VN-Migratiepact, dan toch bindend ook voor EU-landen die tégen gestemd hebben

Enkele maanden geleden was het “Migratiepact” het onderwerp dat alle media en politici beroerde én de N-VA het instrument in handen gaf om de pre-verkiezingscampagne te starten.

151 landen trokken naar Marrakesh om daar met veel poeha het Marrakeshpact te gaan ondertekenen. Slechts enkele – moedige – landen weigerden zich te schikken naar de oekazes van de “immigratieverrijking”, “niemand is illegaal” en soortgelijke stemmingmakende slogans, die de grenzen voor iedereen moeten en zullen open zetten.

De Berlijnse krant “Tagesspiegel” heeft van het Min. van Buitenlandse Zaken de interne papierwinkel aangevraagd i.v.m. de onderhandelingen die met het ministerie gevoerd werden. De documenten maken duidelijk in hoever de toekomstvisie van bepaalde regeringen ging, ook al werden bepaalde paragrafen met zwarte stift gecensureerd. Een heikel punt was de eis het verschil tussen legale en illegale immigratie te laten vallen. Bij de oorspronkelijke eisen werd ook het verbod op uitdrijvingen vermeld.

Enkele staten wilden blijkbaar ook bereiken dat de onderhandelingsresultaten – uitdrukkelijk in de verf gezet in de media – uitsluitend positief moesten belicht worden. Indien deze niet aan de goede nieuwsshow voldeden, dan moesten hun subsidies ingetrokken worden.

Volgens de documenten werd de vraag of het VN-Migratiepact wettelijk bindend is diepgaand bestudeerd. Enkele betrokken staten wilden heel uitdrukkelijk het bindend karakter in de verf zetten. De Merkelse regering ontkende, de belgische regering ontkende, alle noch-vlees-noch-vis poco regeringen ontkenden, het zou slechts om een niet bindende intentieverklaring gaan.

Intussen duiken overal nieuwe twijfels op. De juridische dienst van de EU-Commissie zou in een concluderend verslag dd. 1.2.19 van mening zijn dat het migratiepact voor alle EU-lidstaten bindend is. Ongeacht de goed-, afkeuring of niet-, resp. ondertekening. Waarop de Oostenrijkse buitenministerin Karin Kneissl nu wel eens wou vernemen van EU-commissaris Johannes Hahn waar het migratiekalf nu gebonden ligt. Waarop het antwoord: de EU-commissie blijft erbij dat het Marrakeshpact een “niet wettelijk-bindend instrument” is.

De alerte Hongaarse buitenminister Péter Szijjártó had daarvoor de EU-commissie nog verweten dat deze heimelijk zou proberen het pact in alle EU-lidstaten wettelijk bindend te maken. Wat intussen achterhaald is vermits de juridische dienst van de onvolprezen EU-commissie tot de vaststelling kwam dat – verrassing! – door bepaalde internationale verdragen het Marrakeshpact voor alle EU-lidstaten wel degelijk bindend is.

Negen lidstaten van de EU hebben het pact niet ondertekend. Een niet ondertekend verdrag blijkt dus eigenlijk, feitelijk, toch ondertekend te zijn met een onzichtbare inkt omdat de EU – als ondertekenaar van de EUropese belangen – het goedkeurde. En als dat niet voldoet, dan is er nog altijd het lidmaatschap van de VN, wat sowieso een toestemming van alle wereldbeslissingen inhoudt.

Conclusie:VN- of EU-lidmaatschap betekent niets minder dan een getekende euthanasieverklaring.