“Een grote groep in de samenleving is er, naar aanleiding van de zaak Reuzegom, van overtuigd dat er sprake is van klassenjustitie. De veroordeelde studenten konden immers beroep doen op ‘topadvocaten’, wat een vaak gehanteerd begrip is, vooral in de samenstelling ‘dure topadvocaten’. Het is niet echt duidelijk wie onder die categorie valt.

Het doet wat denken aan de zogenaamde ‘Casablanca- test’, genoemd naar de befaamde woorden van de Amerikaanse opperrechter Potter Stewart toen die in 1964 hardcore-porno moest definiëren en hierover zei: “I shall not today attempt further to define the kinds of material I understand to be embraced… but I know it when I see it”. Het door de media uitgevonden begrip ‘topadvocaten’ is ook zoiets. Je weet wat het betekent wanneer je ze vooral op de televisie en breed uitgesmeerd in populaire kranten ziet orakelen over strafrecht. Ze zijn mondig en blijkbaar is enige arrogantie en een tikkeltje betweterigheid een vereiste. Deontologische terughoudendheid is aan hen zelden besteed en vaak vinden ze een terechtwijzing van de stafhouder een niet na te leven interessante beschouwing. En, althans volgens het beeld dat de media van hun helden geeft, ze zijn duur. Onbetaalbaar zelfs voor wie geen oude witte cisman is…”

Lees Mr. Hugo Lamons: Over topadvocaten, gratis advocaten, pro-Deoadvocaten en holistische staatsadvocaten