Nog niet helemaal. Aan het eerste luik “dat we niets zullen bezitten” wordt getimmerd. Het tweede luik, “dat we ook gelukkig zullen zijn”, kan pas verwezenlijkt worden als men de bevolking kan overtuigen zich massaal aan te melden voor een vrijwillige lobotomie.
Het einde van privébezit is volgens het WEF essentieel en kan worden toegepast op alles, van auto’s tot privéwoningen.
You will own nothing and be happy
In een paper gepubliceerd door het WEF beweren de elites van Davos dat het gemeenschappelijk delen van auto’s onderdeel moet worden van een ‘circulaire aanpak‘ om de wereldwijde vraag naar edele metalen en fossiele brandstoffen te verminderen.
De mondiale elites in Genève, Zwitserland, instrueren nu hun Young Global Leaders in regeringen over de hele wereld dat veel te veel mensen een eigen auto bezitten en dat die uit de markt moeten worden geprijsd met enorme stijgingen van de brandstofprijzen.
’t Is maar een gedacht.
De tijd dat een mens in een personenwagen zit om zich te verplaatsen, kan ik moeilijk als werken bestempelen. Waarom moeten er dagelijks zoveel mensen terzelfdertijd in een auto en trein zitten om zich te verplaatsen voor grote of kleinere afstanden? Voor wat is dat goed? Kan dat niet anders? Bijvoorbeeld: werken, dichter bij huis? Wisselend thuiswerken?
Anderzijds, zijn er culturen (b.v. islam) die een overbevolking creëren, die niet in staat zijn zichzelf in stand te houden, die honger lijden en het teveel aan jonge mannen doen migreren omdat ze niets om handen hebben en uit overlevingsdrang ze elders een toekomst moeten zoeken. Of meisjes doden om demografische redenen omdat ze minder waard zijn (denk aan China, met zijn één kind politiek).
Waar zijn die mensen van ‘World Economic Forum’ mee bezig?