Enerzijds… anderzijds…
Seth Frantzmann, (Jerusalem Post en Middle East Forum) beklaagt zich over de twee maten en gewichtenpolitiek t.o.v. Turkije en Israël.

Hij stelt vast dat de internationale wereld opvallend stil is over de Turkse militaire invasie van Noord-Syrië… maar het niet kan laten Israël voor elke tussenkomst op Palestijnse of Syrische bodem op de vingers te tikken. Dubbele moraal, vindt hij.
Turkije beschouwt de PYD in Syrië als een bedreiging van de nationale veiligheid en vindt dat het dan gerechtigd is een minderheid in een buurland aan te vallen en hun grondgebied te bezetten. Maar als Israël de bedreiging van Israëlische veiligheid wil uitschakelen… Hamas in Gaza en Hezbollah in Libanon, resp. Syrië… dan is het kot te klein.

We geven het toe – een omvangrijker opiniestuk vervat in een simplistische samenvatting van enkele lijntjes. We lichten Seths redenering verder toe:

In 2016 vielen de Turken Jarabulus aan en in januari van dit jaar Afrin, installeerden er hun bevriende “gematigde rebellen”, verdreven (of erger) Koerden en christenen, kwam er protest? Na een bemoedigend telefoontje met Trump kreeg Erdogan carte blanche om de bezetting van Noord-Syrië uit te breiden. Maar als Israël op de westelijke Jordaanoever Israëlische nederzettingen plant, op vrijdag terugschiet naar Gaza-betogers, in Zuid-Libanon ingegrepen wordt na de ontdekking van tunnels, of Iraanse steunpunten in Syrië dan is ‘s werelds goegemeente verontwaardigd…. en dat is niet eerlijk…

Seth stelt dan ook de vraag waarom Turkije (nog) meer vrijheid krijgt eender wat te doen in Syrië, terwijl het Israël niet toegestaan zou zijn grensoverschrijdende militaire operaties uit te voeren zonder hiervoor veroordeeld te worden?

Turkije is bezorgd om de aanwezigheid van de PYD (grote meerderheid Koerdisch), zoals Israël bezorgd is om de aanwezigheid van Hezbollah, Saoedi-Arabië om de aanwezigheid van Houthi’s in Jemen.
En nu Trump aangekondigd heeft de VSA troepen uit Syrië binnenkort te zullen terugtrekken, schijnen politici en media het gewoon als een vaststaand feit te accepteren dat Erdogan een stuk van het buurland, Syrië, kan bezetten, resp. annexeren om het “aan de echte eigenaars terug te geven”. Israël wordt voortdurend de levieten gelezen terwijl Turkije carte blanche krijgt om te doen waarin het zin heeft.

“Hypocriet“, zegt Calimero Seth.

Over de bezetting van de Syrische Golanhoogte, met onrechtmatige diefstal van de oliebronnen, het herschrijven van Israëls grenzen, de olieboorconcessies die door de Israëlische regering aan een VSA consortium toegekend werden in “Noord-Israël”, heeft hij het niet gehad.

Hypocriet?