Citaat Hans Jansen: “Elke impuls om in ‘arme landen’ iets te willen verbeteren valt weg omdat twee dingen de druk van de ketel halen: geld uit het westen en het uitzicht op verblijf als gesubsidieerd asielzoeker. Dat is extra immoreel omdat er maar één ding nodig zou zijn om de ‘arme landen’ rijk te maken: de onderdanen niet door hun eigen regering laten beroven, maar ieder in de gelegenheid stellen ongestoord te genieten van de opbrengst van zijn eigen arbeid.”

In dit onland krijgen de leden van het koningshuis de hoge postjes van ontwikkelingshulp, bij de noorderburen is er lijstje met die lucratieve postjes, en daar zegt Hans Jansen het volgende over:
“Wie heeft dus baat bij ontwikkelingshulp? Het antwoord, lijkt het, kan iedereen zelf haast wel bedenken, en het is inderdaad beter dat de salarissen en honoraria van de weldoeners drukken op de wat meer idealistische posten van de rijksbegroting dan dat we wachtgeld, bijstand of arbeidsongeschiktheidsuitkeringen voor deze groepen van goed bedoelende mensenvrienden moeten opbrengen. In de ontwikkelingssamenwerking zijn goedbetaalde betrekkingen te krijgen waar zelfs uitgeschakelde politici van gaan watertanden.”

klikken om te vergroten

Dirk Van Maele, nationaal directeur van Plan België, meent dat de lonen in de non-profit gemiddeld 80 procent bedragen van wat je in de privé verdient in een vergelijkbare functie. De sectorspecifieke functies zijn inderdaad helemaal niet zo slecht betaald. Voor een hoofd fondsenwerving ligt de loonmediaan op 3.633 euro bruto, voor een medewerker op 2.976 euro. Een hoofd zuidwerking mag zich, over heel zijn carrière, verwachten aan een loonmediaan van 3.513 euro bruto, zijn medewerker aan 2.758 euro.

De heren /dames schijnen alsmaar te vergeten dat het geld opgehaald is van vrijwillige bijdragen, van lieden die het goed menen of anders van  niet te controleren  stortingen van belastinggelden waarvoor het doel soms mysterieus is, goedgekeurd door een toevallige meerderheid meerdere jaren geleden. Het mathematisch en cijfermatig omgaan met deze enorme financiën voor de  zieligheidsindustrie, waarbij de eigen vergoedingen de basis vormt wat de organisatie nodig heeft aan fondsen, maken dat de subsidies en kosten de pan uitvliegen en dat er maar een peulschil  overblijft voor wat de organisatie zou moeten voor staan, hulp verlenen.
Vergelijken met de algemene markt waar het geld van productie komt is dan ook van de pot gerukt, na de loon en andere kosten gaat een groot deel naar belastingen, en die belastingen gaan oa ook naar wat zij noemen de non-profit sector.
Die sector is zeker zo genoemd omdat de hulpbehoeftigen er non profit van hebben.

Hier wat non-profit cijfertjes