Dankzij Herman Vanrompuy is de haiku weer in geworden.
In mijn goede oude tijd was dat de limerick.
Een vijfregelig vers: twee lange, twee korte, en dan nog een lange regel: de pointe.
Deze dateert nog van vóór de Perestrojka en de Glasnost, de tijd van de koude oorlog, de tijd dat we nog schrik hadden van de Russen, want dat waren allemaal Bolsjevisten en ongelovigen.
Niet iedereen dacht er zo over, want:

“Er was eens een dame in Rome,
die kocht zeven kilo condomen.
Toen sprong ze koket
op de rand van haar bed,
en zei: “laat de Russen maar komen!“

Louis Verbeeck in Dagboek 2, 14 mei 2011

Toen humor op de nullenzender nog zonder Amerikaanse schutwoorden bestond: