Financieel expert Dirk Müller* analyseert:

“Indië interesseert zich totaal niet voor heel de heisa. Die zeggen:

“Jullie doen maar, ook jullie sancties interesseren ons niet. Wij doen verder zaken met Rusland. Integendeel zelfs, wij hebben tot nu slechts 2 à 3% van onze olie uit Rusland laten komen, maar nu de prijs zo gunstig is nemen we die graag. En ook willen we graag met jullie verder zaken doen. We kunnen veel gebruiken, ruwe materialen, en misschien heeft Indië het een of ander te bieden wat jullie kunnen gebruiken. Programmeerders e.d. (… Nvdr: een goede verstaander heeft maar een half woord nodig. We verwijzen naar de diamanthandel met Antwerpen. Indië staat te springen om deze naar Mumbai te doen verhuizen. Lees i.d.v.: Struikelen over Zelenski’s diamant – Doorbraak.be)

En hoe gaan we dat doen? De dollar, ja daar kunnen we een bocht rond maken. De plannen, opdat men niet meer in US $ afrekent, bestaan al. Daar komen we dadelijk op terug.

De wereldmunt is tenslotte in US $. Alles wordt in US $ afgerekend. Dadelijk volgen de hoe en waarom. En Indië zegt: dat hebben we eigenlijk niet nodig met Rusland. Pas even op: jullie kunnen bij onze Indische banken rekeningen openen, wij kopen bij jullie olie en daarvoor voorzien wij dan bv. roepies op onze Indische rekeningen. En met deze roepies kunnen jullie bij ons inkopen doen, zaken uit Indië kopen. Of we laten het helemaal in roebel gebeuren. Waarom zouden we per se de US $ gebruiken? We laten die gewoon weg. We doen het gewoon onder ons in onze munt.”

En Indië denkt niet alleen op deze manier. Zo was de Pakistaanse premier net nog in Rusland met dezelfde achtergronden en dezelfde thema’s. Die interesseren zich geen bal voor de sancties. Wat in Oekraïne gebeurt laat hen koud, de EU, de NAVO laat hen koud. Zij zien hun eigen situatie, bekijken vanuit hun perspectief en die hebben allemaal nog open rekeningen met de VSA en de NAVO. Momenteel zien ze de kans zich van hen te distantiëren – en van het verleden waarin ze met de NAVO en de VSA geen al te beste ervaringen gehad hebben en steeds het gevoel hadden misbruikt geweest te zijn. We hebben nu misschien andere partners waarmee we overeenkomen. En daar zij juist ons nu nodig hebben kunnen we nu gunstige zaken doen en een goede prijs krijgen. Waarom zouden we dus niet van kant wisselen?

De Frankfurter Allgemeine schrijft: En China staat vanzelfsprekend helemaal vooraan. Daar zal Poetin verder geld krijgen met soortgelijke afspraken: bilaterale zaken in de Chinese munt, yuan. En het zal op dezelfde wijze lopen: Russische waren voor Chinese waren, gelijk oversteken, in yuan of roebel, waarschijnlijk in yuan, en daarmee zijn de westerse sancties minder effectief. Steeds meer Russische ondernemers openen rekeningen in China. En zij zeggen: waarom hebben we eigenlijk nog de US $ nodig? Waarvoor hebben we Amerikanen nog nodig?

En het gaat verder. Het wordt spannend. Nu S.A. (Saoedi-Arabië) – en dat was een bominslag (verontschuldigingen voor de woordkeuze!…) – dat S.A. overweegt de yuan i.p.v. de US $ te accepteren voor de verkoop van olie aan China… Tot op heden werd quasi alle oliehandel in heel de wereld in US $ afgehandeld, maar nu overweegt S.A. of men dat niet eventueel t.o.v. China in de Chinese munteenheid zou kunnen doen.

De Deutsche Welle schrijft: “S.A. en China nieuwe beste vriendjes?” De VSA en S.A. waren de dichtste bondgenoten sinds het begin van de ’70-er jaren, sinds men een pact gesloten heeft, en dit pact staat momenteel op ineen storten. De spanningen en conflicten tussen de leiders der VSA en S.A. zijn in de loop der jaren steeds groter geworden en de Saoedi’s vragen zich af waarom ze de Amerikanen nog nodig hebben… Laten we ook met de Chinezen eens spreken…”

*https://de.wikipedia.org/wiki/Dirk_M%C3%BCller_(B%C3%B6rsenmakler)

Vorige bijdragen: