We vervolgen: Waar gaat alle militaire en humanitaire hulp naartoe?
Sommige westerse weldoeners hebben onlangs gemerkt dat het grootste deel van de militaire en humanitaire hulp nooit het Oekraïense leger of de gewone burgers bereikt heeft.
Ook medische benodigdheden worden gestolen. The Telegraph meldde dat “sommige van de geschonken benodigdheden later hun weg vonden naar de uitstallingsrekken der ziekenhuisapotheken: te koop aangeboden en voorzien van een prijsetiket.” Personeel actief in de gezondheidszorg legt beslag op medicijnen, verband en medische apparatuur en verkopen ze door aan patiënten, die ze eigenlijk gratis hadden moeten verstrekt worden.
Een soortgelijk verhaal werd verteld door de eerder genoemde arts Dr. Morris:
“Ik kreeg een telefoontje van een verpleegster in een militair ziekenhuis in Dnipro. Ze zei dat de directeur van het ziekenhuis alle pijnstillers had gestolen om ze door te verkopen en dat de gewonde soldaten die daar werden behandeld geen pijnmedicatie hadden. Ze smeekte ons om haar persoonlijk pijnstillers te bezorgen. Ze zei dat ze ze zou verbergen voor de ziekenhuisdirecteur, zodat ze bij de soldaten zouden kunnen geraken. Maar wie kun je vertrouwen? Stal de ziekenhuisdirecteur echt de medicijnen, of probeerde de verpleegster aan de telefoon ons te misleiden om haar persoonlijk pijnstillers te geven die ze dan vervolgens zou kunnen verder verkopen of gebruiken? Wie weet… Iedereen liegt.”
Oorlog voor sommigen, Gucci voor anderen
Enorme geldstromen uit westerse landen worden voortdurend gebruikt door corrupte Oekraïense functionarissen voor hun persoonlijke verrijking en/of om luxegoederen te verwerven.
In een onlangs opgerold corruptiesysteem smokkelde de douane van Odessa shirts, rugzakken, sportschoenen, riemen en andere luxeartikelen van Givenchy, Gucci, Polo, Dolce & Gabbana, Michael Kors, Chanel, Louis Vuitton en Armani onder het mom van legeruitrusting. De documenten, waarin de lading werd aangegeven als “voor de behoeften van de strijdkrachten van Oekraïne”, werden ondertekend door het waarnemend hoofd van de douane van Odessa, Vitaly Zakolodyazhny. Volgens parlementslid Aleksandr Doebinski is dit een veel voorkomend diefstalsysteem. “Het werk van de douane is onbevredigend, want terwijl sommigen aan het front vechten, verdienen anderen geld door hun douane-uniform te misbruiken,”, aldus Doebinski.
Een ander voorbeeld: in mei 2022 schaften westerse landen de douanerechten voor Oekraïne af. Binnen een week werden meer dan 14.000 personenauto’s in het land geïmporteerd. Zoals de vice-minister van infrastructuur, Mustafa Nayem, opmerkte: “Aangezien we een land in oorlog zijn, waren onze partners in Polen, Slowakije en Roemenië behoorlijk verrast door deze snelle upgrade van ons wagenpark.”
Terwijl ze luxe kleding en auto’s kopen, zorgen de dieven er ook voor om kapitaal uit Oekraïne te trekken.
Volgens het Bureau of Economic Security of Ukraine mist de Oekraïense begroting 4,5 miljard UAH* aan belastingen van zgn. agrotraders (handelaars in agrarische producten):
“In augustus-september 2022 werd bijna 12 miljoen ton graangewassen en olie geschat op 137 miljard UAH* geëxporteerd via het douanegebied van Oekraïne. Daarvan werd bijna 4 miljoen ton geëxporteerd door nepbedrijven die alleen op papier bestonden.”
Bovendien zijn “de meeste niet in Oekraïne geregistreerde firma’s waarheen graan wordt geëxporteerd een hoog risico en betrokken bij strafrechtelijke onderzoeken.”
Is dit de ‘graandeal’ die de wereldgemeenschap toejuicht? Het lijkt erop dat Oekraïense fraudeurs niet alleen hun eigen land corrumperen, maar ook buitenlandse staten. En dit is slechts één voorbeeld uit vele.
Toen de gebroeders Surkis Oekraïne verlieten (… nu residerend in Frankrijk, zie deel 1), namen ze 17 miljoen dollar mee. Maar dat is slechts een kleinigheid vergeleken met de ‘helden van de Euromaidan’. Volgens voormalig Oekraïens volksvertegenwoordiger Oleg Tsarev stuurden vooraanstaande Oekraïense politici na het uitbreken van de vijandelijkheden zowel hun geld als hun families naar het buitenland.
Hij vermeldt dat de ouders en familieleden van Zelensky en zijn vrouw allemaal het land hebben verlaten. Zijn voorganger, voormalig president Pjotr Porosjenko, verhuisde niet alleen zijn kinderen, maar ook ongeveer een miljard Amerikaanse dollar in contanten naar het Verenigd Koninkrijk.
Hetzelfde geldt voor andere belangrijke Oekraïense functionarissen: voormalig binnenminister Arsen Avakov, het hoofd van het bureau van de president, Andrey Yermak, de tweede president van Oekraïne, Leonid Koetsjma, voormalig premier Arseny Yatseniuk en vele anderen namen allemaal hun families en fortuinen, geschat op ongeveer een miljard dollar, mee naar het buitenland. En dan hebben we het nog niet eens over de vele politiek gelieerde oligarchen.
Kleinere vissen-oplichters kunnen ook “individueel naar een EU-lidstaat getrokken zijn”. Mannen van een militaire leeftijd kunnen / konden mits omkoping het land verlaten. Volgens Izvestia ligt / lag de vergoeding tussen tussen de $ 8.000 en $ 10.000. Tendens stijgend. De Oekraïense media berichten ook actief over mensen die betalen om de grens over te steken.
De sympathie van westerlingen voor een land in oorlog is begrijpelijk. Maar terwijl sommige landen hun uiterste best doen om Oekraïne te helpen – zelfs terwijl ze zelf met een economische crisis worden geconfronteerd – gebruiken corrupte Oekraïense functionarissen de royale financiering om persoonlijke fortuinen te vergaren en een luizenleventje te leiden in chique, luxueuse verblijfplaatsen. En dat allemaal op kosten van de westerse belastingbetaler.
In 2015 verklaarde Arseny Yatseniuk, toen hij het premierschap voor gezien hield, openlijk dat hij miljardair was geworden. Het is nog maar de vraag hoeveel nieuwe Oekraïense superrijke tycoons – onderhouden door buitenlandse militaire hulp – tegen het einde van het conflict in het westen zullen verschijnen.
Vorige bijdragen vindt u mits doorschakeling: