In Duitse grootsteden overweegt men de inzet van aparte metrowagons voor “niet-mannelijke” personen. Zelfs als het gaat om de bescherming van vrouwen zijn de Duitsers zo erg op hun woke-hoede dat ze het probleem niet bij de horens willen vatten. In elk geval is het duidelijk dat het dagelijkse lastig vallen van vrouwen (… of erger) niet meer kan genegeerd worden. In Berlijn loopt er een petitie.

Journalist, schrijver, columnist Henryk M. Broder denkt er het zijne over: “Dat hebben we uitsluitend aan onszelf te danken!” De staat is tekort geschoten i.v.m. veiligheidsmaatregelen. Hij betwijfelt of men een dergelijke maatregel kan uitvoeren. Wie kan, mag, zal vaststellen wie een vrouw is. En bovendien, ook anderen zijn frequent het doelwit: daklozen, gehandicapten, donker-gepigmenteerden, “vanzelfsprekend” joden en alleenstaande moeders met kinderen…