Dat de Griekse schoonheid, Eva Kaili, nogal veel contanten in huis had, wist u al. Niet haar schuld. Eerst verdacht ze haar “partner”, ze vroeg hem wat hij met dat geld van plan was, maar hij wees verontwaardigd haar gebrek aan vertrouwen van de hand.
Eva zag zich verplicht een advocaat onder de arm te nemen, mr. Michalis Dimitrakopoulos, die verklaarde dat noch Eva, noch van haar levensgenoot, de eigenaren waren van het gevonden geld. Eva legde haar partner onmiddellijk op de pijnbank tot hij toegaf dat hij – als vriendendienst – het geld eventjes in bewaring genomen had. Eva waarschuwde hem dat zij absoluut niet zou dulden dat geld van iemand anders in de gemeenschappelijke woning bewaard zou worden. Je hebt daar tenslotte banken voor. Bon, en om het probleem zo snel mogelijk uit de wereld en uit de gemeenschappelijke woning te bannen, werd Eva’s papa ingeschakeld, die sito presto de tas met geld meegenomen had naar een hotel waar hij de eigenaar zou ontmoeten en hem zijn geld overhandigen. De advocaat voegde er nog aan toe dat Evaatje bijgevolg onschuldig zou pleiten.
Blijkbaar waren de Griekse sagen een inspiratiebron voor mr. Dimitrakopoulos. Odysseus kwam met veel vertraging en een heleboel onwaarschijnlijke verhalen uiteindelijk terug bij zijn Penelope.
Dat ze recent nog het EU-parlement wou overtuigen dat Qatar een gangmaker is van arbeidersrechten, op een niveau dat “zelfs” Europese bedrijven weigeren toe te passen, zal aan het vermoeden van omkoping geen goed doen. (Klik op “Bekijken op YouTube)
Na de oude Grieken kwamen de Romeinen, zo leerden wij in de geschiedenislessen. Eva’s partner, Francesco Giorgi, zette vervolgens zijn Griekse madam uit de wind. Hij zou naar verluidt (Le Soir) bekentenissen afgelegd hebben, nl. dat hij deel uitmaakte van een organisatie die door Marokko en Qatar gebruikt werd om tussenbeide te komen in Europese zaken. Eigenlijk was hij slechts de penningmeester, de beheerder van de contanten. Dat hij tijdens zijn bekentenissen ook nog enkele sossen noemde, is louter toeval.