Plauen in Duitsland – of hoe het niet verder kan

Plauen is een gemoedelijk centrumstadje, 64.000 inwoners groot, in het zuiden van de oostelijke Duitse deelstaat Saksen gelegen. Wàs een gemoedelijk centrumstadje, moet ik schrijven, want dit commercieel centrum van het omliggende Vogtland ontwikkelde zich op enkele jaren tijd tot een spil van geweld en criminaliteit. Migranten hangen in het centrum rond, vallen passanten lastig en plegen zware feiten. Recent werd op het nippertje een doodslag verijdeld.

De brave burgervader, Steffen Zenner (CDU), is de wanhoop nabij. Hij geeft toe dat er “midden in ons stadscentrum herhaaldelijk vreselijke taferelen van geweld en fysieke confrontaties plaatsgrijpen”. Aan de Duitse boulevardkrant Bild-Zeitung zei hij dat “het geweld in hoofdzaak door migranten wordt veroorzaakt”. Hij onderstreepte weliswaar “dat de meerderheid van de buitenlanders die in Plauen wonen, zich wel degelijk aan de wetten en de regels houden”.

Op 29 april escaleerde de toestand op de Postplatz in Plauen. Messengevechten tussen Iraakse, Roemeense en Syrische jongeren, volgens de politie. De Kriminalpolizei is een onderzoek gestart …tegen onbekenden. Iets later, tijdens het weekend, ontstond er zware discussie tussen Koerden, Noord-Afrikanen en Arabieren – dit keer in een discotheek in Plauen. De dag erna verzamelde een massa jongeren terug op de Postplatz …opnieuw een steekpartij, dit keer om de discussie van de avond ervoor te beslechten. Hierbij werd een ‘jongere’ levensgevaarlijk gewond.

Steeds meer autochtone inwoners mijden de binnenstad. Winkeliers klagen over omzetdaling, winkelbedienden verlaten in groepjes hun werkplaats via achterdeurtjes. Iedereen gaat de migranten uit de weg, de binnenstad wordt voor velen een no-go-area. De burgemeester is woedend en stelt dat 40 procent van de migranten in Plauen eigenlijk illegaal zijn, en hadden moeten zijn uitgezet. “Consequent handelen” is het enige dat burgemeester Zenner van de Duitse Bondsregering vraagt – maar zelfs dat zal teveel gevraagd zijn!

Peter Logghe

Plauen is geen uitzondering. Ze komen en blijven komen. In steden, in dorpen. Ongeacht de bevolkingsdichtheid, de draagkracht en belasting op de plaatselijke samenleving.