Het lijkt wel alsof er in Syrië niet veel meer beweegt – hoewel… – en dan hebben we het niet uitsluitend over de coronamaatregelen die de samenleving – zoals bij ons – min of meer tot een lagere snelheid dwingen.

Dankzij het cordon politique, sanctionique en militaire, valt het aantal besmettingen in Syrië nogal mee: op 28.4.: 43 totale besmettingen, 19 huidige, 21 genezen, 3 overlijdens.

Het leven gaat er z’n gangetje. Hier en daar een maskertje, een beetje afstand… “We helpen elkaar” en winkels heropenen – elk om beurt:

De Syrische Rode Halve Maan biedt hulp:

De VSA boden hulp aan… Rusland om het terrorisme in Syrië te bestrijden “daar het Syrische leger hiertoe onbekwaam is”. De speciale gezant James Jeffrey bedoelde hiermee niet de lieverdjes in Idlib maar wel de ISIS-cellen in de woestijnregio van de prov. Homs. Of de Koerden dan ook “onbekwaam” zijn? Over de Eufraat én de Iraakse grens worden ze evenzeer geconfronteerd met ISIS-cellen die gebruik makend van de coronatoestand opnieuw willen verderf zaaien. (…)

Maar de sancties, neen, die worden niet opgeheven. Dié hulp wordt niet aangeboden. Tientallen Arabische academici, schrijvers, advocaten en kunstenaars in Egypte, Irak, Libanon, Jemen, Syrië, Bahrein, Jordanië en Palestina ondertekenden een verklaring waarbij ze de schrapping van het embargo en de oneerlijke economische sancties eisen – vooral nu tijdens de coronaverspreiding.

Ook de permanente Syrische afgevaardigde bij de VN Veiligheidsraad al’Jaafari pleit opnieuw via videoconferentie voor het liften van de sancties, benadrukt de soevereiniteit van zijn land, bekritiseert de Turkse houding, militaire acties, bezetting van het Syrische grondgebied en steun aan terroristische groepen, klaagt het wegkijken der internationale gemeenschap aan:

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.

Eergisteren werd er opnieuw – de tweede deze week – een groot Amerikaans konvooi – een paar honderd – gesignaleerd die vanuit Irak naar het rijkste olieveld Al-‘Umar trok, waar tevens de grootste Amerikaanse basis in Oost-Syrië gevestigd is. Tegelijkertijd versterkte het Russische leger zijn capaciteit in het NO van Syrië, vanuit de ‘Ayn ‘Issa regio (Al-Raqqa) naar het Al-Qamishli district in N-Hasakah. De luchthaven daar werd hun hoofdkwartier in dat gedeelte van het land. Er worden daar nu zowel gevechtshelikopters en jets gestationeerd, met de beveiliging van luchtafweergeschut. (…)

Dinsdag werden 40 burgers, waarvan 11 kinderen, gedood bij een ontploffing van een olietankwagen in Afrin bezet door Turkije en hun huurlingenleger. Volgens TRT (Turkse zender) zou de aanslag door de YPG/PKK (Koerden) gepleegd zijn. Noteer: YPG en PKK zijn volgens de Turken één pot nat. De Turken zijn verontwaardigd: noch de EU, noch Duitsland, noch Pompeo noemen man en paard in hun persmededeling waarin ze alle vormen van geweld veroordelen en blijven pleiten voor een vreedzame oplossing… waarbij de terroristen gerust daar mogen blijven zitten, de Turken een deel van het Syrische grondgebied mogen annexeren, de Amerikanen de olie mogen blijven “verdedigen” en de Koerden hun ding blijven doen op voorwaarde dat ze niet in het vaarwater komen van de Turkse beschermelingen. Er wordt net niet gesuggereerd dat dictator Assad de verantwoordelijke is.

Bericht nét binnen: explosie in Nobul stad (N platteland van prov. Aleppo), talrijke slachtoffers, naar verluidt in een magazijn met (butaan)gasflessen:

En de melding van de gouverneur van Homs: aanval op een militair doelwit (munitiedepot). Explosies met rondvliegende brokstukken: talrijke gekwetsten of erger.

En Israëls raketten vielen opnieuw uit de lucht in Damascus… om de Iraniërs te verdrijven. Naar verluidt 3 burgers gedood en verschillende gewond. En vanuit de geannexeerde Golanhoogte vuurden Israëlische helikopers raketten af op Zuid-Syrië. De b.g. landen die de bomaanslag in Afrin ten stelligste afkeurden, zwegen zoals gebruikelijk in alle talen bij de dood van deze Syrische burgers… ze wonen immers niet in het geliefde Afrin, maar wel op het grondgebied waar de Syrische regering de boel draaiende houdt.

De Turken geraken steeds meer gevangen in hun eigen web. Volgens het Poetin-Erdogan akkoord hebben ze zich ertoe verplicht de terroristen tot 6 km boven de M4 te verwijderen terwijl ze hen altijd de hand boven het hoofd gehouden hebben. Vandaar dat er nu schermutselingen tussen de Turken en hun voormalige handlangers optreden.

Het Syrische leger probeert de terroristen (HTS & co) terug te drijven tot 6 km ten noorden van de M4 – zoals afgesproken tussen Poetin en Erdogan. Dit terwijl er steeds meer Turkse militaire eenheden en materiaal aangevoerd worden. Initieel werden er 12 Turkse observatieposten volgens het Sochi akkoord afgesproken; Turkije veegt er zijn fez aan. Veel is niet genoeg. Overal worden er neergepoot, kwestie van de terroristen bescherming te kunnen bieden. (…)

In deze video krijgt u een overzicht van het bovenstaande en vorige Quo Vadis-artikels, waarbij gealludeerd wordt dat het wel eens tot een Turks-Russisch conflict zou kunnen leiden vermits de terroristen het Syrische leger uitdagen en als deze dan terugslaat het verwijt van schending van de wapenstilstand voor de hand ligt:

*+Via een ommetje hebben wij bovenstaande gecensureerde video terug kunnen plaatsen (zie volgend artikel voor info)

Een gezamenlijke Russisch-Turkse patrouille in de noordelijke grensstreek:

*+Mocht u niet meer helemaal mee zijn in dit moderne cowboy & indianenverhaal, dan zal u er nu nog minder van begrijpen. HTS heeft een grensovergang naar het regeringsgebied geopend (omwille van commerciële redenen) en dit is niet naar de zin van Erdogans verzameling beschermelingen (FSA of hoe ze zich ook mogen noemen):

Zo ziet Deir Ezzor (stad) aan de westelijke Eufraatoever er nu uit. Talrijke verdreven Armeniërs vonden hier een tweede thuis. De kerk in beeld is die zij gebouwd hebben. De stad werd jarenlang bezet, belegerd, uitgehongerd en geterroriseerd door ISIS (bevrijd herfst ’17). De regering wil de stad heropbouwen, herstellen wat kan, afbreken wat compleet bouwvallig en gevaarlijk is.

29 Syriërs werden uit Armenië gerepatrieerd. Het eerste burgervliegtuig dat landt in Damascus sinds de coronacrisis. Het opvangcentrum voor hun 2 weken-quarantaine staat klaar. (…)

Het Nationaal Symfonisch Concert via het internet: