Over het filibusteren en de roep van de natuur
Als het op filibusteren aankomt, zijn ze over de Atlantische Oceaan van een speciaal kaliber.
Dinsdag slaagde senator Ted Cruz erin zonder onderbreking 21 uur en 19 minuten rechtstaande zijn argumenten tegen de ‘Obamacare’ -plannen voor te dragen. Of hij zijn collega’s overtuigd heeft, is twijfelachtig maar hij komt in elk geval dicht in de buurt van de senaatsrecord uit 1947 op naam van Strom Thurmond met 24 uur, 18 minuten.
Hoe hij dat deed is een raadsel, want een normale blaas is na 9 à 10 uur vol en dan is een bezoek aan het kleine kamertje raadzaam.
Vroegere filibusters hadden zo elk hun eigen truukje:
– Senator Rand Paul uit Kentucky hield het begin maart na bijna 13 uur praten over de drones niet meer uit.
– Recordhouder Strom Thurmond nam vooraf een stoombad om zijn lichaam aan opname i.p.v. uitscheiding van vocht te gewennen. Zijn assistent plaatste een ketel in de garderobe zodat de senator zonder tegen het senaatsreglement in te druisen – één voet moet op de vloer van de raadszaal blijven – zijn behoefte kon doen.
– Irene Smith mocht van de voorzitter haar pleidooi niet even onderbreken. Collega’s plaatsten een afvalbak in de raadszaal en schermden haar met doeken af. Nadien werd ze voor openbaar plassen aangeklaagd, maar die klacht bleef zonder gevolg wegens gebrek aan bewijs…
– Bill Meier had het anders bekeken. Hij werd in 1977 wereldrecordhouder in de Texaanse senaat met een 43 uren durende betoog. Hij liet zich inspireren door de astronauten: met een urinezakje. Tijdens het ledigen ervan in de dichtst bijzijnde damestoilet controleerde de senaatswacht dat hij niet ging zitten.
In dezelfde Texaanse senaat hield Wendy Davis het eind juni 11 uur vol. Mét een catheder.
Ook worden er indianenverhalen verteld over het gebruik van incontinentiemateriaal. Maar dat werd niet bewezen.
Heeft er iemand een idee wat de reglementen dienaangaande in de resp. parlementen van het land b en zijn gewesten zijn?
FT
Bron: Guardian Express