“Afgelopen week sloegen Kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters de deuren van de N-VA achter zich dicht. Waarnemers en journalisten spraken van ‘de zwartste week voor de N-VA tot nu toe’. Wel, dames en heren, ik kan u zeggen dat dat voor mij persoonlijk niet klopt. De defenestratie van Jean-Marie Dedecker heeft er bij mij nog veel harder in gehakt. Het is nu bijna tien jaar geleden, maar dat was mijn persoonlijke zwartste week als lid van de N-VA. Ik werkte toen op het kabinet van Vlaams minister Geert Bourgeois als raadgever. De dag nadien deed ik op het werk mijn beklag tegen Ben Weyts, die toen als kabinetschef mijn baas was. Ik was het zo oneens met de beslissing van de partij, vond het gewoon een vuile streek. Ben Weyts zei me toen: een partij is zoals een huwelijk: je neemt het zoals het is, in goede en kwade dagen. Stop nu met zagen, en ga verder werken.”
Politieke vrienden
Aan het woord is Theo Francken, staatssecretaris voor Asiel en Migratie in de regering Michel I. Afgelopen dinsdag was hij de eregast op de voorstelling van “Vrank en vrij”, het nieuwe boek van Jean-Marie Dedecker dat zijn meest markante columns voor Knack.be bundelt.Francken rekent Jean-Marie Dedecker tot één van zijn politieke vrienden. “Toen ik pas staatssecretaris was en onder vuur lag wegens vermeend racisme, is er maar één iemand buiten mijn eigen partij die ik gebeld heb om raad te vragen, en dat was Jean-Marie.”
Op de boekvoorstelling prijst Francken Dedecker verder nog als een uniek politicus binnen het Belgisch politiek landschap. “Een rechts denker met aversie voor hen die alles in de schoot geworpen krijgen, maar met oprechte sympathie voor de kleine belastingbetaler. Een ijsbeer met een warm hart en een groot rechtvaardigheidsgevoel. Volgens mij was hij politiek gezien nooit gelukkiger dan tijdens zijn laatste jaren als Kamerlid: zonder partijpolitieke dwangbuis, in de nok van de kamer, zonder God, gebod en partij.”
Theo Francken bij Actua TV
Golfbrekers
Vlaams-radicale blog: verbonden maar niet aan banden
Wat of wie Jean-Marie Dedecker als vriend of politiek medestander beschouwt laat mij koud. Als ze de ” gewezen uitroker” van het Vlaams Belang maar niet binnen pakken bij het Vlaams Belang. Als politicus kan ik Dedecker best appreciëren, maar hem binnen pakken bij Vlaams Belang is een 2de MRM en FVH scenario.
Het is duidelijk dat hij zijn baard laat groeien ! Is hij aan ‘t radicaliseren ?
De Decker is een politicus en dus in de eerste plaats met zichzelf bezig. Hij was trouwens de eerste om via populistisch gekakel vele mandatarissen van andere partijen te lijmen en hen daarna liet stikken. Hij is degene die zelf zei dat BDW hem een dolk in de rug had gestoken. Diezelfde BDW die politiek over lijken gaat gedenk zijn woorden over Vlaams Belang.