“Beste vrienden,

Vorige vrijdag viel het langverwachte verdict over de faciliteitenburgemeesters. Hiermee kwam voor de eerste keer de ‘Algemene Vergadering’ van de Raad van State in actie. Tot voor kort behoorde de problematiek van de zes faciliteitengemeenten terecht tot de exclusieve bevoegdheid van de Nederlandstalige magistraten bij de Raad van State. Die hadden zich akkoord verklaard met een strikte interpretatie van de taalwetgeving en bijgevolg ook met de fameuze omzendbrieven, die oplegden dat de inwoners telkens opnieuw een vertaling naar het Frans moesten aanvragen.

Sinds de BHV-hervorming is voor alle betwistingen uit de zes Vlaamse randgemeenten rond Brussel (en dus niet voor de faciliteitengemeenten in Wallonië) de tweetalige ‘Algemene Vergadering’ van de Raad van State bevoegd. Deze wordt voor de helft van de tijd geleid door een Franstalige voorzitter, waardoor de Franstalige visie op de faciliteiten erg zwaar kan doorwegen.

Dat blijkt nu uit het arrest van afgelopen vrijdag. Vanaf nu moeten in deze zes gemeenten taalregisters worden aangelegd: al wie op permanente wijze in het Frans bediend wil worden, kan dit op een eenvoudige manier laten weten aan het gemeentebestuur. De aanvraag geldt meteen voor vier jaar en kan nadien telkens hernieuwd worden.
In de praktijk zal nu aan alle inwoners gevraagd worden een taalkeuze te maken, zodat met de aanleg van de registers kan gestart worden. Tot voor kort werden dergelijke registers door diezelfde Raad van State nog als illegaal en strijdig met de privacy bestempeld. Van het principe van faciliteiten als hulpmiddel tot integratie wordt dus voorgoed afgestapt.

Eigenlijk gaat dit allemaal bijzonder ver. De faciliteitengemeenten worden hierdoor in belangrijke mate tweetalig en zullen qua regime nauwelijks nog verschillen van Brussel. Heel straf is dat de Raad van State op eigen houtje een gedetailleerde regeling uitwerkt die normaal enkel tot het domein van de wetgever behoort. Helaas kan niemand dit verhinderen vermits er geen beroepsmogelijkheden bestaan.

Daarnaast wordt FDF’ster Véronique Caprasse in bescherming genomen: zij kan burgemeester van Kraainem worden, hoewel ze bij de jongste verkiezingen de taalwetgeving en de instructies van de Vlaamse regering flagrant overtreden had met tweetalige oproepingsbrieven. De Linkebeekse burgemeester Thiéry had dit op een meer provocatieve manier gedaan en had de Vlaamse regering vaker uitgedaagd. Hij werd het zoenoffer waarmee de pil voor de Vlamingen wat verguld wordt.

We herinneren er aan dat de beslissing van de Raad van State niet helemaal uit de lucht komt gevallen. In de nota – De Wever van oktober 2010 werd reeds voorgesteld om met taalregisters te werken, waarbij de keuze voor Franstalige communicatie om de drie jaar moest bevestigd worden. Nadien werd dit in nota’s van Di Rupo en Beke uitgebreid naar zes jaar. In het finale BHV-akkoord werd deze regeling niet weerhouden, maar werd beslist dat de tweetalige kamer bevoegd wou worden voor deze Vlaamse gemeenten. De Franstaligen hebben nu dus in heel grote mate hun zin gekregen.

Tot binnenkort!
Bart”