Wij missen een Ronald Reagan als leider!!

Toen we hedenmorgen op het radio nieuws de problemen hoorden, die een zoveelste
zinloze, idiote en totaal absurde spoorwegstaking opnieuw voor de bevolking tot gevolg had, dachten we plotseling terug aan 1981. We waren toen in de VSA en volgden dag na dag de evolutie van een tweestrijd tussen de vakbond van de verkeersleiders en president Reagan.

De machtige vakbond van de verkeersleiders stond onder de leiding van een zekere Robert Poli. Deze man was zeer populair bij zijn leden omdat hij voor hen het ene na het andere voordeel had afgedwongen. De verkeersleiders waren feitelijk ambtenaars en deze mochten, volgens een oude Amerikaanse wet, niet staken. Staken door een “civil servant” kon beschouwd worden als contractbreuk.

Poli trok zich dit niet aan en hij was een schrik voor de Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen die steeds het slachtoffer werden van zijn niet aflatende acties. Nadat hij reeds had bereikt dat de verkeersleiders slechts 32 uur per week dienden te werken, nadat de verkeersleiders allerlei voordelen hadden bekomen die andere ambtenaren niet hadden, bleek genoeg nog niet genoeg te zijn en dreigde hij met een nieuwe staking indien nieuwe eisen niet werden ingewilligd.

Aangezien zijn vakbond (PATCO) tijdens de vorige verkiezingen Ronald Reagan als republikein en niet de democraat Jimmy Carter had gesteund dacht Poli dat hij almachtig was geworden en niemand hem een vinger in de weg zou leggen. Maar hij bleek president Reagan te onderschatten. Deze laatste meende dat de zoveelste eis van Poli totaal ongegrond was en maakte duidelijk dat indien de vakbond opnieuw zou durven staken hij al de stakers zou ontslaan en nog zou  verbieden van ooit voor de overheid te kunnen werken!

Poli was overmoedig en riep een nieuwe staking uit. En met succes. Slechts 10% of ongeveer 1300 verkeersleiders kwamen zich op 3 augustus 1981 aanmelden voor hun werk. Meer dan 11.000 bleven thuis.

Tot grote verwondering van Poli en al zijn aanhangers liet president Reagan weten dat ze allemaal en definitief waren ontslagen!!! Met de hulp van de niet-stakers, allerlei directieleden, verkeersleiders van het leger, onmiddellijke aanwerving van bestaande werfreserves enz. kon men onmiddellijk reeds 50% van het luchtverkeer in de lucht houden.

Dag na dag steeg dit percentage. Duizenden nieuwe kandidaten, die maar al te graag de riante wedden van de vroegere Patco-leden wensten te bekomen, volgden met plezier een opleiding. Na enkele maanden liep het luchtverkeer terug op wieltjes en sedert meer dan 30 jaar is er nu in de VSA van een staking der verkeersleiders geen sprake meer geweest.

PATCO ging bankroet en Poli werd door zijn volgers uitgespuwd. Een reeks zelfmoorden en een ongezien aantal echtscheidingen waren het nare resultaat voor de vroegere stakers.

Wij dachten vandaag dus terug aan Patco en aan Ronald Reagan.

In ons land zijn er zo enkele reeksen ambtenaren die, met akkoord van hun vakbond, om de haverklap in staking gaan.
Wij kennen ze, zoals b.v. de cipiers die steeds maar klagend over werkdruk, veiligheid en voor iedere mogelijke reden het werk neerleggen. De kampioenen zijn de spoorwegarbeiders. Alhoewel ze reeds allerlei voordelen hebben op gebied van werkzekerheid, pensioenen, loonbarema’s enz. deinzen ze er niet voor terug met de regelmaat van een klok tienduizenden reizigers te gijzelen. Indien wij in de plaats van onze premier zouden staan zouden we aan Ronald Reagan denken en het volgende beslissen:

Iedere medewerker van de NMBS die nog in staking gaat verliest op staande voet zijn reeds bevoordeligde situatie. Hij kan nooit meer voor de overheid en dus de gemeenschap werken. Zijn plaats zal zo snel mogelijk worden ingenomen door een nieuwe kandidaat en er zijn er meer dan voldoende beschikbaar. Als premier hoop ik dat, zoals in de VSA, er nu gedurende meer dan 30 jaar geen stakingen meer zullen zijn bij de spoorwegen. De bevolking zal er wel bij varen.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

http://www.brainyquote.com/quotes/authors/r/ronald_reagan.html

Nvdr: Wij zijn erin geslaagd deze video op de kop te tikken.  Een historisch document.