President Bashar Al Assad interview met Sky News Arabic zou het eerste interview kunnen zijn met een media-outlet uit de Golfregio sinds de begindagen van de door de VS geleide oorlog van terrorisme tegen Syrië, waarin de meeste Arabische landen en alle buurlanden en entiteiten van Syrië zwaar hebben bijgedragen aan het sponsoren van terrorisme in Syrië. Het interview werd uitgezonden op 9 augustus.
Tijdens het interview besprak president Al Assad belangrijke onderwerpen, van de obstakels waarmee de terugkeer van de Syrische vluchtelingen wordt geconfronteerd, tot de voortdurende door de VS geleide oorlog van terrorisme en uitputtingsoorlog tegen het Syrische volk, tot de aardbeving en de gevolgen ervan voor het Syrische volk, naast het uitleggen waarom hij een ontmoeting met de Turkse gek Erdogan als vruchteloos beschouwt, en waarom Syrië elk gesprek over vrede met Israël als tijdverspilling beschouwt, om een paar van de onderwerpen te noemen die in het interview worden besproken.
Hieronder volgt de video met Engelse ondertitels en de volledige transcriptie van de Engelse vertaling van het interview. We willen erop wijzen dat de Nederlands tekst volledig voor rekening van een geautomatiseerde vertaling gaat. Mocht u een eerder rare kronkel lezen, dan weet u waaraan deze te wijten is.
- President Bashar Al-Assad Interview: De oorlog tegen Syrië, de verraderlijke rol van terrorisme
Door Bashar al Assad en Arabi Souri, gepubliceerd in Global Research, 17 augustus 2023
Afschrift
Intro: Wij heten u, onze kijkers, van harte welkom bij deze bijzondere ontmoeting vanuit het Muhajireen-paleis in de Syrische hoofdstad Damascus met president Bashar Al-Assad.
Meneer de President, welkom bij Sky News Arabia, en dank u voor de gelegenheid om u te ontmoeten voor deze langverwachte bijeenkomst.
President Assad: Welkom in Syrië, en ik ben erg blij u vandaag te mogen ontvangen en een vruchtbare dialoog tussen ons te hebben.
V: Bedankt. Aangezien dit de eerste ontmoeting is, meneer de president, op Sky News Arabia als het eerste Arabische kanaal, gaan we met u terug naar het begin van de gebeurtenissen in 2012, was het naar uw mening mogelijk om te voorkomen wat er gebeurde? Zou je de oorlog, deze confrontatie meer dan tien jaar lang op dezelfde manier met dezelfde visie hebben meegemaakt?
President Assad: Natuurlijk had dit in theorie voorkomen kunnen worden als we ons hadden onderworpen aan alle eisen die aan Syrië werden geëist of opgelegd over verschillende kwesties, waarvan de belangrijkste het opgeven van Syrische rechten en Syrische belangen was.
Ik zeg in theorie, want in de praktijk gaan we die kant niet op. Maar als we ervan uitgaan dat we in deze richting zullen gaan, betekent dit dat we oorlog zullen vermijden, maar dat we later een veel hogere prijs zullen betalen. Zouden we de dingen op dezelfde manier hebben aangepakt? Er kunnen verschillende manieren zijn om hetzelfde doel te bereiken, wat belangrijk is, is het beleid. Wat is de nationale visie?
Onze visie was om de Syrische belangen en Syrië te verdedigen in het licht van terrorisme en in de onafhankelijkheid van de Syrische beslissing. Als we teruggaan in de tijd, zullen we hetzelfde beleid bouwen en aannemen.
V: Had u verwacht dat de schade in ieder geval het eerste jaar van deze omvang zou zijn?
President Assad: Nee, we hadden het niet verwacht omdat we niet wisten welke plannen er in voorbereiding waren. We wisten dat er dingen werden voorbereid voor Syrië, en we wisten vanaf het begin van de oorlog dat het een lange oorlog zou worden, en geen vluchtige crisis zoals sommigen dachten, maar niemand verwachtte de details.
V: Meneer de President, staat u mij deze vraag toe, de gevechten vonden plaats op meters afstand van de presidentiële paleizen, om zo te zeggen, voor een moment, vreesde u niet voor uw leven, voor het leven van uw kinderen, en er zijn echt angstaanjagende scenario’s in de regio, bijvoorbeeld wat er met presidenten is gebeurd, zoals wat er met president Kadhafi is gebeurd?
President Assad: Allereerst is iedereen die niet bang is voor gevaar een abnormaal en onevenwichtig persoon. Angst maakt deel uit van de menselijke natuur en het is natuurlijk voor een persoon om bang te zijn. Maar angst heeft vormen die variëren van paniek tot angst en alles daartussenin. We hebben dit niveau van paniek zeker niet bereikt, maar aan de andere kant, je leeft in een algemene situatie, ik was niet het doelwit als persoon, iedereen was het doelwit.
We lopen allemaal al jaren in deze straten en wegen en in onze huizen en schelpen, dus angst en bezorgdheid worden onderdeel van ons onderbewustzijn…
V: U vertegenwoordigt de leiding van het land…
President Assad: Het is waar, maar uiteindelijk ben je een mens en ga je met anderen om, zoals het een algemeen geval was, en wanneer het een algemene toestand wordt dat je jarenlang niet met angst kunt leven, wordt het onderdeel van iets waar je dagelijks mee leeft.
Wat betreft de scenario’s die zich hebben voorgedaan, is de waarheid dat deze scenario’s zijn opgesteld, zoals gebeurde met Kadhafi, of zoals gebeurde met Saddam Hoessein in Irak om een staat van angst te creëren, daarom waren we ons in Syrië bewust van de scenario’s die werden ontwikkeld en in de media werden verspreid om een staat van angst te creëren, Dus deze scenario’s zaten niet in onze gedachten in het algemeen, vooral omdat we een existentiële strijd voerden; het doelwit was niet Kadhafi, het was Libië, het doelwit was niet Saddam Hoessein, het was Irak, en het doelwit was niet president Bashar, het was Syrië.
Wanneer je rekening houdt met deze dingen, zul je niet geobsedeerd zijn door de persoonlijke gevallen die ze probeerden op de markt te brengen om een staat van angst te creëren.
V: Maar hebt u onder zoveel druk ooit overwogen om afstand te doen van de macht, meneer de president?
President Assad: Voor alle duidelijkheid, toen ze spraken over de noodzaak van het vertrek van de Syrische president, was het beeld als volgt: dat het probleem gaat over het probleem van een persoon; Deze persoon kan niet belangrijker zijn dan het vaderland, en hij moet gaan, ongeacht zijn specificaties en eigenschappen. We waren ons hiervan bewust in Syrië, in het algemeen, niet alleen als ik, maar ook als land en als burgers. Daarom waren er geen interne oproepen voor het vertrek van de president uit de macht.
Wanneer een president zijn post of verantwoordelijkheid verlaat, om preciezer te zijn, vertrekt hij wanneer het volk wil dat hij gaat, en niet vanwege externe druk of vanwege een externe oorlog.
Dit is een natuurlijke zaak wanneer het wordt veroorzaakt door een interne vraag, maar wanneer het wordt veroorzaakt door een externe oorlog, dan zou het een ontsnapping zijn, niet een afstand van de macht, en vluchten was nooit een optie.
V: Maar een groot aantal demonstranten riep deze slogan?
President Assad: Zelfs dit grote aantal overtrof niet op zijn best, iets meer dan 100 duizend demonstranten in alle provincies, vergeleken met tientallen miljoenen Syriërs, dat is de eerste; Ten tweede, laten we aannemen dat er een groot aantal was, en de rijkste en machtigste landen ter wereld stonden tegenover deze president, en een groot deel van het volk stond tegen hem, dus hoe kan hij aan de macht blijven? Daar zit geen logica in.
Hij bleef dus aan de macht omdat een groter aantal mensen de doelen steunt die de president steunt.
V: We zullen op dit punt terugkomen, maar u vocht tegen een grote uitdaging, de vijand, het terrorisme dat vele regio’s omringde, waaronder de hoofdstad Damascus, maar meneer de president, burgers zijn geschaad, we hebben dit op zijn minst gevolgd via de media, inclusief moorden, ontheemding en lijden, bent u hiervoor verantwoordelijk?
President Assad: Als we aannemen dat de staat degene was die het doden en verplaatsen uitvoerde, dan draagt het wel verantwoordelijkheid, maar er is terrorisme, en de staat bestreed terrorisme, en terrorisme was moorden, vernietigen en verbranden. Er is geen staat, zelfs als het een “slechte” staat zou worden genoemd die het thuisland vernietigt, het bestaat niet volgens mijn informatie. Dus natuurlijk heeft het terrorisme de vernietiging uitgevoerd.
De rol van de staat, op grond van de grondwet en nationale normen, is om de staat te verdedigen. Betekent dit dat de confrontatie met het terrorisme het land heeft vernietigd?
Met andere woorden, als we het terrorisme niet hadden bestreden, zou de staat zijn opgebloeid? Dat is onlogisch. Dus degenen die achter het terrorisme stonden, dragen de verantwoordelijkheid, en niet degenen die zich tegen het terrorisme hebben verdedigd. Degene die de verantwoordelijkheid draagt, is degene die de oorlog heeft bedoeld, die de oorlog heeft gepland en degene die heeft aangevallen, en niet degene die is aangevallen.
V: We keren terug, meneer de president, naar het idee van de standvastigheid van de staat na al deze grote druk op het interne niveau, en zelfs de externe druk, is de Iraanse en Russische steun uit de beginjaren van deze crisis het geheim van de standvastigheid in deze strijd?
De Arabische straat, meneer President, vraagt naar het geheim van het voortbestaan van de Syrische staat na al deze druk.
President Assad: In het begin beweerden we niet dat we een supermacht zijn en we zeiden niet dat we in staat zijn om tegen de wereld te vechten; Het is normaal dat wanneer we onze vrienden vragen om achter ons te staan, dat is omdat we deze steun nodig hebben. Hun steun had een belangrijke impact op de standvastigheid van Syrië, dat spreekt voor zich.
Maar vrienden kunnen ons niet vervangen in oorlog, in strijd en in standvastigheid, dat is ook vanzelfsprekend. De echte standvastigheid is de standvastigheid van de mensen, de vraag die je stelt heeft vele factoren, je hebt het over tientallen miljoenen en over een van de oudste volkeren en samenlevingen ter wereld, het is een accumulatie, vandaag kunnen we zeggen dat er geloof is in de zaak, er is ervaring, er is kennis, Er is het vasthouden aan rechten, er is bewustzijn en volwassenheid van de spelmethode waarin zaken werden beheerd bij de voorbereiding van deze oorlog en bij het starten van deze oorlog.
Al deze dingen en vele andere factoren die nu niet kunnen worden genoemd, vormden de staat van standvastigheid, en het was geen kwestie van noch een president, noch een ambtenaar, noch een staat, noch alleen een leger.
V: Hoe kun je het geheim van deze veerkracht in deze jaren samenvatten?
President Assad: Het geheim is het bewustzijn van het complot, we zijn niet in een van de valkuilen gevallen die in het buitenland voor ons zijn opgezet. Bewustwording is vroeg of laat de basis voor succes en veerkracht.
V: Na al die jaren werd de opschorting van Damascus’ lidmaatschap van de Arabische Liga opgeheven. U verwerpt het idee dat Syrië terugkeert naar de Arabische Liga. De deur werd geopend voor vragen over de toekomst van de relatie tussen jullie en deze Arabische hoofdsteden. Is het een symbolische terugkeer of denkt u dat het zijn resultaten zal hebben, althans in de nabije toekomst?
President Assad: De waarheid is dat arabisch-arabische relaties sinds ik vier decennia geleden politiek bewustzijn kreeg, symbolische relaties zijn, waarom? Om een eenvoudige reden, omdat onze manier van denken op staatsniveau kan zijn, of het is een algemene cultuur, ik weet het niet, we bieden geen praktische oplossingen of praktische ideeën voor iets, we houden van toespraken, verklaringen en formele vergaderingen, dit is de aard van de relatie.
De terugkeer van Syrië, of het symbolisch zal zijn of iets anders, hangt daarom af van de aard van de Arabisch-Arabische betrekkingen. Zijn deze relaties veranderd? Ik denk niet dat het diep veranderd is. Er is een begin van bewustzijn van de omvang van de risico’s die ons als Arabische landen treffen, maar het is nog niet zover dat we oplossingen ontwikkelen. Zolang er geen oplossingen zijn voor de problemen, blijft de relatie symbolisch.
V: Maar ondanks het bewustzijn van deze gevaren, zijn de gevaren reëel geworden in de Arabische wereld en zijn ze groot voor sommige hoofdsteden, ondanks dat, waarom hebben de krachten zich niet verenigd, althans omdat de belangen wederzijds zouden zijn?
President Assad: Het is waar, omdat je twee fasen tegenkomt wanneer je een probleem hebt, de eerste is om het probleem te zien, om het probleem te begrijpen, om het probleem te diagnosticeren, en de tweede fase is om de remedie te plaatsen. We zitten in de eerste fase en we zijn nog niet naar de tweede fase gegaan, naar mijn overtuiging.
V: Wat Syrië betreft, wat verwacht u van de Arabische kant, meneer de president?
President Assad: Ik kan niet verwachten, ik kan hopen, ik hoop dat we instellingen kunnen opbouwen; het probleem met de Arabieren is dat ze geen geïnstitutionaliseerde relaties hebben opgebouwd, daarom hebben ze geen instellingen gebouwd, en als we het hebben over bilaterale betrekkingen, zijn ze om deze reden zwak, en de collectieve relaties via de Arabische Liga, omdat de Arabische Liga geen instelling in de ware zin van het woord is geworden.
Dit is wat we zien en dit is wat we hopen te kunnen overwinnen.
V: Wat de oppositie betreft, wie is de oppositie die u vandaag na al die jaren herkent?
President Assad: Kortom, het is de oppositie die lokaal wordt geproduceerd, niet extern wordt vervaardigd.
Lokaal vervaardigd betekent dat het een populaire basis, een nationaal programma en nationaal bewustzijn heeft; Alle andere kenmerken van onwetendheid zijn niet genoeg.
Nationaal bewustzijn en oprechte patriottische intenties, afgezien daarvan is de oppositie een natuurlijke zaak. We zijn mensen en we verschillen van mening in hetzelfde huis, hoe kunnen we niet op nationaal niveau over veel kwesties van mening verschillen?
V: Sommigen geloven dat zelfs de oppositie in het buitenland een visie heeft die kan verschillen van de Syrische staat, en een deel van dit volk kan vertegenwoordigen.
President Assad: Natuurlijk betekent het woord extern niet slecht, hij kan een interne oppositie zijn en verbonden met de buitenwereld, en hij kan een externe oppositie zijn, maar verbonden met het thuisland, de kwestie heeft niets te maken met de buitenkant en de binnenkant, het heeft te maken met waar je startpunt ligt, van het volk of van buitenlandse intelligentie? Dat is de enige vraag.
V: U kondigde uw welkom aan bij de terugkeer van het grotere aantal vluchtelingen, maar sommigen zijn bang voor het idee van straf na de terugkeer, wat zegt u tegen deze miljoenen via dit scherm?
President Assad: In de afgelopen jaren zijn iets minder dan een half miljoen teruggekeerd naar Syrië, en geen van hen is gevangen gezet, waarom stopte deze terugkeer? Het stopte vanwege de realiteit van de leefomstandigheden. Hoe kan een vluchteling terugkeren zonder water, elektriciteit, scholen voor zijn kinderen en geen medische behandeling? Dit zijn de basisprincipes van het leven, dit is de reden.
Wat ons in Syrië betreft, hebben we een amnestiewet uitgevaardigd voor iedereen die de afgelopen jaren betrokken was bij de gebeurtenissen, behalve natuurlijk voor bewezen misdaden met persoonlijke rechten, bloedrechten, zoals ze worden genoemd …
V: Maar velen hebben over dit punt gesproken, omdat verantwoordelijkheid voor de veiligheid een dilemma kan zijn en dus de staat van bezorgdheid kan vergroten.
President Assad: Zelfs degenen die twijfelen kunnen terugkeren naar de realiteit, dit is waarom begonnen met de realiteit, ik zei dat ongeveer een half miljoen zijn teruggekeerd, hoe kunnen deze mensen terugkeren als de staat hen gaat opsluiten? Dit is een realistische indicator, ongeacht wat ik in dit interview zeg.
V: Wat is volgens u de belangrijkste logistieke uitdaging voor hun terugkeer?
President Assad: Logistiek gezien wordt de infrastructuur vernietigd door terrorisme, en dit is wat de meeste vluchtelingen met wie we communiceren zeggen, ze willen terugkeren door te zeggen hoe leven we, hoe overleven we?
V: Wat zijn de kansen op de terugkeer van die (vluchtelingen) in de komende periode in het licht van de grote uitdaging op het gebied van infrastructuur?
President Assad: Nu is er een dialoog gaande tussen ons en een aantal organisaties in de Verenigde Naties die zich bezighouden met het humanitaire aspect, en zijn begonnen met het praktisch bespreken van de terugkeerprojecten, hoe deze te financieren en wat zijn hun vereisten in detail. Daar is werk aan de winkel.
V: Een van de uitdagingen in Syrië die de omringende landen hebben getroffen, is drugshandel. De Syrische staat wordt ervan beschuldigd een oogje dicht te knijpen voor degenen die deze handel uitvoeren, die in verband worden gebracht met dergelijke misdaden, en Syrië te veranderen in een hub voor de Captagon ‘drug’, hoe reageert u op deze beschuldigingen, meneer de president?
President Assad: Als wij degenen zijn die als land deze handel in Syrië willen aanmoedigen, betekent dit dat wij als staat de terroristen hebben aangemoedigd om naar Syrië te komen en de vernietiging en het doden uit te voeren, omdat het resultaat hetzelfde is, en ik heb dat meer dan eens gezegd en sommige daarvan zijn openbaar. Als we de mensen tussen terrorisme aan de ene kant en drugs aan de andere kant plaatsen, dan vernietigen we de samenleving en het land met onze eigen handen. Waar is ons belang?
Toen ze onlangs probeerden de drugskwestie te gebruiken, eerst door de Amerikanen en later door het Westen, en enkele regionale landen voor hun politieke agenda’s tegen Syrië, waren wij de eerste enthousiastelingen en collaborateurs om dit fenomeen te bestrijden, omdat het een gevaarlijk fenomeen is in elke zin van het woord. Het is onlogisch dat de staat daar achter staat.
Maar laat ik er een punt aan toevoegen dat de bendes niet met landen te maken hebben, omdat ze in het geheim opereren, afkomstig uit het verre westen en het verre oosten om er in het geheim doorheen te gaan. Het behandelt mensen door middel van omkoping, dus het kan niet omgaan met een staat, omdat het een open handel wordt en geen geheime.
V: Wat is volgens u de omvang van het gevaar met betrekking tot drugshandel? Is deze kwestie op de laatste top als prioriteit aan de orde gesteld, althans bij de Arabische leiders?
President Assad: Ten eerste is de drugshandel als doorvoer en als nederzetting aanwezig geweest en niet gestopt, dit is een feit, maar wanneer er oorlog is en de staat verzwakt, zal deze ‘handel’ zeker bloeien, dit is een natuurlijke zaak, maar degenen die verantwoordelijkheid dragen, in dit geval, zijn de landen die hebben bijgedragen aan het creëren van chaos in Syrië, niet de Syrische staat.
Niettemin waren we in dialoog met meer dan één Arabische functionaris die ons de afgelopen maanden of weken bezocht en deze kwestie was een van de onderwerpen die door Syrië aan de orde werden gesteld, en niet alleen door hen omdat we een gemeenschappelijk belang met hen hebben bij het elimineren van dit fenomeen.
V: Ik benader u, meneer de president, met uw relatie nu met het buitenland. Er wordt gesproken over onderhandelingen tussen u en de Amerikanen op het niveau van diplomatieke functionarissen, wat is er gebeurd? Wat is er tot nu toe bereikt?
President Assad: Niets. De dialogen zijn al jaren met tussenpozen aan de gang en we hadden geen moment de hoop dat de Amerikanen zouden veranderen, omdat de Amerikanen vragen en eisen, nemen en nemen en niets geven. Dit is de aard van de relatie met de Amerikanen sinds 1974, vijf decennia geleden, het heeft niets te maken met een regering, daarom hebben we geen hoop, maar ons beleid in Syrië is niet om een gesloten deur te laten in het licht van elke poging om te voorkomen dat het gezegde dat als ze dit deden, dit zou zijn gebeurd, Maar ik verwacht niet dat er binnen afzienbare tijd resultaten zullen zijn van eventuele onderhandelingen met de Amerikanen.
V: Washington steunt de Arabisch-Israëlische toenadering aanzienlijk, althans tijdens de vorige en huidige regeringen, hebt u aanbiedingen ontvangen om een relatie met Israël aan te gaan?
President Assad: Helemaal niet, want ze kennen ons standpunt sinds het begin van de vredesonderhandelingen in 1990, als er geen Israëlische bereidheid is om het land terug te geven, is het niet nodig om tijd te verspillen.
V: Gisteren hoorden we het geluid van een explosie in het hart van de hoofdstad Damascus, vandaag werd aangekondigd dat dit een Israëlisch bombardement was, hoe lang zal dit duren? Is dit bombardement gericht op het Syrische leger of de Iraanse aanwezigheid in Syrië?
President Assad: De waarheid is dat het Syrische leger voornamelijk het doelwit is onder het voorwendsel van de Iraanse aanwezigheid, en het zal doorgaan zolang Israël een vijand is en zolang we in staat zijn om de complotten van de terroristen te verijdelen, zelfs gedeeltelijk, omdat deze bombardementen begonnen toen het Syrische leger begon met het behalen van gefaseerde overwinningen in de gevechten die het voert, en rekening houdend met het feit dat we de oorlog nog niet hebben beëindigd.
V: Hoe lang denk je dat het zal duren, volgens jou?
President Assad: Zoals ik jullie vertelde, zolang Israël een vijand is en achter de terroristen staat, zal het doorgaan, daarom zal het niet veranderen.
V: Laten we het noorden aanspreken, het is ook noodzakelijk om te praten over de relatie met Turkije, je hebt twee voorwaarden voor de terugkeer van deze relatie met Turkije: de terugtrekking van de Turkse troepen en het stopzetten van de steun aan de terroristen. Turkije vroeg om zonder voorwaarden vooraf te vergaderen. In het licht van dit voorstel, wanneer is het mogelijk om u en president Erdogan te ontmoeten, vooral omdat hij zich niet tegen deze ontmoeting verzet?
President Assad: Het woord ‘zonder voorwaarden’ voor een vergadering betekent zonder agenda, zonder agenda betekent zonder voorbereiding, en zonder voorbereiding betekent zonder resultaat, waarom ontmoeten Erdogan en ik elkaar? Om versnaperingen te drinken bijvoorbeeld? We willen een duidelijk doel bereiken, ons doel is de Turkse terugtrekking uit de Syrische gebieden, terwijl het doel van Erdogan is om de aanwezigheid van de Turkse bezetting in Syrië te legitimeren, daarom kan de ontmoeting niet plaatsvinden onder de voorwaarden van Erdogan.
V: Maar Erdogan zegt dat zolang er terrorisme is dat de Turkse staat bedreigt, deze krachten niet kunnen worden verwijderd.
President Assad: De waarheid is dat terrorisme in Syrië van Turkse makelij is; Jabhat Al Nusra (Nusra Front aka Al Qaeda Levant) en Ahrar Al Sham zijn verschillende namen voor één kant, allemaal gemaakt door Turkije en tot op dit moment gefinancierd door Turkije, dus over wat voor soort terrorisme heeft hij het?
V: Met betrekking tot de relatie met Hamas, meneer de president, wordt u, als Syrische staat, zeer gewaardeerd voor het steunen van (Hamas), maar hoe ontving u de positie van Hamas aan het begin van de crisis, en keerde de relatie terug naar wat het was met Hamas met Hamas die aankondigde zijn betrekkingen met Damascus te herstellen?
President Assad: Na al die tijd wil ik een klein punt verduidelijken, sommige Hamas-leiders zeiden dat Syrië hen vroeg om ons te steunen, hoe ze achter ons staan en hoe ze de Syrische staat verdedigen. Ze hebben geen leger en ze zijn enkele tientallen in Syrië, dit is niet waar.
Het standpunt dat we meer dan eens hebben verkondigd is dat het een positie van verraad was (door Hamas), niet omdat we achter Hamas stonden, maar omdat het op dat moment beweerde een verzetsgroep te zijn, en ik heb het over de leiders, ik heb het niet over alle Hamas omdat ik niet alle Hamas ken, degenen die beweerden achter het verzet te staan, zijn dezelfden die de vlag van de Franse bezetting van Syrië droegen.
Hoe kan iemand die beweert verzet te zijn, zich achter een bezetting scharen die resulteerde in de Amerikaanse en Turkse bezetting en Israëlische agressie onder de vlag van een Franse bezetter? Dit standpunt is een mengeling van verraad en hypocrisie.
Wat betreft onze relatie vandaag, het is een relatie binnen het algemene principe, we staan achter elke Palestijnse partij die tegen Israël is om zijn rechten te herwinnen, dit is het algemene standpunt.
V: Kan de relatie terugkeren naar wat het in het verleden was?
President Assad: Nee, op dit moment heeft Hamas geen kantoren in Syrië, en het is vroeg om over zoiets te praten, we hebben nu prioriteiten en de gevechten in Syrië zijn onze prioriteit.
V: We keren terug naar de kwestie van prioriteiten, toen ik met de Syriërs in het land sprak, over de realiteit van de Syrische burger en de uitdagingen waarmee de staat wordt geconfronteerd, sommigen geloofden dat met het einde van de oorlog, relatief, en de opheffing van de opschorting van het lidmaatschap van Syrië in de Arabische Liga, dat de economie snel of geleidelijk zal verbeteren, er zal tenminste iets tastbaars zijn, meneer de president, maar dit is niet gebeurd, waarom?
V: Denk je dat het belangrijkste obstakel de Caesar Act is? Of wat zijn de obstakels?
President Assad: Caesar Act is ongetwijfeld een obstakel, maar we zijn er op verschillende manieren in geslaagd om deze wet te omzeilen, het is niet het grootste obstakel. Het grootste obstakel is de vernietiging van de infrastructuur door de terroristen. Het grootste obstakel is het beeld van de oorlog in Syrië, waardoor geen enkele investeerder op de Syrische markt kan komen.
Het grootste obstakel is ook tijd, je kunt binnen enkele weken of maanden economische relaties treffen en vernietigen, maar je hebt ook jaren nodig om ze te herstellen. Het is onlogisch en onrealistisch om te verwachten dat de terugkeer van deze relaties die dichter bij normaal beginnen te lijken, binnen enkele maanden tot economische resultaten zal leiden, dit is niet logisch. We hebben veel inspanningen nodig om dit resultaat te bereiken.
V: Wat Libanon betreft, dat in een verslechterende politieke en economische situatie verkeert, hebt u politiek ingegrepen om een einde te maken aan de politieke crisis in Libanon en steunt u kandidaat Suleiman Franjieh om deze crisis in de Libanese scène op te lossen?
President Assad: Zolang we niet hebben ingegrepen om de crisis in Libanon op te lossen, kunnen we niet spreken van steun of verzet tegen welke kandidaat dan ook.
Geen enkele externe partij, noch Syrische noch niet-Syrische kan helpen bij het oplossen van de Libanese cr isis als er geen wil is van de kant van de Libanezen om hun crisis op te lossen. Dat is het probleem. Daarom moeten de Libanezen worden aangespoord tot meer consensus, dan kunnen we praten over een oplossing voor deze crisis.
Wat ons in Syrië betreft, we zijn minder dan twee decennia geleden afgestapt van het Libanese dossier en we proberen normale betrekkingen met Libanon op te bouwen zonder op dit moment in details te treden.
V: We komen terug om uw persoonlijke kijk op de gebeurtenissen te benaderen, Syrië heeft meer dan een decennium lang een oorlog doorgemaakt, vele uitdagingen en uiteindelijk de aardbeving die grote delen van de Syrische gebieden trof. Welke situatie heeft u al die jaren persoonlijk geraakt, meneer de president?
President Assad: Ongetwijfeld is de aardbeving een nieuwe situatie voor Syrië die al honderden jaren niet is gebeurd, en het creëert een gevoel dat voor mij moeilijk te definiëren is, maar terwijl je werkt om te redden wat er te redden valt, en er zijn mensen die dagenlang onder het puin tussen leven en dood slapen, is dit een menselijke situatie die speciaal ontzag heeft.
Maar op het niveau van oorlog in het algemeen waren er eindeloze humanitaire situaties, er is de leraar die de bevelen van de terroristen weigerde om niet naar school te gaan, en om deze reden werden mannelijke en vrouwelijke leraren gedood. Er is de elektricien die erop stond om de elektriciteit te repareren en werd gedood wetende dat hij zou sterven, enz …
Maar de meest humane situatie die je kan raken is de positie van de families van de martelaren tijdens de oorlog. De moeder en vader die een aantal martelaren van hun zonen verloren en de rest van de zonen stuurden om het vaderland te verdedigen. Er zijn menselijke situaties die voor ons niet vergeten kunnen worden.
V: Wat betreft de toekomst van Syrië, meneer de president, u kwam aan de macht na uw vader Hafez Al Assad, hoewel u daarna slaagde in de verkiezingen, zal uw zoon Hafez een politieke rol spelen in de toekomst van Syrië?
President Assad: Ten eerste had president Hafez Al Assad voor mij persoonlijk geen rol in mijn presidentschap, omdat hij mij geen civiele of militaire positie verzekerde waardoor ik president kon worden. Ik kwam door de Baath-partij na zijn dood, en ik heb dit punt niet met hem besproken, zelfs niet in de laatste weken van zijn leven, en hij was op dat moment ziek.
Hetzelfde geldt voor de relatie tussen mij en mijn zoon, het is een familierelatie, ik bespreek deze kwesties niet met hem, vooral omdat hij nog jong is en een wetenschappelijke toekomst voor zich heeft. Hij volgt een wetenschappelijke weg die hij nog niet heeft afgemaakt. Dit komt door zijn verlangens.
Wat betreft het werken in het publieke veld, het is aan de nationale acceptatie van iemand als hij een verlangen heeft naar openbaar werk, maar ik geef er niet de voorkeur aan en wil deze details niet met hem bespreken, niet nu, noch later.
V: Tot slot, als u naar al die jaren keek, meneer de president, als u terug was in de tijd naar het jaar 2012 (het begon half maart 2011) sinds het begin van de gebeurtenissen, welke beslissing nam u dan waar u niet tevreden mee was, of de beslissing die als u terug in de tijd was gegaan, u anders zou hebben genomen, gezien misschien de ervaring en de geleerde lessen, zowel op intern als op extern niveau, meneer de president?
President Assad: Deze vraag werd vaak persoonlijk bij mij gesteld en ik zeg hen dat het u zou verbazen als ik u zou vertellen dat veel van de beslissingen die we hebben genomen, we er in de eerste plaats niet van overtuigd waren. We hebben ze niet genomen omdat we ervan overtuigd waren.
Bijvoorbeeld met betrekking tot de veranderingen die hebben plaatsgevonden met betrekking tot de grondwet en andere dingen, heb ik altijd gezegd dat we deze maatregelen zullen nemen, en toch zal de oorlog doorgaan. De demonstraties werden vreedzaam genoemd en we behandelden ze in het begin alsof ze vreedzaam waren. We wisten dat veel moslimbroederschapsgroepen en anderen erbij betrokken waren, en begonnen op de politie te schieten enzovoort, we behandelden ze als vreedzame demonstraties, ook al wisten we dat ze niet vreedzaam waren.
Als we terugkeren naar die tijd, zullen we dan hetzelfde doen? Ja, waarom? Want omgaan met het onderwerp komt niet altijd voort uit je persoonlijke overtuigingen, maar eerder uit het begrip van mensen voor het onderwerp.
Veel mensen geloofden dat deze demonstraties vreedzaam waren en geloofden dat de grondwet het probleem was, en het was noodzakelijk om deze maatregelen te nemen om deze mensen te bewijzen dat het probleem noch een grondwet noch vreedzame demonstraties is, de zaak is groter dan dat.
Natuurlijk waren ze overtuigd, maar het was te laat. Dus ja, veel dingen waar we niet van overtuigd waren, maar we zullen teruggaan en ze volgen en opnieuw adopteren.
V: Hoe kijkt u aan tegen de kwestie van allianties met buitenlandse mogendheden?
President Assad: De relatie met Rusland en de relatie met Iran bewezen dat Syrië weet hoe het zijn vrienden correct moet kiezen. Wat de relatie met de Turken betreft, zijn er mensen die vroegen: zijn we te ver gegaan? Turkije is een buurland en het was natuurlijk voor ons om te proberen de betrekkingen met het land te verbeteren, en als er in de toekomst na de terugtrekking van Turkije andere omstandigheden kwamen om de relatie te verbeteren, dan is het natuurlijk voor ons om terug te keren naar hetzelfde beleid, namelijk het opbouwen van een goede relatie met uw buren. Dit zijn principes en geen vluchtig beleid.
V: Was er op Arabisch niveau een betere manier om met de Arabische hoofdsteden om te gaan om deze jarenlange vervreemding te voorkomen?
President Assad: We hebben deze vervreemding niet geïnitieerd en geen actie ondernomen tegen een Arabisch land, zelfs niet toen we terugkeerden naar de Arabische Liga, en u hebt misschien mijn toespraak gehoord, ik heb geen enkele partij de schuld gegeven en geen enkele partij gevraagd waarom u dat deed.
Integendeel, we zeggen dat wat voorbij is, verleden tijd is, we kijken altijd naar de toekomst. Is er een betere manier? Als er een andere betere manier is waarop we hopen te worden geadviseerd om te volgen, hebben we geen bezwaar, maar we zoeken geen botsingen of problemen in onze geschiedenis. Dit is onderdeel van ons beleid of de essentie van onze aanpak.
V: Meneer de President, dank u voor de gelegenheid om u te ontmoeten op Sky News Arabia.
President Assad: Nogmaals bedankt voor uw komst naar Syrië, welkom.