… een spectaculaire toename van Libische vissers

De Italianen willen Sophia aan banden leggen.  Niet Sophia Loren, haar tijd is passé.  Sophia, u weet wel, voormalige Frontex, de EU-ferrydienst op de Middellandse Zee.  De Italianen vinden dat ze méér dan hun deel van de strandjutters gekregen hebben.  Daarom willen ze niet meer meewerken aan de grootschalige import van vakkrachten uit Afrika.

De EU meent dat het allemaal niet zo’n vaart zal lopen.  We mogen gerust zijn, we zullen niet zonder vakkrachten vallen.  Al met al zijn de ontradende maatregelen gemakkelijk te omzeilen.  Nog steeds vertrekken dagelijks bootjes van de Libische kust met een vracht, die na enkele mijlen varen, overgeladen wordt op een EU-overzetboot.

Maar het wordt moeilijker.  De EU wil de logistieke bevoorrading van de mensen-smokkelaars bemoeilijken.  Zo vernemen we in de kwaliteitskrant die niet van gisteren is dat de EU – gehoor gevend aan haar dadendrang – de export naar Libië van rubberboten en buitenboordmotoren beperkt.  Blijkt dat dit pas nu tot de mogelijkheden behoort want “als er gegronde vermoedens zijn dat de kopers deel uitmaken van een bende mensensmokkelaars” dan heeft de EU een wettelijke basis om de export tegen te houden.

Tenzij… het om vissers gaat.  Vissers die voor hun sloep een buitenboordmotor nodig hebben.  Of om burgers die kunnen aantonen dat ze voor de strandvakantie van hun gezin een rubberbootje willen aanschaffen.  Wie kan hun dat plezier ontzeggen?

Even ernstig nu: als de EU en de linkse wereldverbeteraars, ook NGO’s genoemd, ophouden met ‘vluchtelingen te redden’, dan houdt heel de zuid-noord trek vanzelf wel op.  Dàt zou pas ‘ontradend’ werken!