In Berlijn hebben 142 personen bij de dienst bevolking hun geslacht als zijnde “divers” aangeduid. 128 personen hebben van de mogelijkheid gebruik gemaakt helemaal geen geslacht aan te geven. Vooral personen – hun leeftijd kennen ze wel – tussen de 38 en 49 jaar jong weten niet tot welk geslacht ze behoren. De meesten wonen in de inmiddels beruchte districten Neukölln, Mitte en Kreuzberg.

Omgerekend op heel het grondgebied van de verloren stad Berlijn lopen er dus 270 personen rond – op een totaal van 3.85 miljoen inwoners – die niet weten of ze een mannetje, een vrouwtje of een marswezentje zijn, goed voor 0.007%. Degenen die weten dat ze noch het ene, noch het andere zijn, maar heel goed weten dat ze tot een neo-geslacht behoren, zitten vervat in de 0.037% groep.

Nochtans hebben b.g. geslachtelijk-onzekere groepen een eigenste afgevaardigde – de Grüne Sven Lehmann – die de belangen van deze miskende schepselen moet behartigen volgens het adagio van “de aanvaarding van seksuele en geslachtelijke verscheidenheid”.

U hoort en ziet hem in deze video: “Dit is de realiteit!”. En hij is oh, zo, verontwaardigd dat artsen moeten vaststellen tot welk geslacht ze behoren. Hij vindt dat de rest van de samenleving “ziek” is. De b.g. percentages zijn bijgevolg niet ziek. ‘t Is maar dat u het zich realiseert.

In de Bundestag (Duits federaal parlement) werd immers al op 22 december 2018 beslist dat in het geboorteregister, naast m/v een derde mogelijkheid kan aangevinkt worden. Het is te hopen dat de persoon die de vreugdevolle gebeurtenis gaat aangeven de geslachtelijke lichaamsdelen van zijn/haar/? nageslacht goed bekeken heeft. Al biedt dit uiteraard geen zekerheid: ten slotte kan iedereen die in zijn koppeke tot een ander geslacht behoort, dit sowieso zo dikwijls hij/zij/het/? het wenst wijzigen in het aangevoelde geslacht.

Hoog tijd dat we nog eens de puntjes op de “i” zetten: deze preek kunnen we niet dikwijls genoeg herhalen: