kernwapens (vergelijkbaar met Hirosjima), heeft met zijn verschillende koppen dezelfde vernietigingskracht en is meer precies gericht. Maar er ontstaat geen radioactiviteit die het leven in grote delen van Europa voor decennia onleefbaar zou maken.

Het evenwicht van de afschrikking wordt hersteld. De NATO wordt effectief ontraden om van de nabijheid te profiteren en een salvo offensieve raketten van Gdansk of Deveselu af te schieten.

De Orezhnik zou hen in snelheid pakken en is omwille van zijn snelheid niet af te schieten. Bovendien is de Russische rakettenluchtafweer bij de beste van de wereld. De neoconservatieven zijn dus voorlopig geblokkeerd in hun eindeloze escalatie. Dat is een goeie zaak voor Europa en de wereld.

Tenax