Een rozenkrans voor Libanon. Vandaag, op de feestdag van de h. Charbel, een Libanese heilige, wordt het bidden van de noveen afgesloten en wordt op initiatief vanuit het Vaticaan internationaal een rozenkrans gebeden om 18.30 u. Na de ontmoeting van de paus met de christelijke gemeenschappen in Libanon (1.7.21) werd een internationale bidbeweging opgericht om vrede en redding af te smeken bij de Heer. Alle Libanezen in den vreemde worden opgeroepen gedurende 33 dagen de rozenkrans te bidden, op hetzelfde tijdstip, nl. 19.30 u (Rometijd), tot 4 augustus, trieste verjaardag van de explosie in de haven van Beiroet. Vanzelfsprekend kan en mag zich iedereen hierbij aansluiten.

Elke dag zal er op de speciaal hiervoor opgerichte webstek – www.33jours.com – een speciale intentie voorgesteld worden om Libanon uit de miserie te halen. Bv. het herstel van de economische en politieke situatie, of voor de armen, voor de medische zorgverleners, voor de kinderen. Kortom: het is een smeekbede voor een mirakel!

Vandaag, om 18.30 u Rometijd, feestdag van de heilige Charbel, zal de rozenkrans “live” uitgezonden worden vanuit Rome. U kan die d.m.v. onderstaande videoverbinding volgen.

Wie was nu die heilige Charbel? Volledige naam: Charbel Makhlouf. Gedoopt met de naam Youssouf Antoun (Jozef Antonius). Geboren op 8 mei 1828 te Beqaa Kafra, het hoogste dorp van Libanon. (Google kaart). Het dorp wordt quasi omringd door getuigenissen van het christendom: in het oosten Sint Hawchab (Eusebius), in het westen Sint Moura (Mar Moura) in het zuiden Sint Saba en in het noorden O.L.Vrouw. (zie video’s onderaan) En als kers op de taart het klooster, resp. begraafplaats-heiligdom van de H. Charbel.

Zijn familie bestaat uit eenvoudige, gelovige, hard werkende mensen. Zijn vader is boer; een van diens zussen is kloosterzuster; daarnaast heeft hij nog twee ooms die monnik zijn. op 23-jarige leeftijd wil ook hij monnik worden. Bij het afscheid zou zijn moeder hem gezegd hebben: “Als je geen góede religieus wilde worden, zou ik zeggen: Jongen, kom naar huis. Maar ik besef nu dat de Heer je vraagt in zijn dienst. En in mijn verdriet van je gescheiden te zijn, doe ik een stap terug en zeg ik je: Moge Hij je zegen, mijn jongen, en een heilige van je maken.” Een moeders wens geschiedde…
Hij treedt toe tot het Maronitische Onze-Lieve-Vrouweklooster te Maifuq en neemt de kloosternaam aan van Charbel naar een heilige uit de eerste eeuwen van het christendom († 101; feest 29 januari).

Enige tijd later verhuist hij naar het verder afgelegen St-Maronklooster te Annaya. In 1851 legt hij zijn eeuwige geloften af en in 1859 wordt hij priester gewijd. Zestien jaar lang woont hij in de kloostergemeenschap. De laatste drieëntwintig jaar trekt hij zich verder in de eenzaamheid terug om het leven te leiden van een kluizenaar. Toch weten ook daar de mensen hem te vinden. Dat gaat na zijn dood ( hij wordt tijdens de misviering van 16.12.1898 plotseling ziek en overlijdt op kerstavond 1898) onverminderd door: men komt bidden op zijn graf en vraagt om zijn voorspraak in de hemel voor allerlei noden en problemen. U ziet nu beelden van Annaya:

Na zijn dood zouden zowel gelovigen, die aan zijn graf kwamen bidden, als ongelovigen gedurende 45 dagen lichten gezien hebben over de begraafplaats. Omwille van deze raadselachtige gebeurtenissen werd hij drie maanden na zijn begrafenis opgegraven en wat bleek? Hij lichaam bleek helemaal intact te zijn. Daarop werd hij in een kist met een glazen deksel gelegd. Gedurende 27 jaar kwamen mensen hem groeten en bij hem bidden. Naar verluidt zouden er verschillende onderzoeken naar het fenomeen van zijn intacte lichaam gebeurd zijn. Niemand had er een verklaring voor. Daar stopt het raadsel niet mee: het lichaam zou een serumachtige substantie uitzweten, de kleding, de doeken die hem bedekte, het hoofdkussen… moesten zelfs 2x/ week verwisseld worden. Er werden genezingen gemeld door contact met deze doeken. En in 1950 nam het fenomeen zelfs uitbreiding: uit een steen in de muur waarachter de kist van de H. Charbel zich bevond kwam een zelfde vocht. De kist werd eruit gehaald en men kon vaststellen dat de oorsprong van dit vocht Charbels lichaam was. Nadien werden er talrijke mirakels hem toegeschreven.

In 1952 werd het lichaam officieel uit het graf gehaald: het lichaam was nog steeds intact. Een onderzoekscommissie werd opgericht. Charbel werd zalig verklaard. In 1976 werd het graf opnieuw geopend. Ditmaal was het lichaam ontbonden; slechts het geraamte bleef over. Charbel werd heilig verklaard in 1977. Wie geïnteresseerd is, kan hier een volledige, weliswaar oude zw-w film van 1u43′, over het leven van de h. Charbel bekijken (Arab./Franse ondertit.)

Dat het bidden van een rozenkrans de miserie in Libanon niet kan oplossen is ons duidelijk. We willen echter wel graag een stukje van het christelijke verleden van het M.O., m.n. van Libanon meegeven, iets wat hier in de westerse landen dikwijls “vergeten” of genegeerd wordt.

Beelden uit het H. Maronklooster waar Charbel zijn geloften aflegde. De heilige Maron was de oprichter van de Maronitische Kerk en lag mee aan de basis van de kerstening van Syrië en Libanon.

En dit zijn beelden uit het klooster, resp. heiligdom van “Saydet El Hazineh”, O.L.Vrouw der Smarten, gebouwd op de restanten van een heidense tempel, één der eerste getuigenissen van de christelijk-Maronitische aanwezigheid in Libanon:

En dit is dan de rauwe werkelijkheid, waarvoor inderdaad een mirakel meer dan nodig is:

Ons contact in Libanon, die omwille van veiligheidsredenen recent verhuisde van Tripoli naar een dorp in het noorden werd op straat aangevallen… gewoon omdat hij een plastic zakje droeg met zijn strandspullen – een handdoek, een natte zwembroek, zonnecrème – … dat men wilde roven.

Ongevoelige media. Reuters vond het nodig kenbaar te maken dat de Libanese bevolking “vegetariër” geworden was… Alsof dit een eigen keuze was. Als men geen vlees meer kan betalen, wat blijft er dan?

Armoe en honger maakt vindingrijk. Terug naar basisvoeding, zonder import, terug naar kleinschaligheid zonder te veel tussenhandel en/of transportkosten:

Frankrijk wil opnieuw aan de touwtjes trekken:

P.S.: Voor verdwenen afbeeldingen en video’s, wende men zich aan de directie van Youtube, die het beste met u voorheeft en u bijgevolg wil beschermen voor informatie waardoor u wel eens uw grijze cellen in te intensieve werking zou kunnen brengen.