De raison d’état van de N-VA wordt ook in het Europees Parlement doorgetrokken.

U ziet in de beeldfragmenten van De Redactie een naar gewoonte molenwiekende Vrhfstdt, die enigszins meewarig op het werk van de vorige Commissie neerkeek, een verwachtingsvolle Nigel Farage – hopende op een uittreding van zijn land -, een grappige Juncker – die de aan/afwezigheid van de vrouwen in zijn bestuur weglacht -, een twijfelende maar ja-stemmende Mark Demesmaeker, en een tegenstemmende Staes en Gerolf Annemans.

Volg de bruggetjes voor de drie fragmenten:

– De nieuwe EU-Commissie krijgt vertrouwen

– Rob Heirbaut is in Straatsburg (vanaf 00.43 Mark Demesmaeker)

– Groen en Vlaams Belang stemden tegen

Persmededeling: Vlaams Belang stemt tegen Europese Commissie van Juncker

“Vandaag stemde Vlaams Belang-europarlementslid Gerolf Annemans in het Europees Parlement in Straatsburg tegen de nieuwe Europese Commissie van Jean-Claude Juncker.
De Europese verkiezingen brachten een politieke aardverschuiving teweeg waarbij diverse eurokritische tot eurosceptische partijen  zowat overal in Europa wonnen (en in Groot-Brittannië, Griekenland, Frankrijk en Denemarken zelfs de grootste werden). Door het aanstellen van de commissie-Juncker wordt dat signaal botweg onder de mat geveegd. Junckers Commissie wordt immers bevolkt door de grote verliezers van de verkiezingen, namelijk de eurofiele fracties van de drie traditionele zuilen: de christendemocratische Europese Volkspartij (EVP), de Socialisten & Democraten (S&D) en de Liberalen en Democraten (ALDE).

Net zoals Vlaanderen ondanks de verkiezingsresultaten decennialang werd gegijzeld door de traditionele partijen, gebeurt nu hetzelfde op EU-niveau: de richting waarin Europa door de traditionele fracties wordt geduwd – namelijk méér Europese Unie en méér euro en dus minder volkssoevereiniteit, minder vrijheid en méér miljardentransfers – blijft voortdurend dezelfde; hooguit wordt het tempo waarin dat gebeurt een klein beetje bijgesteld. Kortom, het duidelijke signaal van de Europese kiezer wordt door de eurocraten – geheel volgens EU-traditie – straal genegeerd.

Die schaamteloosheid hoeft ook niet te verbazen met een man als Jean-Claude Juncker aan het roer, die inzake de Europese integratie onverhuld stelde: “We beslissen iets. We brengen dat dan in en wachten enige tijd om te zien wat er gebeurt. Volgt er geen misbaar, breekt er geen opstand uit – de meesten begrijpen toch niet wat er is beslist – dan gaan we weer wat verder. Stap voor stap tot er geen terugkeer meer mogelijk is.”
Inzake de euro zei hij: “Ik ben een christendemocraat, een katholiek, maar als het belangrijk wordt, lieg ik”. Desgevraagd reageerde hij: “Ja, ik lieg. En waarom? Omdat het om het overleven van de euro gaat. Als het ernst wordt, moet men liegen.”
Een dergelijke mentaliteit getuigt van een diepe minachting voor de kiezers en voor de democratie.

Wie daarbij, zoals de N-VA, aan de Vlaamse kiezers beloofde een zogenaamd ‘eurorealistische’ koers te varen en toetrad tot de anti-federalistische ECR-fractie, maar vervolgens zowat als enige van die fractie de federalistische commissie van Juncker steunt, pleegt kiezersbedrog.  De N-VA toont dus aan dat ze haar EU-federalistische, anti-nationalistische koers gewoon voortzet, door net zoals de afgelopen jaren mee te stemmen met de traditionele fracties.”

Klaas Slootmans
Persverantwoordelijke