Terwijl het langs alle kanten (nep)berichten, vermoedens, verdachtmakingen, stellingen, beschuldigingen, verontschuldigingen… gonst over de Oekraïne-protagonisten, terwijl de realisten de degens kruisen met de fabeltjesgelovers, terwijl de EU en de NAVO zich in de handen wrijven bij de populariteitspoll, dachten we terug aan het toenmalige kinderprogramma Fabeltjeskrant.

In elk dier kon men de kleine en grote kantjes van een mens herkennen. Een ruziemaker, een betweter, een roddelaar, een mopperkont, een trezebees, een handige harry… en ook een levensgenieter. Elk kind had buiten de ceremoniemeester, Meneer De Uil, wel een favoriet dier. Onze zoon vond zijn evenknie bij Lowieke de Vos.