… kunt u nog altijd een offer brengen….
Toen wij onderstaande video bekeken, vroegen wij of de volgende stap een mensenoffer zou zijn om de goden gunstig te stemmen. Tot we ons realiseerden, dat dit eigenlijk al het geval is. Oudere patiënten, daar gaat de maatschappij immers geen geld en zorg meer insteken. De dolgedraaide, egoïstische, verwende, jonge generatie, die bleef (blijft?) feesten tegen alle waarschuwingen en voorschriften in en daarmee niet alleen hun eigen leven maar ook dat van hun (groot)ouders in gevaar bracht (brengt?) … die zelfingenomen jeugd wordt wel verzorgd. Immers: de rendabiliteitsverwachting in deze ontmenselijkte – ieder voor zich – samenleving is in hun voordeel. Daar gaat het immers om bij de beslissing wie er mag verzorgd worden, wie er mag blijven leven als er een keuze moet gemaakt worden. Dat ouderen heel hun leven gewerkt hebben opdat de kinderen betere vooruitzichten kunnen hebben, belasting betaald hebben… dat wordt van de kaart geveegd. En de staatskas vaart er wel bij: bij elk overlijden een pensioen minder te betalen.
Moest ons even van het hart. Hebben wij hen tot deze van zichzelf vervulde egotrippers opgevoed? Op de Duitse n-tv zagen we een jong meisje, dat fel protesteerde omdat haar uitgaansleven in de war gebracht werd door de hou-afstand-maatregelen van de regering. Het blonde wicht (leeftijd tussen 16 en 20) dreigde ermee dat haar vader, een jurist, naar de rechtbank zou trekken wegens “Freiheitsberaubung“…
Begrijp ons niet verkeerd. Wij pleiten niet voor een selectieve redding met gehoorzaamheidspunten. Integendeel. Bij een nijpend tekort aan medische hulp menen wij dat menig grootouder, of oudere persoon in het algemeen, indien hij voor de keuze gesteld wordt wie er aan een beademingstoestel gekoppeld kan worden, ook al had de oudere medische of andere prioriteit, deze zonder meer vrijwillig voorrang zou geven aan een jonge zieke, ongeacht de familieband.
Terug naar de aanleiding: onderstaande video uit de stad Hakkari, in het onvolprezen land van de Verheven leider, toont hoe de plaatselijke bevolking de hulp en mededogen van Allah aanroept bij de bestrijding van corona met als zoenoffer 180 schapen. Twee dagen duurden de offeranderituelen. Zonder veel poeha, een rituele slachting tussen de bomen, op het gras, met supporters en spelende kinderen. Naar verluidt werd het vlees donderdag aan behoeftigen uitgedeeld. Bij deze vorm van “social distancing” een galgenmaal?