We geven het toe: de PR-mannetjes van kalief Erdoğan hebben hun werk goed gedaan. Hele busladingen werden naar Brussel vervoerd om hun leider een passend onthaal te geven. Hij wil iets duidelijk maken aan de EU-bonzen. Erdoğan is – dat mag duidelijk zijn – geen doetje. Hij komt als een staatsman, als een trotse Turk. Hij wil absoluut niet de indruk wekken dat hij zich komt verdedigen. De Turkse buitenlandminister ging nog een stapje verder en vroeg om hoofdstuk 23 en 24 over mensenrechten en wetgeving te openen. Beide hoofdstukken worden momenteel omwille van de Turkse bezetting van Noord-Cyprus geblokkeerd.
De verschillende invalshoeken van de berichtgeving in diverse media zijn interessant om te lezen:
De Tijd
Ik lees hier heel wat anders, Grote leider, Europese Turken seniel!
Waar men nog steeds geen rekening mee houdt is het feit dat het woord Turk in het Nederlands volgens de Dikke Van Dale een scheldwoord is. Als men in het openbaar iemand een Turk noemt dan kan men worden aangeklaagd voor belediging. En bij nader inzien is dat helemaal niet zo vreemd, Erdoğan is op dit moment het beste wat Turkije kan voortbrengen in de politiek, iets anders is er niet. Geen van de 35.000 politieke gevangen is beter, en onder de 65 dooie journalisten wist ook niemand een betere Turk te vinden dan Erdoğan!
De Tijd:
“De Turkse premier Erdogan brengt vandaag voor het eerst in jaren een bezoek aan Brussel voor gesprekken met leiders van de Europese Unie. Hij staat voor een lastige taak”.
Het zal lastig, zo niet onmogelijk, worden voor Erdogan om zijn voeten uit de buurt de houden van alle EU-snullen die zijn schoenen willen likken.