Van Molenbeek tot Meulenberg, via Leugenberg naar architecturale aanpak

Bourgeois wil bomen en bloemetjes planten.  Misschien kan hij bij de nieuwe hofleverancier korting krijgen.

Vorige maand haalde Meulenberg, een wijk in het Limburgse Houthalen-Helchteren, het nationaal nieuws. Niet alleen de plaatsnaam roept associaties op met Molenbeek. Dat doen ook de taferelen die er zich afspeelden.

Begin oktober vormde Meulenberg het decor voor zware rellen tussen allochtone jongeren en de politie. Bij die gelegenheid werd het zorgvuldig gekoesterde beeld van de geslaagde Limburgse multiculturele idylle – letterlijk – aan diggelen geslagen. Het Limburgse Molenbeek heet Meulenberg.

De feiten zijn gekend. Ze ontwikkelden zich volgens een vast stramien, dat we kennen uit soortgelijke rellen die zich eerder in Brusselse gemeenten zoals Molenbeek afspeelden. Aanleiding was ook deze keer de arrestatie van een jonge allochtoon die al meerdere feiten op zijn kerfstok had. Als die zich tegen zijn arrestatie verzet, krijgt hij de hulp van familieleden en kennissen. De in het nauw gedreven politieagenten roepen versterking op, die op haar beurt wordt belaagd door opgehitste allochtone jongeren die zich solidariseren met de crimineel. In een mum van tijd staat de hele wijk in rep en roer, waarna de ordehandhavers zich gedwongen terugtrekken. Balans: een affront voor de rechtsstaat, beschadigde politiewagens en gewonde agenten. leven.

Al even voorspelbaar als het scenario van dit soort rellen, is de uitleg die zelfverklaarde specialisten en andere ‘weldenkenden’ er achteraf aan geven. Schoolmoeheid, werkloosheid, frustraties, gebrek aan sportaccommodatie, slecht weer, te veel verschillende nationaliteiten in één wijk (redelijk nieuw, want vroeger een ‘verrijking’), en natuurlijk ook ongepast politieoptreden, discriminatie en racisme. Dat er in Vlaanderen ook heel wat werklozen, (kans)armen en minderbedeelden leven die het niet nodig vinden om bij de arrestatie van een crimineel ‘hun’ wijk te veranderen in een veredelde Gazastrook, is een vraag die in dit soort diepgaande analyses dan weer niet wordt gesteld – en dus ook niet moet worden beantwoord.

Nochtans worden er veel middelen ingezet in de wijk: van straathoekwerkers en gemeenschapswachten over zeven jeugdwelzijnswerkers en twee schoolopbouwwerkers tot een buurthuis en een subsidie van 159.542 euro in het kader van de lokale integratiesubsidies.

In politiekringen wordt ondertussen terecht met een beschuldigende vinger gewezen naar de politiek. Die weet immers al tien jaar dat Meulenberg een ‘no-go-zone’ is, waar criminelen de plak zwaaien, maar heeft even lang geweigerd daaruit de nodige conclusies te trekken. “Het is duidelijk dat men dit soort van criminele jongeren niet zal kunnen overtuigen door middel van straathoekwerk, gemeenschapswachten, buurthuizen en jeugdwelzijnswerkers. Het beleid is op alle vlakken incompetent geweest. (…) Het is aan het geitenwollensokkenbeleid te danken dat Meulenberg een no-go-zone is geworden waar de criminelen het voor het zeggen hebben”, luidt het in een persmededeling van de politievakbond VSOA.  Nagels met koppen.

Al even terecht is de eis van de politie(vakbond) voor een effectieve bestraffing van de straatterreur. Het haalt maar weinig uit dat de regering – in een zoveelste vlaag van steekvlampolitiek – zwaardere straffen voor geweld tegen hulpverleners aankondigt, wanneer die ook niet daadwerkelijk worden uitgevoerd. Na de vele woorden, moeten nu eindelijk ook maar eens daden volgen. Het is tijd voor een kordate aanpak. Alleen zo’n aanpak kan ervoor zorgen dat recht en orde worden hersteld.

Ze waren zo driest zelf de rellen te filmen:

Over de kwestie ondervraagd door Filip Dewinter kwam Integratieminister Geert Bourgeois (N-VA) met een wel heel originele oplossing op de proppen. Volgens Bourgeois ligt het probleem bij de architectuur in de wijk. Die leidt tot segregatie. Er moet volgens Bourgeois dus gekeken worden “of die architecturale aanpak, of die publieke ruimte niet contraproductief is.” Er moet ingezet worden op “verfijning van de publieke ruimte en die een meer groen karakter geven zoals in echte citéwijken.”

Wij wisten niet dat Geert Bourgeois naar Groen! overgestapt was.

FVE

VTM