Zo’n 6 jaar geleden werd Poetin, de recente Russische politieke geschiedenis, door Evert van der Zweerde onder de loep genomen. Een verdienstelijke poging. Hij stelt in zijn inleiding dat hij noch aan Poetin-verkettering of aan -verheerlijking zal doen. Hij stelt dat het iets heel anders is een mening te hebben of iets te begrijpen.

Vandaag mag je zelfs dat laatste, het proberen te begrijpen, niet meer doen. Zeker niet, of beter, vooral niet, als het om de Russische president Poetin gaat. Je moet gewoon de stroom volgen. Zoals met alles het geval is als je even stil staat, achterom kijkt, sommige zaken in twijfel trekt of er even wil over nadenken. Màg niet!

Wie de poco marsorders niet blindelings wil volgen, u doet het op eigen risico.

“De Russische president Poetin is voor velen die ondoorgrondelijke man die zo nu en dan de confrontatie met het Westen opzoekt. Onder zijn leiding claimt Rusland zijn eigen plek op het wereldtoneel, met een beleid waarin de Russische wereld en Eurazië centraal staan. De inmenging in het conflict in Syrië, de annexatie van de Krim, een nationaal pro-gezin, anti-Westers en anti-homo – beleid, zijn slechts een paar voorbeelden van deze “eigen” weg.”

Op 48′ gaat het over Oost-Oekraïne en de wens bij Rusland te horen. We verwijzen hierbij naar ons vorig artikel: