Er zijn 12 briljante koppen die deel uit maken van de pensioencommissie.
Hun missie? Nieuwe hervormingen voorbereiden die de sociale en financiële duurzaamheid van onze pensioenstelsels verder versterken.
Deze “experts” zorgden voor een lijvig rapport van maar liefst 198 pagina’s.
Wat zijn de belangrijkste conclusies?
Tromgeroffel… we moeten met zijn allen langer werken en kunnen pas vanaf ons 67ste op pensioen.
198 pagina’s!
Om dan tot een besluit te komen waar de man in de straat het lang over ééns was.
Briljant, Michel! Briljant!
We laten iedereen langer werken en gaan een stuk van het geld dat je opzij hebt gelegd voor je pensioen aanslaan.
En laten we ook alles inééns transparanter maken met een “puntensysteem”.
Zo weet iedereen meteen waar hij aan toe is.
Ik citeer De Standaard:
Een ‘pensioenpunt’ verdienen doe je zo: als werknemer evenveel verdienen als wat werknemers gemiddeld verdienen in één jaar. Hetzelfde geldt voor zelfstandigen en ambtenaren. Wie geen volledig jaar voltijds werkt, krijgt geen volledig punt. Wie meer werkt, of verdient, krijgt meer dan een punt. Een punt komt overeen met een bepaald budget in euro.
Voila, dan is dan meteen duidelijk toch?
Gelukkig is er het zilverfonds niewaar Lanotte, hahaha
Maar het is niet alles, zo krijgen ze niet genoeg eurokes binnen, er is dus een nieuwe geest uit de fles.
Het voorstel van de pensioencommissie om één vijfde van je pensioenspaarpot te confisqueren, opende de doos van Pandora. Zeker omdat deze verregaande maatregel zonder protest bleef.
Je pensioenreserves aanslaan, is een leuk begin. Maar waarom daar stoppen?
We hebben de mensen nu al zover dat ze de helft van hun inkomen afstaan, 21% btw betalen op hetgeen ze consumeren en als ze het niet consumeren maar sparen, pakken we het later van ze weg.
Zover zijn we al.
Maar wat als één of andere slimmerik er nu toch nog in slaagt om wat kapitaal aan de kant te zetten en dit voor of na de dood aan de kinderen schenkt?
Dat zou toch echt het toppunt van ongelijkheid zijn?
Gelukkig is er Bert Anciaux die in De Tijd met de oplossing komt: “De wereld zou rechtvaardiger zijn als we erfenissen zouden afschaffen zodat vermogens rechtstreeks naar de overheid gaan.”
Of Bert dan in ieder geval het goede voorbeeld wil geven en zijn eigen kinderen wil onterven, is dan weer een brug te ver.
Als de socialisten het over “rechtvaardigheid” hebben, gaat het steeds over het afnemen van het geld van een ander. Nooit dat van zichzelf.
Vandaar dat deze nationalist (nationaal)-socialist er het volgende aan toe voegt: “Dit is een persoonlijke overtuiging waarvan mijn kinderen niet het slachtoffer moeten worden.”
