Als men de derde wereld binnenhaalt, wordt men zelf de derde wereld.
Duitse voetballer Toni Kroos: “Dit is niet meer Duitsland zoals ik het ken”
Toni Kroos, zovele jaren speler in de Duitse Nationalmannschaft, internationale voetballer en toptalent, heeft zich bij het afsluiten van zijn voetbalcarrière bezorgd getoond om de toestand van zijn vaderland. Hij ziet zijn dochter bijvoorbeeld veiliger opgroeien in Spanje dan in Hamburg, Berlijn of München. Eigenlijk is hij teleurgesteld, maar hij wikt zijn woorden om tegen niet teveel tere schenen te schoppen: “Ik vind Duitsland nog steeds een heerlijk land, ik ben er ook graag, maar het is bijlange niet meer het land zoals het er 10 jaren geleden uitzag, toen we naar Spanje trokken”, aldus Kroos in een recente podcast Lanz & Precht van de journalist Markus Lanz en de filosoof Richard David Precht.
Het voelt ànders aan in het land. Hij zocht naar zijn woorden, liet hij tijdens de uitzending verstaan: “Hoe kan ik mij zo goed mogelijk uitdrukken, zonder in een hoekje te worden gedrumd?” Zijn dochter was net 7 geworden: “Als iemand mij zou vragen: ‘Zou je je dochter op haar 14de ’s avonds thuis laten vertrekken, in Spanje of eerder in een Duitse stad?’, zou ik vandaag zeker Spanje antwoorden”. Hij wilde niet overdrijven, zei hij, maar in Duitsland was toch al een ander “gebeurd”.
Zo had hij twijfel of zijn dochter in Berlijn, München of Hamburg “zonder kleerscheuren thuis geraakt”. 10 jaar geleden was zoiets ondenkbaar in Duitsland. En moeilijk naar woorden zoekend wees hij in de richting van de migratiecrisis als kernpunt bij het gewijzigde veiligheidsgevoel in zijn vaderland. “Tja, hoe moet men het stellen, namelijk dat Duitsland vol is en dat het een thema is bij de mensen”. Hij heeft niets tegen “de grondidee dat mensen komen en dat we mensen nodig hebben”. Maar het gebeurde te ongecontroleerd. “Men is er dus niet in geslaagd, in deze grondidee. De Duitse overheid heeft het onderschat”.
Dit zegt het buikgevoel in Duitsland, het zal niet wezenlijk verschillen van het buikgevoel bij ons of in Frankrijk. Alleen weigeren de progressieve, liberale of liberaal-progressieve regeringen hier (voorlopig?) rekening mee te houden.
Peter Logghe
Ter illustratie: