Als je de nieuwsberichten mag geloven, dan heeft men aan de overkant van de Atlantische Oceaan een diepe zucht van opluchting geslaakt: Joe Biden gaat op pensioen. En zijn vice-presidente mag zijn kandidatuur opvullen. Volgens de Björn Soenens der mediawereld is dit slechts een pro forma voorwaarde. Hoewel… dit moet nog op de Conventie bekrachtigd worden. Hoewel… er nog andere kandidaten kunnen opduiken. Naar verluidt – volgens de poco media-orakels – zou quasi iedereen met naam en faam in het politieke en financiële VSA-wereldje Kamala’s kandidatuur steunen. Raar. Nog niet zo lang geleden was ze de minst geliefde dd. vice-president(e) aller tijden. En nu wordt ze als een soort ninja met superkrachten op een pied de stalle gehesen. Zo zit de politiek in elkaar.
In The Time verneemt u wie er haar kandidatuur steunt: https://time.com/7001125/kamala-harris-endorsements-biden-bill-hillary-clinton/
Barack Obama en Nancy Pelosi ontbreken echter (voorlopig?):
Kamala behoort zonder meer tot de supporters van Israël. Netanyahu heeft deze week ook een onderonsje met Kamala op zijn agenda staan. We citeren uit het Pro-Joodse hart van Kamala Harris:
“… Harris’ relatie met de Joodse gemeenschap en staat gaat een stuk dieper dan haar warme gevoelens voor de blauwe blikjes van het JNF. Haar biologische ouders mogen dan Indiaas en Jamaicaans zijn, haar politieke moeders – de Californische senatoren Diane Feinstein en Barbara Boxer – zijn beiden Joods. Net als haar man, advocaat Douglas Emhoff, die zij bij een door wederzijdse vrienden georganiseerde blind date ontmoette. Toen het stel in 2014 trouwde, braken Kamala en Douglas naar goed gebruik het glas…”
“… Als het om Israël gaat, is Harris ‘meer Aipac dan J Street’, meent J., het Joodse weekblad voor Noord-Californië. Dat wil zeggen dat zij zich beter thuis voelt bij de meer conservatieve, fel pro-Israëlische lobbyisten dan bij hun progressieve, kritische en vaak zelfs ronduit anti-Israëlische collega’s in Washington. Opvallend is dan ook dat J Street haar niet steunt, ondanks haar Democratische partijaffiliatie. Kamala Harris steunde de beslissing de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen, ondanks haar afkeer voor Donald Trump, de president die dat besluit uiteindelijk nam. Sterker nog, in 2017 riep zij Trump al op dit te doen in een resolutie die stelde dat ‘Jeruzalem de ongedeelde hoofdstad van Israël’ moet blijven…”
“… Na een bezoek aan Jeruzalem sprak Harris in 2016 in lovende, bijna lyrische bewoordingen over de Joodse staat: “Ik heb met eigen ogen het grote belang gezien dat [Israël] heeft als het historische, geestelijke en gerechtvaardigde thuisland van het Joodse volk.” Als juriste bezocht zij het Hooggerechtshof in de Israëlische hoofdstad en ook dat kon haar goedkeuring, zeg maar gerust bewondering wegdragen: “Het gebouw is een mooi monument voor een staat die is gebaseerd op de hoogste menselijke idealen. De schoonheid van de architectuur en de gedachte achter het ontwerp hebben een blijvende indruk achtergelaten. (…) Het Hof, net als Israël zelf, is een prachtig thuis voor democratie en gerechtigheid in een regio waar radicalisme en autoritarisme maar al te vaak de regeringsvorm bepalen.”
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kamala_Harris
Afsluitend een vraaggesprek met Kamala’s echtgenoot Doug Emhoff:
