Ik zou wel eens willen weten is een Nederlands lied van de Nederlandse zanger en pianist Jules de Corte. Het werd in 1957 als single uitgegeven, gezongen door De Corte die zichzelf op piano begeleidde. Meer…
… en wij zouden ons willen terugplaatsen in het jaar 1957, toen we nog niet zoveel wisten en dachten dat het alleen maar beter zou worden in de toekomst. Naïef…
EUSSR mag nu zelf ondervinden hoe het vertoeven is in een cordon sanitaire
Tijdens de veiligheidsconferentie in München afgelopen week gaf de Amerikaanse vicepremier J.D. Vance Europa een flinke veeg uit de pan met zijn scherpe uitspraken. Vance betoogde dat de échte dreiging voor Europa vooral van binnenuit komt. Daarnaast lijkt het erop dat de EU en Oekraïne bij de huidige vredesonderhandelingen van president Trump, bewust buiten spel worden gezet.
Uit Wido Bourels dagklapper, deze herinnering aan Pater Stracke
Op 18 februari 1970 overleed pater Desideer Stacke (1875-1970) jezuïet, doctor in de Germaanse filologie en grijze eminentie van de Vlaamse Beweging. Hij was een kenner van de middeleeuwse mystiek en de stichter van het Ruusbroecgenootschap.
Stracke legde voor het genootschap een werkbibliotheek aan van 60.000 boeken waarvan 40.000 door hem persoonlijk aangebracht. Hij publiceerde veelvuldig over de Oud-Nederlandse letterkunde.
Zijn opmerkelijke redevoering “In de leer bij Jacob van Maerlant” is een belijdenis van de Heel-Nederlandse gedachte die ook Jean-Marie Gantois in zijn boek “Ons Nederland boven de Zomme” inspireerde.
Zijn favoriete verzen uit de veertiende eeuw waren ook zijn levensmotto:
‘Elc worde een man
die striden kan,
waar des is nood.
Hi sla zynen arm
breed uut, ende warm,
in fellen wederstoot.’
Deze verzen stammen uit het werk van de middeleeuwse dichter Herman de Wit. Ze zijn afkomstig uit het “Lancelot”, een van de vroege Nederlandse ridderromans en reflecteren de ridderlijke waarden en de strijdlust die typerend zijn voor die tijd.
Lees ook: In Memoriam Pater Stracke: https://www.dbnl.org/tekst/_vla016197001_01/_vla016197001_01_0178.php
N.a.v. het BRT-programma “Ten Huize Van” bezocht Joos Florquin ook Pater Stracke. Het beeldmateriaal hebben we niet kunnen vinden. We citeren hieruit:
Pater, dit is de allereerste keer dat we in deze uitzending op bezoek gaan bij een pater en die pater is dan nog een jezuïet. Jezuïeten hebben al wel eens een minder goede reputatie?
Die verdienen ze dan ook wel een beetje. Achter onze naam staat S.J., wat Societas Jesu betekent, maar vaak maakt men daarvan ‘schlaue Jungen’ of zelfs ‘slimme joden’. Ons wapen is, zoals u weet, I.H.S., wat betekent: ‘Jesus Hominum Salvator’. De nijdigaards lezen echter: ‘Jesuitae habent satis’ (aan geld). Wij antwoorden daarop: ‘Si habent Jesum!’
Hebt u zich als Vlaming in uw orde altijd thuisgevoeld?
Nee. Nu wel, vroeger niet. Van 1892 tot 1936 is het wel eens zwaar geweest. Nu zijn al onze oversten Nederlands sprekenden. Vroeger waren het Walen of franskiljons, die zonder tussenpersoon niet met de broeders konden praten. Maar er is nog een afstand tussen ‘leest en geest’.
U kan het volledig verslag lezen bij: https://www.dbnl.org/tekst/flor007tenh04_01/flor007tenh04_01_0007.php
“Ik was verslaafd aan mijn eigen boek. Ik vertel graag verhaaltjes…”
“‘Soenens analyseert de Amerikaanse realiteit met persoonlijke observaties, over het echte leven en de schaduwkanten ervan’, zo kondigt VRT NWS zijn reis langsheen de Vlaamse cultuurcentra aan. Die ‘persoonlijke observaties’ waren altijd al het handelsmerk van deze verslaggever. Ze waren zo persoonlijk, dat we die reportages meer ging opvatten als een inkijk in het Soeniversum, zijnde datgene wat zich onder de schedel van de man-ter-plaatse afspeelde. Sommigen ergerden zich daaraan, maar het is gewoon straattheater: live Washington-momenten met een stoere Björn aan de micro, altijd ietwat donker kijkend en dramatisch declamerend, want het loopt helemaal verkeerd met Uncle Sam.”
Meer bij: https://doorbraak.be/het-soenens-theater-nu-ook-in-het…
Beelmateriaal van zijn “persoonlijke observaties”
Om Duitse burgers te verhinderen het arbeidersparadijs in de Duitse Democratische Republiek (DDR) te ontvluchten, bouwden de communisten een zogenaamde ‘antifascistische verdedigingsmuur’, beter bekend als de Muur van Berlijn. Twee jaar voor de implosie van deze muur van schande sprak de toenmalig Amerikaans president Ronald Reagan in juni 1987 voor de Brandenburger Tor de visionaire woorden “Mister Gorbatjov, tear down this wall”. In november 1989, amper enkele maanden nadat tienduizenden enthousiast met rode vlaggen het bestaan van 40 jaar DDR vierden, viel de Muur uiteindelijk. Het communisme was moreel, financieel en economisch totaal failliet. Iedereen wist het, maar iedereen deed alsof ze er nog in geloofden. De burgers deden dat uit pure angst voor de Stasi en hun verklikkers- en afluistercontrole, de partijbonzen omdat ze de realiteit ontkenden.
Na de tweede wereldoorlog werd de (West-)Duitse politiek decennialang gedomineerd door de christendemocraten en de sociaal-democraten. Daar kwam sinds 2013 verandering in, toen de Alternative für Deutschland (AfD) opgericht werd die een duidelijk andere politieke keuze aan de Duitse burger gaf. Terwijl voormalig christendemocratisch Bondskanselier Angela Merkel de ganse wereld verwelkomde met haar ‘wir schaffen das’, pleitte de AfD voor minder migratie. Terwijl huidig sociaal-democratisch Bondskanselier Olaf Scholz voluit de oorlog in Oekraïne steunt, pleit de AfD voor vredesonderhandelingen. Terwijl de Energiewende, zeg maar de Duitse Green Deal, een volledige overschakeling van fossiele energie naar hernieuwbaar doorduwt, pleit de AfD voor nieuwe kerncentrales. Terwijl de hele Duitse politieke elite van links en van rechts een postnationale visie op Duitsland heeft, waarbij de Duitse identiteit en soevereiniteit oplost in een groter EU-verband, wil de AfD zijn soevereiniteit terugnemen en de unieke Duitse identiteit behouden. Voorheen had de kiezer de keuze tussen twee centrumpartijen die eigenlijk min of meer hetzelfde beleid voerden, maar met de AfD kreeg de Duitse burger plots een werkelijk andere keuze.
Dat was natuurlijk veel te gevaarlijk voor zij die aan de macht waren. Dus werd de AfD op elke mogelijke wijze bekampt. Een nieuwe muur werd gebouwd om het systeem te beschermen tegen het volk: de Brandmauer. De AfD werd in dit cordon sanitaire geplaatst, ze werd door de Staatsveiligheid gecontroleerd en zelfs geïnfiltreerd, ze werd door beschermde Antifa-straatbendes geterroriseerd en alle informatie over de AfD werd door de leugen- en regimepers gemanipuleerd. Het hele Duitse systeem voert een oorlog tegen zijn eigen bevolking. Maar het mag allemaal niet helpen. Omdat iedereen ziet dat de multicul niet werkt, dat gewone mensen de prijs betalen voor het klimaatbeleid, dat Duitsland in het moeras van eindeloze oorlogen gesleurd is. Beide oude partijen van het zogenaamde centrumlinks of centrumrechts zijn daarvoor verantwoordelijk. Want de Duitse democratie wordt net zoals de oude DDR door een eenheidspartij bestuurd, waarbij burgers enkel ritueel mogen stemmen, maar niet mogen kiezen over welk beleid ze terugkrijgen. Daartegen revolteren steeds meer Duitsers. Ze willen hun land terugnemen. Ze willen opnieuw zelf kunnen kiezen en ook beslissen. Dat kan maar door de AfD, die ondertussen al de steun van meer dan 20% van de Duitsers krijgt.
De Amerikaanse vice-president J.D Vance hield op 14 februari een toespraak op de veiligheidsconferentie in München waar de kruim van de Westerse militaire en diplomatieke macht verzameld was. De inhoud van zijn toespraak is zonder meer historisch te noemen. Niet China of Rusland, maar massamigratie is het grootste gevaar voor Europa zei hij. De bevolking schreeuwt via democratische verkiezingen om een ander beleid. Maar eerder dan te luisteren, reageert de politieke elite met censuur, vervolging, intimidatie en het uitsluiten van partijen die deze democratische wilsuiting vorm even, zoals de AfD. De grootste vijand voor Europa komt niet van buitenaf, maar zit binnenin, zei hij. Als Europa niet opnieuw de gedeelde waarden van vrijheid en democratie herstelt en de participatie van alle burgers aanvaardt in de politieke besluitvorming, kunnen de Verenigde Staten niets meer voor Europa betekenen, zei hij.
Met andere woorden, op één week van de Duitse parlementsverkiezingen, zegt de Amerikaanse vice-president dat de Duitse politieke elite net zoals deze in de DDR, haar ‘antifascistische verdedigingsmuur’ moet afbreken, omdat ze burgers opsluit in onvrijheid en zich wil beschermen tegen de democratie van het volk. De hele Westerse militaire en diplomatieke elite trok bleek weg en zag ter plaatse de grond onder de voeten wegzakken.
Duits Bondskanselier Olaf Scholz reageerde dat de Amerikanen zich niet met hun binnenlandse politieke keuzes moeten bezighouden. Op hetzelfde moment echter legt Elon Musk bloot hoezeer USAID miljarden pompte in het manipuleren van de publieke opinie in Duitsland en Europa ten bate van een agenda rond multicul, genderideologie en globalisme die nu door Trump volledig afgevoerd is. Theo Francken probeert ondertussen J.D. Vance zowaar als een betekenisloze politieke passant voor te stellen.
Ze zijn zodanig vervreemd van de realiteit, dat ze niet eens door hebben wat er precies gebeurd is. De oude orde sterft want de nieuwe politieke tijd komt er aan. De EU mag nog wel de factuur betalen, maar zit zelfs niet aan de onderhandelingstafel over de oorlog in Oekraïne. De Green Deal is zodanig achterhaald dat geen miljardensubsidie dat politiek lijk nog in leven kan houden. Het EU-migratiepact waarop de regering De Wever alle hoop zet, wordt helemaal nooit uitgevoerd omdat de natiestaten van Europa hun soevereiniteit terugnemen om hun identiteit te kunnen beschermen.
Hoezeer de oude machten zich ook proberen te verschansen tegen het volk met hun cordon sanitaire, hun tijd is voorbij. Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de kiezer ook bij ons opnieuw aan het woord komt.
Zij zijn de laatsten van gisteren. Wij nationalisten zijn de eersten van morgen.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, 16.2.25
1 april is nog anderhalve maand verwijderd van vandaag. Wormen die ons plastic afval opeten… wie gelooft dat???
Wetenschappers van de Nanyang Technological University (NTU) in Singapore zouden een artificiële “wormdarm” ontdekt hebben die plastic eet en verteert.
Hun studie van de darmbacterie van de Zophobas Atratus worm, alias de “superworm”, bracht aan het licht dat microben, verpakt in de darm van b.g. worm, plastic kunnen verteren. Deze wormen zouden plastic kunnen verorberen, maar hun traag eetpatroon maakt dat het gebruik ervan niet echt praktisch is.
Om daaraan te verhelpen heeft het NTU-team de b.g. bacterie kunnen isoleren uit het verteringssysteem van de worm en vervolgens een kunstmatig systeem gecreëerd dat de plastic afbraak kan bespoedigen zonder een actieve inzet van de bacteriegastheer, de worm.
Deze ontdekking zou een doorbraak kunnen betekenen in het snel en milieu-vriendelijk verwijderen van plastic afval.
“Daders zijn trouwe klanten van ons commissariaat”
Elias was 14 jaar. Hij werd op 24 januari door twee minderjarigen van 16 en 17 jaar doodgestoken, toen hij de deur van de voetbaltraining achter zich dicht klapte. Hij had geweigerd zijn gsm af te geven. Op de plaats van de moordpartij hangt nu een pluchen beertje, bloemen en de volgende boodschap: “We mogen Elias niet vergeten. Uit respect voor de herinneringen aan hem moeten we nu de maatregelen nemen die zich opdringen. We mogen het geweld niet banaliseren”.
De twee daders werden al snel opgepakt, want ze waren bekend bij de politiediensten. Een politieman getuigde anoniem: “De twee jongens zijn trouwe klanten van ons commissariaat. Van zodra de eenheden van de BAC (Brigade anti-criminalité) de beschrijving van de vermoedelijke daders ontvingen en kennis kregen van hun manier van handelen, wisten we eigenlijk onmiddellijk wie de daders waren”. Omdat de media weigerden – omwille van de minderjarigheid van de daders – gegevens te verstrekken over de herkomst van de daders, moest het publiek het doen met een vrij vage beschrijving. De ene “was 1,8 meter en van het Afrikaanse type met kroezend haar”, de andere, die de dodelijke messteek zou hebben gegeven, zou “van het Antilliaanse type zijn, met dreadlocks”.
De zoveelste moord die perfect vermeden had kunnen worden
Volgens parlementslid Marie-Claire Carrère-Gée (LR) is deze moord “het resultaat van een misdadig falen van de burgemeester van het 14de arrondissement”. Misschien een brug te ver, maar in elk geval is er sprake van het zoveelste verzuim bij Justitie. De minderjarige daders waren namelijk al bekend bij Justitie. Eén van de twee was al veroordeeld tot opvoedkundige maatregelen in december 2023. Toen ging het om diefstal en afpersing.
De twee vermoedelijke daders van de moord op Elias verschenen vorig jaar in oktober voor de rechter – opnieuw dus. Dit keer voor diefstal met geweld. Maar ze werden niet veroordeeld. Het Parket had een voorlopige hechtenis gevraagd, maar de rechter wou er niet op ingaan. Deze beslissing heeft dus waarschijnlijk het leven gekost aan de jonge Elias, want bij voorlopige hechtenis verbleven de beide daders nog in de gevangenis.
Opsluiting wordt in Frankrijk slechts in 24 procent van de veroordelingen uitgesproken, zegt Pierre-Marie Sève van het Franse Institut pour la Justice. En zelfs bij die 24 procent zijn de gevangenisstraffen voor 84 procent “aanpasbaar”, zodat de veroordeelden zelfs niet naar de gevangenis moeten. Het laksisme bij Justitie heeft dodelijke gevolgen. Tijd om puin te ruimen, ook hier dus.
Peter Logghe
Nvdr: Intussen werd bekend dat de moordenaars van Elias een machete gebruikten. Dus geen aardappelschillertje… Wie heeft er nu een machete in zijn binnenzak?
Je denkt je dan af: waarom? Regelmatig komt een Afghaanse “vluchteling” in het nieuws omdat hij in het gastland, Duitsland, één of meerdere mensen om zeep geholpen heeft, mensen die hem niets misdaan hebben. Telkens is heel Duitsland “entsetzt” en “ratlos”. Waarom schrapt de Duitse regering – vooral nu de verkiezingen voor de deur staan – vluchten met Afghanen? Zijn ze soms masochistisch?
We werden ook even op het verkeerde paard getild. De Duitse regering schrapt geplande vluchten richting Duitsland met geïmporteerde Afghanen. Blijkbaar hebben ze er nog niet genoeg. Sinds de machtsovername door de Taliban drukt Duitsland “bijzonder kwetsbare Afghanen” aan zijn/haar/? boezem.
Nu komt aan het licht dat de Duitse regering blijkbaar plotseling de geplande import van honderden Afghanen tegengehouden heeft. Twee voor deze en volgende week geplande chartervluchten werden geannuleerd. Aan boord zouden naar verluidt personen plaats nemen die via verschillende Duitse importprogramma’s een visum voor Duitsland mochten ontvangen.
Het ministerie van buitenlandse zaken deelt mee dat de “in de nabije toekomst vluchtplannen” moesten gewijzigd worden; soortgelijke vluchten zouden steeds onderhevig zijn aan “een bepaalde flexibiliteit”, zoals “flexibiliteit” veroorzaakt door de situatie op de luchthavens, onderkomenscapaciteit en de inzetmogelijkheid van vliegtuigen.
We vermoeden dat de aanslagen door Afghaanse “vluchtelingen” in Duitsland en de federale verkiezingen binnen een week er meer mee te maken hebben. Hoe kunnen ze aan de kiezers verkopen dat ze vliegtuigladingen Afghanen het land binnen sluizen als de reeds in het land vertoevende Afghanen Duitse burgers vermoorden?
Eigenaardig toch. Omdat Duitsland geen diplomatieke relatie heeft met de Taliban kan men blijkbaar geen Afghanen uitwijzen, maar invoeren is blijkbaar geen probleem. Telkens de Duitse regering nog meer Afghanen wil welkom heten, dan worden de reislustigen via de GIZ naar Pakistan gebracht. Daar worden ze naar verluidt onder de loep genomen en als er geen veiligheidsrisico vastgesteld wordt, dan worden ze vanuit Pakistan naar Duitsland gevlogen. Tot op heden gaat het om 35.500 mensen. Volgens bronnen bij de “Welt am Sonntag” zouden zich momenteel 3000 Afghanen in Islamabad bevinden, wachtend op een Duits visum. Aan heel het systeem hangt een smerig geurtje sinds in 2024 bekend geraakte dat de officier van justitie een onderzoek opgestart heeft tegen medewerkers van het min. van buitenlandse zaken daar Afghanen – ondanks het ontbreken van of vervalste papieren – toch de toestemming kregen naar Duitsland gevlogen te worden.
Als het kalf verdronken is… De rode binnenministerin Faeser verkondigde na de aanslag in München dat “ze er alles zou aan doen” om te “proberen” lastige Afghanen uit te wijzen en dreigde zelfs met een “maximum hardheid”. Tja. Een goed gedacht en een kurken ziel, en ge drijft boven, zou ons moeder zaliger gezegd hebben.
Lieb Vaterland, magst ruhig sein…
Klik op “bekijken op YT”
Danke, Frau Merkel!
Eerste Duitse steden melden annulering van carnavalsstoeten: “Schade” – “spijtig” is de commentaar van een Marburger. Van “Wir schaffen das.” naar “Abgeschafft“.
Zie onze vervolgreeks: