De boodschap van Luckas Vander Taelen
Het voormalig parlementslid Luckas Vander taelen is zopas op uitnodiging van verschillende Vlaamse verenigingen, waaronder de VVB, zijn boek De grote verwarring in Gent komen voorstellen. Er kwam een talrijk publiek opdagen. Wat waarschijnlijk de grote belangstelling aantoont, die gewekt werd door iemand die de lef heeft gehad zich als dissident op te stellen ten opzichte van de zeer hippe en bijzonder modieuze partij Groen. Een belangstelling die tegelijkertijd ook gaat naar het door hem geschreven boek dat betrekking heeft op de reden van zijn dissidentie: namelijk de wijze waarop moet worden gereageerd op de meer dan ooit actuele problemen die een sterke islamitische aanwezigheid in Europa veroorzaken.
De toehoorders zullen zeker niet ontgoocheld geweest zijn want Vander Taelen bracht een boodschap die klaar en duidelijk overkwam. Hij is bovendien zeker niet de enige linkse intellectueel die ten gevolge van de confrontatie met de grote bedreiging vanuit de Islam, de moed opbrengt om zijn veilige en comfortabele bunker van politieke correctheid te verlaten en zich willens nillens aansluit bij de kaste van de paria’s waarmee de media en de cultuurwereld geen contact mogen hebben omdat de inquisitie van de Linkse Kerk vastgesteld heeft dat deze mensen in woord of geschrift van de bij haar geldende dogma’s durven afwijken. Ze worden dan ook als ketters beschouwd en behandeld (Vander Taelen vertelde dat ondanks het feit dat zijn nieuwe standpunten nogal wat stof hadden doen opwaaien, hij sinds hij de partij Groen verlaten had praktisch niet meer door de VRT gevraagd werd). Ons lijkt het belangrijk te analyseren via welke gedachtegang die dissidenten van links tot hun nieuwe inzichten zijn gekomen en het spreekt vanzelf dat dit alleen al de getuigenis van de voormalig Groene Brusselaar meer dan waardevol maakt. Ze geeft ons immers een inzicht in de achterliggende redenen van de intellectuele demarche die mensen van zijn slag ertoe bracht om qua standpunten in verband met de islam in Europa dermate af te wijken van die van traditioneel links dat zij in dat milieu ongetwijfeld als een soort beeldenstormers overkomen. Ik denk hier onder andere aan prof. Eichardus van de VUB, Geert Van Istendael (voor zijn jongste zeer opgemerkt artikel in MO* Magazine), Hermes Sanctorum die onlangs Groen verliet, Mia Doornaert die men zelfs niet meer links kan noemen etc.
Verwarring
Vander Taelen van wie dit laatste niet kan worden gezegd, verklaart zijn houding eerst en vooral door de verwarring die in onze maatschappij is ontstaan. Die heeft volgens hem veel te maken met het feit dat West Europa sinds het einde van WO II geen echt gewapend conflict heeft gekend wat heel wat mensen het gevoel heeft gegeven dat wij in een altijd durende vrede zijn terecht gekomen. Een gevoel dat na de val van de Berlijnse muur en de verdwijning van het communistisch blok alleen nog werd verstevigd. Sommigen voorspelden toen zelfs ”het einde van de geschiedenis”. Het is niet duidelijk of Vander Taelen net zoals Alain de Benoist ervan uitgaat dat ook de marxisten van mening waren en nog zijn, dat er een einde aan de geschiedenis zou komen (na de definitieve overwinning in de klassenstrijd) en dat er ook nog anderen in die zin denken (denk aan het lied Imagine van John Lennon) maar het is wel duidelijk dat hij net zoals de Franse filosoof deze stelling betwist en dat hij – consequent hiermee – overtuigd is dat het best aantoonbaar is dat louter statistisch oorlog de normale toestand is waarin de mens leeft en dat vrede eerder iets uitzonderlijk is. Omdat het regime deze eenvoudige waarheid nooit heeft willen of durven verkondigen, zijn de mensen, nu ze in een oorlogssituatie terechtgekomen zijn waarvan ze weten dat ze nog lang zal aanslepen, het noorden kwijt. Hun verwarring wordt nog aangedikt door de vaststelling dat de tactiek en de strategie waarmee de aanval door de vijand werd ingezet, totaal nieuw is en dat er nog geen echt verweer gevonden werd. Ook de ideologische basis die aan de oorsprong van die oorlog ligt, is hen totaal vreemd. Namelijk de letterlijke en zeer strikte toepassing van de voorschriften uit de koran, een godsdienstig werk dat in de zevende eeuw werd geschreven. Ze kenden in hun cultuur uiteraard ook religieuze voorschriften maar die waren bijlange niet zo stringent al was het maar omdat ze uit verschillende boeken werden gehaald (Er zijn bijvoorbeeld vier evangelies waarvan de inhoud nogal verschillend is). Het christendom heeft bovendien al lang aanvaard dat de wetten van de gemeenschap primeren op die van de religie en ze betwist langs geen kanten de scheiding tussen Kerk en staat. Allemaal zaken waar de islam het zeer moeilijk mee heeft vermits die de sharia boven de grondwet plaatst en ons ondertussen waar het maar kan, zijn levenswijze wilt opdringen. Zo gebeurt het dat leraars die seksuele voorlichting geven, heel wat last met ouders van islamitische kinderen krijgen en dan ook na een tijd geneigd zijn om hier aan toe te geven. Ondertussen mochten we ook vernemen dat het meeste vlees dat we eten, afkomstig is van dieren die halal werden geslacht omdat anders de moslims het niet zouden kopen. Ook de boerkinirel die hij een epifenomeen noemt, moet in het licht van een voortschrijdende islamisering worden gezien.
De verwarring wordt ook nog sterk in de hand gewerkt door de houding die het beleid en de aanhangers van de heersende ideologieën ten opzichte van die toestanden aannemen. Ze proberen steeds weer door toegevingen compromissen af te sluiten en beseffen niet dat de andere zijde helemaal geen compromis wenst. Vander Taelen maakt hier een vergelijking met Chamberlain die de illusie koesterde dat hij met de akkoorden van München de vrede had gered.
Bij dit alles komt nog dat het ten berde brengen van de problematiek bijna onmogelijk wordt gemaakt. Wie over overlast durft spreken, krijgt of te horen dat hij niet in een “wij en zij denken” mag blijven hangen of dat hij niet mag stigmatiseren. Wie het over de talrijke slachtoffers van aanslagen wil hebben, wordt onmiddellijk geconfronteerd met de wandaden die Israël in Gaza zou hebben gepleegd of met de misdaden die de Europese naties destijds in hun kolonies hebben begaan (alsof het ene met het andere zou te maken hebben). Om nog te zwijgen van de alles platslaande beschuldiging van racisme, waartegen verhaal noch verdediging mogelijk zijn.
In het licht van dit alles lijkt het Vander Taelen best begrijpelijk dat heel wat mensen de traditionele politieke partijen niet langer vertrouwen en meer en meer zogenaamd populistische formaties gaan steunen. Hij is er ook van overtuigd dat de oorlog waarin we zijn verzeild geraakt, nog lang zal aanslepen en is helemaal niet gerust in de uitslag ervan.
Wij kunnen daar alleen maar aan toevoegen dat we de indruk krijgen dat de oude ”links-rechts”-tegenstelling die zo lang onze maatschappij verdeeld heeft, stilaan vervangen wordt door een kloof tussen dezen die de waarden van onze Europese beschaving willen redden en dezen die in naam van het universalisme op alle fronten willen capituleren. Wij nemen aan dat u weet aan welke kant wij staan.
Francis Van den Eynde
Met dank geleend bij Tekos
Wie iets durfde te zeggen, was een bange blanke man
Spijtig dat hij bij links een uitzondering was. Ik ben rechts, maar ik hoop dat er nog meer linkse rakkers het voorbeeld van hem zullen volgen.
met alle respect voor Francis Vanden Eynde,
Luckas Vander Taelen was ooit de zeveraar der zeveraars, die zonder na te denken iedereen naar de hel verwees die niet politiek correct dacht zoals hij,
hij zou nu de bekeerling der bekeerlingen zijn?
hij heeft nu het licht gezien?
Is zijn dochter misschien door een verrijker uit Marokko overvallen? zint hem dat niet misschien?
Nogal simplicimus, en wij moeten geloven dat die ultralinkse rakker nu ultrarechts geworden is? de dictator van het groot gelijk zou nu bekeerling zijn?
mo gauw…
Je retourne ma veste ( Jacques Dutronc) – toujours du bon côté…
zo gemakkelijk hé je petje naar de wind zetten…
Begin met de denkers en filosofen die je met jouw groot gelijk afgemaakt hebt in ere te herstellen.
Je hebt genoeg schade aangebracht kerel, het mooiste cadeau dat je de weldenkende mens kan geven, is verdwijnen in een zwart gat.
Hoe dan ook, Vander Taelen is eveneens in vele opzichten politiek correct en links gebleven. Ondermeer zijn stelling dat het Vlaams Blok destijds door zijn discours, alhoewel het toen naar zijn eigen zeggen m.b.t. deze problematiek op vele punten gelijk had, toch een racistische partij was (terugkeerbeleid) bewijst dit ten volle. Ook zijn huidig statement dat ‘maatschappelijke achteruitstelling’ van de allochtone lieverdjes, de gekende linkse fopspeen, mee aan de basis ligt van hun islamitische criminaliteit, is daar mee debet aan.
Maar goed, toegegeven, de man heeft wel al betere inzichten dan de doorsnee geestelijk gehandicapte linkse medemens. Alle begin is moeilijk.
Guy ‘polsmoel’ van zijn kant, is nog altijd en onverminderd dezelfde pedante kerel gebleven. Overtuigd van zijn eigen grote gelijk, eigen aan dit soort poco-lui dat onze beschaving, bewust of onbewust, ten gronde aan het richten is. Een onuitstaanbaar iemand. Ik heb de laatste minuten niet meer bekeken wegens te sterk opkomende braakneigingen. Ik wist trouwens genoeg om te beseffen dat het vlees in de klassieke kuip hetzelfde was gebleven. M.a.w. wat baten kaars en bril…
Polspoel kent de islam duidelijk van geen kanten. Het zou hem dan ook sieren mocht hij daarover uiteraard zijn grote mond (ik schreef bijna muil) houden. Maar een zich moreel en intellectueel superieur voelend links politiek-correct sujet als hij, beseft dat uiteraard niet. Daarvoor ontbreken blijkbaar de nodige hersencellen.
Ondermeer zijn verwijzing naar het christendom bewijst dat hij b.v. nog altijd niet beseft dat het grote verschil tussen beide ‘geloven’ juist het feit is dat de koran, in tegenstelling tot de evangelies, het letterlijke woord is van god, en om die reden niet wijzigbaar of interpreteerbaar is, maar onverminderd uit te voeren op straffe van eeuwige verdoemenis. Dat bovendien zijn argument dat dit allemaal in zijn tijd moet worden gezien, daardoor geen hout snijdt. Dat juist om diezelfde reden de islamitische wereld niet evolueert, maar al 1400 jaar blijft stilstaan in een permanente staat van oorlog, waardoor er nooit een ‘verlichting’ binnen deze ideologie kan ontstaan, en bijgevolg ook geen Europese islam. Erdogan zelf was duidelijk: een ‘light versie’ bestaat er niet. Noch Vander Taelen, noch Polspoel beseffen dat blijkbaar, net zomin als zij zich de vraag stellen waarom onder alle bestaande religies het uitgerekende de islam is die in naam van hun god moord en martelt dat het een lieve lust is.
Over het feit ook dat (gelovige !) moslims zich nooit in een niet-islamitische maatschappij kunnen integreren vanwege het expliciete verbod daartoe in de koran, door beiden evenmin een woord.
Het boven gehaalde en inmiddels tot op de draad versleten argument dat niet alle moslims (al) terroristen zijn is een open deur intrappen. Maar het blijven allemaal wel potentiële moordenaars, tijdbommen, die binnen de kortste keren tot de ‘actie in naam van allah’ kunnen overgaan. Een oproep, een onvertogen woord van wie ook, en het spel kan op de wagen zitten.
Met andere woorden, niet de huidige jihadisten zijn het grote probleem, maar de islam op zich, omdat het fundament zelf van deze ideologie, de koran en sharia, door en door rot zijn en van geen kanten deugen. Het kwaad zit inderdaad in de islam, zoals het kuiken in het ei.(FDW)
Noch Polspoel, noch Vander Taelen, zijn zich daarvan bewust. Bij laatstgenoemde kan dit inzicht nog komen.
Laatstgenoemde voelt inderdaad wel al wat nattigheid, maar hij vergeet daarbij spijtig genoeg toch te refereren naar landen in Azië, waar, met de intrede van de islam, de hele maatschappij door deze ideologie schaamteloos en compromisloos werd overgenomen en gedomineerd, of ten onder werd gericht, zoals in Libanon, onder christelijk bestuur ooit een mondaine en welvarend land.
Polspoel, hoe kan het ook anders, vindt geen graten in de overal opduikende halal-winkels, en lacht alles hautain weg wat Lucas daaromtrent zegt. Zijn argument is opnieuw typisch links: er komen meer en meer moslims, dus ontstaat er een heuse markt voor, m.a.w. iedereen op de halal-toer. Dat dit allemaal indruist tegen onze zeden en gewoonten, zal linkse sujetten als hij worst wezen. Wij moeten ons dus aanpassen, en niet omgekeerd. De sluipende islamisering.
Zolang dit soort lieden niet inzien dat de islam een hatelijke ideologie zonder weerga is, met een religieus kleedje aan voor de perceptie, een ideologie die zonder uitzondering uit is op de regelrechte onderdrukking van andersdenkenden op de meest brutale manieren (jihad in al zijn facetten), en zolang zij blijven geloven in de fata morgana van een Europese (gematigde) islam, zolang blijven zij ziende blind voor het grote gevaar dat de islam wereldwijd is. Ook Vander Taelen, alhoewel die weliswaar al wat wazige contouren van dit gevaar begint te ontwaren. Voor de linkse geest van Polspoel kan geen hulp nog soelaas brengen. Terminaal.