Pakkende getuigenis van Colombe ontroert gans Frankrijk
De getuigenis van Colombe begin mei op de televisiezender TF1 is bij veel Fransen binnengekomen, ook bij linkse kiezers, zo blijkt. Colombe is een Franse dame van 60 jaar, die probeert te overleven van een bijstandsuitkering via de RSA (Revenu de solidarité active) en die vrijwilligster is bij de Restos du coeur, de restaurantketen voor de armen in Frankrijk opgericht door wijlen Coluche, de Franse komiek. In het programma verdedigde ze resoluut haar engagement bij Restos du coeur en met de tranen in de ogen had ze het over de moeite die mensen als zij hadden om de eindjes nog aan elkaar te knopen.
Op het einde van het programma verklaarde zij met overtuiging voor Marine Le Pen te zullen stemmen en voor haar partij, Rassemblement national. “We overleven met moeite, we kunnen onze facturen niet meer betalen, we krijgen gerechtsdeurwaarders over de vloer (….). Er is slechts Marine Le Pen die ons zegt: we zullen samen vechten”. Deze vranke mening van een vrouw die op het scherm een zekere fierheid uitstraalde, werd door Restos du coeur niet in dank afgenomen. Ze werd bedankt voor haar diensten en werd geschrapt als vrijwilligster.
Solidariteit onder Fransen
Mevrouw Colombe woont in Perpignan (in het Franse deel van Catalonië) en de RN-burgemeester, Louis Alliot, liet het allemaal niet zomaar voorbijgaan. Hij regelde een ontmoeting met de vrouw en de personeelsdienst van de sociale dienst van de stad. Daar zou ze kunnen beginnen in de maand juni. Een actiecomité door particulieren opgezet, waaronder verschillende journalisten, bracht na één dag 16.000 euro bijeen.
Restos du coeur? Die nam op 6 mei al gas terug en besloot om haar terug “op te nemen in onze lokale ploeg, van zodra zij ons charter onderschrijft”, aldus een persbericht. En, zegt Restos du coeur, “hoewel onze vrijwilligers vrije mensen zijn met een eigen overtuiging” is het nodig te onderstrepen “dat politieke neutraliteit een onaanvechtbaar principe van Restos is en blijft”. De voorwaarden van Restos du coeur schrijven voor dat “als een vrijwilliger een politiek mandaat opneemt, hij ontslag moet nemen voor de duur van het mandaat en dus het imago van Restos niet mag schaden door zijn politieke activiteit”.
Wat een hypocrisie, denkt het brede Franse publiek. Want vooreerst neemt mevrouw Colombe geen politiek mandaat op en streeft ze dit ook niet na. Maar dit twee-maten-twee-gewichten-beleid van een sociale vereniging als Restos du coeur ligt velen zwaar op de maag. Zo was er in 2019 Nicolas Mayer-Rossignol, lid van de socialistische partij, die zijn kandidatuur bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rouen aankondigde met “vrijwilliger bij Restos du coeur” – het is maar één naam onder de zovele voorbeelden. Zou ook Restos du coeur blind zijn op dat éne oog, neen toch?
Peter Logghe