“Wil de Vlaming dan niet investeren in het aanplanten van nieuwe bossen? Natuurlijk wel en zelfs zonder een beroep te doen op subsidies. Alleen, hij durft niet. Want wie vandaag een weide of bouwgrond wil beplanten met eik of den ziet zijn eigendom onmiddellijk devalueren tot een toekomstige inkomstenbron voor beleidsmakers. Als hij na enkele decennia een aanvraag zou indienen om een deel van zijn toenmalige aanplanting weer te ontbossen, dient hij daarvoor immers de rekening te betalen. Met een beetje pech mag hij zelfs helemaal niet kappen. Voor heel wat mensen is die rechtsonzekerheid veel te groot om initiatief te nemen.”

Lees: Uit pure angst blijven weilanden van keuterboeren boomloze graswoestijnen

En dan nu de belevenissen uit een Kempens dorp. In de jaren ’70 werden de weiden van een afgebroken hoeve verdeeld over de kinderen. Het dorp breidde uit. De weiden werden opgewaardeerd tot bouwgronden, elk ca. 1500 m2. Ze bouwden er zelf een huis en schonken hun kinderen ook een stuk om erop te bouwen. Eén van de zonen besloot nadat hij voor zichzelf twee percelen hield, er een huis op bouwde, twee andere aan zijn enige dochter te schenken, die er ook een woning op bouwde voor haar gezin. Nu had hij nog enkele percelen die hij niet direct wou verkopen (… eventuele latere bestemming: kleinkinderen), maar ook niet braak wou laten liggen. Hij plantte er jonge kerstbomen op. Enkele jaren later verkocht hij telkens met Kerstmis een aantal boompjes – of gaf ze weg aan familie/buren – tot er uiteindelijk nog slechts ca. 1/3 van het aangeplante aantal overbleef. En toen doken de groene jongens op. Legden klacht neer. De man kreeg een proces wegens rooien zonder toestemming/kapvergunning in… bosgebied. Met als resultaat dat hij een fikse boete moest incasseren. Om die te kunnen betalen moest hij ten minste één perceel verkopen… dat dan plotseling opnieuw als bouwgrond beschouwd werd. Alle bomen verdwenen en een huis kwam in de plaats.

Een jachtgebied van een adellijke familie werd te koop aangeboden. Natuurpunt kon het bemachtigen. Eeuwenoude kerkpaden, wandelwegen, boswegeltjes werden plotseling verboden gebied. Prachtige Amerikaanse eiken en 5 m hoge rododendron, waar elke jaar duizenden wandelaars naar kwamen kijken, werden gerooid want… geen streekeigen planten. In de plaats kwamen een zgn. “poel” om amfibieën te lokken, werd er gras gezaaid waar er schapen kunnen grazen… Spijtig dat noch de amfibieën of de schapen wilden meewerken. De “poel” werd gewoon een droge put; de schapen negeerden de schrikdraad, braken uit en vraten de schors van de resterende berken. De groene jongens waren vergeten de schapen in de winter hooi te geven. De berken overleefden de aanval op hun schors niet. De reeën zijn verdwenen. Hun biotoop is verstoord door prikkeldraad en tekort aan voeding. Eekhoorntjes en konijnen werden zeldzaam. Nog steeds worden hele stukken bos gerooid… zogezegd om het oude heidelandschap te herstellen. Quod non. Het werd een wildernis met netels en bramen. En wij, wij kunnen daar niet meer gaan wandelen of – zoals vroeger – de bossen proper houden door omgewaaide bomen te halen en takken te sprokkelen. Voor Natuurpunt telt slechts het geld. De gerooide bomen – eiken – werden verkocht aan houthandelaars en zagerijen. Het waaibomenhout mocht blijven staan want… natuureigen, waarmee het gemengde bos – loof- en naaldbomen – van dag tot dag meer verschraalt en de grond verzuurt.

Meteen de reden waarom de partij Groen en de zakkenvullers van Natuurpunt hier absoluut niet geliefd zijn. Groene terroristen!