“Men kan niet voorbij aan het feit dat partijen die zich op het Vlaams-nationalisme beroepen stranden op een zucht van de absolute meerderheid. Nog nooit in de geschiedenis hebben zoveel Vlamingen voor meer Vlaanderen gekozen. Die groei van Vlaams-nationale partijen is geen toevallige uitschieter. Een zeldzame uitzondering niet te na is dit een constante in de Vlaamse politiek. Dit raakt wat ondergesneeuwd door het onverwachte verlies van de linkse partijen in Wallonië. Dat laat de België getrouwen beweren dat een verdere staatshervorming niet aan de orde is omdat Vlaanderen en Wallonië naar elkaar toegegroeid zouden zijn bij deze verkiezingen.
Niets is minder waar. Deze verkiezingen bevestigen meer dan ooit tevoren dat België bestaat uit twee democratieën…
… De EU legt aan België een strak begrotingsschema op om het dramatisch tekort op de begroting en de gigantische overheidsschuld onder controle te krijgen…
… 70% van het overheidstekort komt voor uit federale bevoegdheden. Specialisten voorspellen dat dit tegen 2029 oploopt tot wel 90%. M.a.w. de federale overheid is niet in staat om de opgelegde begrotingsdoelstellingen te halen. En dan moet er gesleuteld worden aan de bevoegdheidsverdeling en de verdeling van de financiële middelen tussen de verschillende overheden. Een staatshervorming dus…. een breekijzer op weg naar Vlaamse zelfstandigheid….
…En dan komt die andere optie terug in beeld: een eenzijdige stap vanuit het Vlaamse parlement buiten de Belgische grondwet om. Uit pure noodzaak…
Het is aan Vlaamse politici die nu aan zet zijn om deze historische kans te benutten. Maar dat betekent dat het belang van Vlaanderen zwaarder moet weten dan de persoonlijke carrièreplanning.”
Uit “IJzerwake tijdschrift nr. 84/85 2024”, auteur Johan Vanslambrouck
In 2023 mocht Dries Van Langenhove als gastspreker het woord voeren:
…