Zo hoort u het eens van een ander

Egypte: de 2 maten en gewichten van het Westen

Op de luchthaven van Kaïro worden massa’s reizigers gedispatcht naar bestemmingen over de hele wereld. Ze merken niets van het drama dat zich in de hoofdstad afspeelt. Ze baseren zich op de media. Mensen en staten vormen zich een mening over wat er in Egypte gebeurt. Frankrijk en Duitsland hebben hun Egyptische ambassadeur ontboden. Denemarken kondigde aan elke hulp aan Egypte te zullen opschorten. Dat komt in Egypte hard aan. Misschien is dat begrijpelijk. De troebelen in Egypte zijn in eerste instantie een binnenlandse aangelegenheid. Er is geen sprake van intentioneel moorden van de kant van de overheid, zoals in Syrië wel gebeurt. Het leger heeft opgeroepen tot bedaren, de noodtoestand afgekondigd en probeert controle te houden over een land dat dreigt af te glijden naar totale chaos. Wat minder belicht in de media is dat pro-Morsi ‘betogers’ het politiecommissariaat van Kardassa hebben aangevallen en daar agenten hebben gedood en hun lichamen verminkt. Gewapende pro-Morsi ‘betogers’ hebben tijdens het uiteenvegen van de sit-in in Rabi’a met scherp geschoten op de politie. Koptische christenen, hoewel geenszins provocerende partij, zijn in Egypte niet meer veilig. Egypte was lang een tolerant, multi-religieus land en dat werd tot nu nooit gecontesteerd. Nu zijn er de weinig gematigde eisen van radicale salafisten en van de Moslim Broederschap – een goedmoedige bende volgens Verhofstadt-zendeling in Kaïro Kurt Deboeuf – om de sharia in te stellen. Nasr draait zich om in zijn graf.

David Cameron

Het Westen is verontwaardigd over wat er in Egypte gebeurt. Maar het meet met twee maten en twee gewichten. Toen op 15 november 2011 de Amerikaanse politie in gevechtsuitrusting een sit-in in Wall Street uiteendreef – de deelnemers waren geheel vreedzaam en ongewapend – is nergens een ambassadeur geconvoceerd. In 2013 laat David Cameron in Londen een actie uiteenslaan en feliciteert hij achteraf, naar mijn mening terecht, de politie voor haar daadkrachtige optreden. In Turkije is Erdogan niet zachtaardig omgesprongen met het volksprotest op het Taksimplein. Wellicht heeft hij daar goed aangedaan. Op z’n minst is er weer rust in Turkije.

Openbare orde

Waarom wordt Egypte anders beoordeeld? In Rabi’a en Annahda heeft de politie meer dan een maand lang niet ingegrepen en waren er van de kant van de overheid vreedzame pogingen om een einde te maken aan de bezettingen. Uiteindelijk is gebleken dat de acties een bedreiging gingen vormen voor de nationale veiligheid, de openbare orde en de economie. Het Westen zou de Egyptische overheden uit goedbegrepen eigenbelang beter helpen om de rust te laten weerkeren en weerstand te bieden tegen krachten die het land de vrijheden die het grootste deel van de bevolking onmiskenbaar koestert, wil ontnemen. Het doet beter dat, dan te oordelen en te veroordelen, want dat brengt een oplossing geenszins dichterbij.

Leo De Bock en Evert van Wijk leiden MediaTraining.Be, in België marktleider op het vlak van mediatraining, debat- en presentatietechnieken aan het bedrijfsleven, de Belgische en Europese politieke top. Wekelijks schrijven zij om beurten een column voor deze rubriek.

http://www.express.be/articles/nl/debockvanwijk/egypte-de-2-maten-en-gewichten-van-het-westen/194424.htm

Eén gedachte over “Zo hoort u het eens van een ander

  1. Egypte samen met heel Noordafrika en Turkije bij de EU, zoals de linksliberalen Verhofstadt en De Gucht al lang voorstellen, en alles komt in orde. Trouwens, zonder die aanwinsten maakt Verhofstadt geen kans om tot de eerste president van de Verenigde Staten van Europa verkozen te worden.

Reacties zijn gesloten.