7 gedachten over “Zo was kerstmis in… (2)”

  1. Wat leuk! Ek wens dit kon in Zuid-Afrika ook gebeur. Maar, ons dooies is nie in een begraafplaats begrawe. Ons dooies (vermoordes) lê wyd verspreid oor die hele Zuid-Afrika. Meer as 70 000 blankes (meestal Boere-Afrikaners) lê oor ‘n oppervlakte van 1,2-miljoen vk/km. Die meeste volksgenote is in Transvaal en Vrystaat vermoor, maar in Natal en in Kaapland is ook duisende blankes vermoor…….en hulle word nog daagliks vermoor, ten spyte van die plaaslike en oorsese owerhede se beloftes dat dit sal stop. Selfs Mandela se dood het geen verskil gemaak nie. Die ryk Afrikaners stel nie belang in hul volksgenote se behoeftes en vrese nie, en die res van die volk is té verarm om hulself te beskerm teen ‘n vlaag van ongekende misdaad wat deur die hele Zuid-Afrika waai. Die rykes stel net in hulself belang (die eie “ek” is al wat tel), terwyl die armes soos slagskape hul lot sit en afwag.

  2. Een fijne actie, maar ik had graag gezien dat onze kinderen kaarsjes gingen branden op de vele graven van onze oostfrontstrijders, maar deze strijders worden helaas wel vergeten

    • Niet door iedereen Roger. Voorpost heeft daar voorbeeldig werk verricht, tot in de Oostbloklanden.

      • ja we mogen nog van geluk spreken dat er in Vlaanderen nog een voorpost bestaat, maar ze krijgen toch zo weinig steun van dat klootjes volk

  3. Wie voor de Oostfrontres zijn neus aan het venster durft steken wordt daar zwaar op afgerekend. Remember Jan Jambon bij het Sint-Maartensfonds in 2001. Gerolf Annemans nam nog de verdediging van Jambon op zich. Of Jambon dit laatste ooit zal appreciëren betwijfel ik. Wat natuurlijk niets afdoet aan het werk van Voorpost.

    • Dat onze mensen dikwijls de verdediging opnemen voor de NVA is een feit, maar het omgekeerde gebeurt helaas nooit, maar ja wij zijn allemaal veel te braaf

  4. Mooie geste vanwege de schooldirecties om kaarsjes te doen branden door hun leerlingen; hopelijk hebben zij ook voorafgaand uitgelegd hoé schandalig de Nederlandse regering al decannia-lang (nèt zoals bij ons) handelt door ongebreideld in het land vreemde volkeren binnen te laten, terwijl duizenden (bevriende buitenlanders) hùn jong leven GELATEN HEBBEN opdat zij, (èn ook wij) weer “gezellig-onder-ons” zouden kunnen leven.
    Anderzijds… heb ik geen goed oog op de “heldenverering” van Oostfrontstrijders… zij vochten toch aan de zijde van…DEGENEN die ons landje GEWAPENDERHAND VEROVERD hebben/hadden !
    Dààr kan Fikken, toemalige schoolknaap, als ex-koerier tussen een Puff èn de Weerstand absoluut géén waardering voor hebben… Wél een groot ontzag voor die “luie wijven die zelfs nà schooltijd nog in hun ondergoed liepen” (de hoertjes zoals zij gezien werden door de naïeve ogen van een jongetje)
    ZIJ verborgen briefjes (met in-bed-verkregen inlichtingen) tussen kaft & titelblad van mijn schoolboeken, telkens ik mijn leerboeken schoolresultaten kwam tonen aan één van mijn tantes (de “madam”) en riskeerden telkenmale hun leven indien… er ooit een Duitse officier op het gedacht zou gekomen zijn om… de “couverte” een grondig te bekijken.
    Nà de “bevrijding” door de Canadezen, zijn zij allemaal kaalgeschoren & bespot geweest omdat GEEN ENKELE weerstander “ten beste” voor hen durfde spreken.
    Het waren “maar weerstanders-van-het-laatste-uur” want dè echten waren reeds làng afgevoerd naar Buchenwald en Dachau.
    Dàt is nogal “wat ànders” dan die “helden-die-rusten-onder een berkenkruis”…
    Sorry dat Fikken nog eens tegen veel schenen moet stampen, maar veel van die “heldenvereerders” waren toén nog niet geboren, en hebben het maar…”van HOREN vertellen”.
    Ik heb “het” bewust meegemaakt, nimmer “grote honger” geleden, maar wél jarenlang naar school geweest met een-nog-knorrende maag… en dàt “dank-zij” de vriendjes van, èn, die helden-aan-het-Ostfront.
    “Ob stürmt, oder schneit, ob die Sonne uns lacht, der Tag glühend heiss, oder eiskalt die Nacht, bestaubt sind die Gesichte, doch FROH (!) ist unser Sinn… Ja unser Sinn…
    Es brausch nur den Panzer ins feindliche Reihn..”
    Bah, verdomme, laten wij best die tijd vlug vergeten.

Reacties zijn gesloten.