Zelensky’s zgn. “zegeplan” wordt ondermijnd door de realiteit: zijn land heeft niet genoeg manschappen of middelen om te kunnen winnen van Rusland.
Dit is alleszins de korte analyse van The Economist. Oekraïne kan niet rekenen op vrijwilligers maar moet het hebben van dienstplichtigen. En daar knelt het schoentje:
”Officers complain that many of those drafted into service are ill-suited to fighting: too old, too ill, too drunk. There is no clear path out of the army once in it, which makes being mobilized seem like a one-way ticket to the morgue,” The Economist said.
”Some 5-10% of soldiers on active duty are absent without leave,” it added, noting that “fewer than 30% of Ukrainians consider draft-dodging shameful.”
Nederlandse vertaling:
“Officieren klagen dat talrijke dienstplichtigen niet of slecht geschikt zijn voor de strijd: te oud, te ziek, te dronken. Er is geen perspectief om uit het leger te geraken eens dat men erin zit. Wat de mobilisatie doet lijken op een enkele rit richting mortuarium.”
“Ca. 5 à 10% der soldaten in actieve dienst zijn afwezig zonder toelating.” “Minder dan 30% der Oekraïners vindt dienstplichtontduiking een schande.”
En dan is er de generatiekloof. Jonge mannen van dienstplichtige leeftijd zijn veel minder geneigd Zelensky’s compromisloze houding te steunen – dit in vergelijking met degenen die te oud zijn om opgeroepen te worden.
In een apart artikel van donderdag, beschuldigde The Economist Zelensky “de realiteit uit te dagen” met zijn militaire strategie en knoopte er de waarschuwing aan vast dat hij “de Oekraïense steunverleners weg zou jagen en de Oekraïense samenleving verder uiteen te rijten” indien hij deze koers blijft volgen.
Oekraïne moet (volgens The Economist) de overwinning op Rusland herdefiniëren in “de wording van een welvarende, westers-gerichte democratie” nadat het toegevingen gedaan heeft in het belang van de vrede. En als gevolg van “het aanvaarden van de harde werkelijkheid moeten westerse leiders zijn belangrijk oorlogsdoel geloofwaardig maken door de nodige militaire mogelijkheden en veiligheid te garanderen”.
Moskou heeft (herhaaldelijk) verklaard dat het NAVO’s voornemen Oekraïne in diens rangen op te nemen één van de hoofdredenen was voor het uitlokken van de vijandelijkheden. In een stabiel vredesplan zit (volgens Moskou) een limiet op de militaire kracht van Oekraïne en een neutraliteit. Kiev stemde initieel in met die voorwaarden tijdens vredesonderhandelingen in de vroege fase van het conflict, maar maakte vervolgens een bocht van 180° volgens de wensen van het westen.