Schakel even door naar de GVA, die in het artikel duiding geeft over wat er zoal in het explosieve Antwerpen gebeurt. Onder de bijhorende foto, die we omwille van auteursrecht niet mogen publiceren, staat deze tekst:

“In het misdaadmilieu* circuleren filmpjes van twee jongemannen* die onderschept, gekidnapt en gemarteld werden omdat ze een aanslag wilden plegen tegen een Berchemse drugsfamilie*”

De foto en een filmpje geven u – *ondanks de poco woordenschat – meer achtergrondkennis over de multiculturele verrijking in de voormalige Sinjorenstad. En neen, het zijn geen “sinjoren”, geen “heren”.

In onderstaand filmpje heeft u het raden naar de onherkenbaar gemaakte “jongemannen”, alsof de filmlens selectief een blinde vlek heeft. Mogen we dit discriminatie-journalistiek noemen? Heeft niet iedereen het recht om gehoord en gezien te worden? De stem op de achtergrond spreekt over “onzichtbare criminaliteit”. De bommen, de schietpartijen maken dat de “onzichtbaarheid” maar al te zichtbaar wordt.

“Zorgelijk voor de samenleving”…

… Operatie Nachtwacht… BDW’s oorlog tegen drugs, bekeken door een humoristische bril: