Hij pleit voor een vreedzaam verzet. Geen wapenslag meer. En hij heeft zo zijn bedenkingen bij de Moslim Broederschap. Er was geen ‘Arabische Lente’ maar wel een ‘Nieuw Midden Oosten Constructieve Anarchie’, de ware toedracht van de feiten, een plan om de Arabische wereld te verdelen, op te delen in enkele staten hier, enkele staten daar en een andere staat uit te wissen in een nieuwe landkaart: het Nieuwe Midden Oosten.
https://youtu.be/Ug-EHWu4zgQ
https://www.davidicke.com/article/256976/abbas-in-protocol-of-doha-meeting-pa-will-give-israel-authority-of-west-bank-if-border-talks-fail
met een foto met een hallucinante commentaar!!!!
Zoals steeds : schijn bedriegt!!! .
@ Lovenaar,
toen ik je bruggetje opende viel mijn oog op een artikel over de Sephardi Chief Rabbi Yitshak Yosef, waarin hij stelt:’als onze handen standvastig zouden zijn, als we de macht hadden om te regeren, dan zou er geen heiden leven in het land van Israël, tenzij hij de zeven Noahide wetten accepteert. Als hij dit niet wil accepteren, zouden we hem naar Saoedi-Arabië moeten zenden.
De redenen waarom er heidenen zijn in Israël is om de joodse inwoners te dienen. Daarom laten we hen in het land’
Vermits ik nooit over Noahide laws had gehoord zocht ik ze op.
Die laws zijn ethics for the non-jews. En – ik viel bijna van mijn stoel- The United States Congress onderschreef ze Res. 104 Public Law 102-14 March 1990.
Hoe de stemming ter goedkeuring verliep kan je lezen op: educate-yourself org/lte/public102-14noahide w21jun13.shtml en verder op http://www.takebackourrights.org/docs/Christians-full%20page.html
Mocht er nog iemand twijfelen aan de NWO…
p.s. in mijn vorige reactie over Herzl moet die Kalief natuurlijk Sultan zijn.
Als je de gesprekken van Theodor Herzl, met de pauselijke nuntius, de kalief van het Ottomaanse Rijk, de tsaar van Rusland, de Keizer van Duitsland leest, wou hij Oost-Jeruzalem niet. Hij plande om een gans nieuwe stad buiten Jeruzalem te bouwen.
De historicus Michael Brenner ( Hochschule für Jüdische Studien – Heidelberg en de Hebreeuwe universiteit – Jeruzalem) volgt de idee van Herzl waar het de delen van het land betreft die Herzl voor de stichting van Israël op het oog had. In zijn boek ‘Israel Traum und Wirklichkeit des jüdischen Staates – von Theodor Herzl bis heute’ schrijft hij: ‘in zekere zin kan men van een tweede staat oprichting spreken in het jaar 1967. De zes dagen in juni 1967 hebben niet alleen het zelfbewustzijn van de staat veranderd, dewelke de Israëli de toegang tot Jeruzalem, Hebron en andere steden, die in de joodse traditie belangrijk zijn, mogelijk maakte maar ook de bezetting gebracht, alzo de Israëlische controle over honderdduizenden Palestijnen. Wat in Herzls talrijke gesprekken met wereldheersers niet de bedoeling was.’