Calais is migranten zat
– Ouderen durven hun huis niet meer uit, de middenstand raakt zijn klanten kwijt. ’Calaisiens’ die in de buurt van de migrantenjungle wonen, zijn de groepjes over straat zwervende jongemannen volledig beu.
– Het huis van Nadine Guerlach staat tegenover opvangcentrum Jules Ferry. Nadat er negen keer was ingebroken, bouwde haar dochter het pand om tot een bunker: ze liet hekken, bewegingssensoren, bewakingscamera’s en rolluiken installeren. „Mijn vrienden durven hier niet meer te komen”, zegt de 64-jarige Française. „Behalve degenen die me een paar keer per week komen halen om boodschappen met me te doen, want ik vind het zelfs te eng om naar mijn eigen auto te lopen.”
– De barman van Les Dunes, een bistro even verderop, wil niets te maken hebben met de jongens uit de krottenwijk. „Rondhangen, drinken op straat… ik wil ze hier niet binnen hebben. Ik smijt ze er meteen weer uit.”
– Groepjes Eritreërs, Soedanezen, Somaliërs en Afghanen maken al jarenlang deel uit van het straatbeeld in Calais. Inmiddels trekt de havenstad ook Syriërs en Koerden. De migranten, voornamelijk jongemannen van rond de 27 jaar, hopen er in een vrachtwagen te klimmen en zo de laatste dertig kilometer naar Engeland af te leggen. Dat is inmiddels zo moeilijk – chauffeurs mijden Calais, sluiten hun trucks hermetisch af en worden beschermd door hoge hekken – dat het aantal bewoners van het kamp nu op 9000 wordt geschat. Zij vestigen hun hoop op smokkelaars, die duizenden euro’s voor een enkeltje Groot-Brittannië vragen.
– Tot nu toe waren de Calaisiens begripvol en vielen de migranten nauwelijks mensen lastig. Dat is veranderd, weet Laurent Roussel, bareigenaar en gemeenteraadslid voor de lokale linkse partij PGPC. Zijn bistro ligt aan de route van de jungle naar de Kanaaltunnel. „Sommige stamgasten wilden niet meer komen, zij vinden die groepjes jongens bedreigend. De supermarkt hier tegenover heeft gratis wifi, dus daar zitten die jongens de hele dag te internetten, soms wel tot twee uur ’s nachts. Verderop zitten middenstanders die de deur van hun winkel tegenwoordig op slot doen. Dat is weinig uitnodigend, de omzetten dalen.” Lees verder…
In Essen (BRD) wilden SPD verenigingen zondag 31.01 de straat op gaan, tegen de overbelasting van de asiellawine. Onder het motto: genoeg is genoeg. Integratie heeft grenzen. Het Noorden (Essen) is vol. De plaatselijke SPD riep zelfs tot zit-blockades op.
Er brak paniek uit bij de SPD top en Hannelore Kraft wou de algemene secretaris Andre Stinka (what’ s in a name) naar Essen sturen om de kameraden de les te spellen.
Zover kwam het niet. Zaterdagavond zegden de Sozis uit Essen hun actie op. Waarom? Omdat ze van alle linkse kanten onder vuur werden genomen en in de kaart van rechts speelden.
Democratie kan toch mooi zijn.