Toevallig lazen we gisteren naar aanleiding van de zwembadperikelen, die overal in het Avondland tot de vertrouwde incidentjes met ‘vluchtelingen’ zullen leiden, onderstaand artikel in Der Spiegel.  Het dateert van 5 juli 1964 en heeft de duidelijke titel  ‘Bruine vloed’.  Het artikel zou even goed vandaag kunnen geschreven zijn.  ‘Zou’.  Als de journalisten hun job zouden doen.   Intussen ondenkbaar: zowel qua woordkeuze als naar inhoud zouden de verwijten van discriminatie, racisme, kolonialisme, fascisme, xenofobie e.a. niet van de lucht zijn. We weten intussen hoe de toestand in de banlieus geëvolueerd is.   Dit artikel was in 1964 niets minder dan een glazen bol, een onheilsvoorspelling, die boven onze hoofden hing.  Vervang ‘Franse regering’ door de ‘EU’ en u krijgt een hedendaags beeld.

“Bruine vloed

De Parisiennes wordt het plonsen vergald.  Waar een eenzame bikini in het open-lucht zwembad zich voortbeweegt is hij snel door bruine zwemmers van alle kanten, ook onderaan, omringd.  Tien, twintig Algerijnse handen trekken aan de sluitingen van het badpak en beroven de draagster van het stuk textiel.  

Vooral tijdens het weekeinde beheersen de onafhankelijk geworden Noord-Afrikanen de Parijse zwembaden.  Met als gevolg dat de zwemliefhebsters de zwembaden op zulke dagen mijden , hun mannelijk gevolg blijft afwezig.  Energieke badmeesters, die het wagen tegen de vrijbuiters op te treden, worden na hun diensttijd door vijandige bendes bedreigd.  

Door de Algerijnen uit Algerië verjaagd, moeten de Fransen toezien hoe ze uit de zwembaden van hun hoofdstad verdrongen worden.

Elke dag verlaten ca. 600 Algerijnen hun door arbeidsloosheid en inflatie geplaagde land om bij de voormalige koloniale heer over de zee hun brood te zoeken.

De Franse arbeidsmarkt kon zonder problemen er enkele duizenden opnemen, maar de stroom zwol voortdurend aan.  In 1956 woonden er 300.000 Algerijnen in Frankrijk.  Begin 1964 waren het er bijna 600.000.  30.000 van hen hebben geen werk en leven van sociale uitkeringen.  13.000 Franse ziekenhuisbedden zijn door Algerijnen benomen.

De Franse politie werd snel met een kolonie van 200.000 Algerijnen geconfronteerd, weliswaar slechts 3% van de bevolking der Franse hoofdstad maar voor hun rekening kwamen verleden jaar onderstaande cijfers:

– 32% der moorden
– 39% van de autodiefstallen en
– 58% van diefstallen met gebruik van een vuurwapen.

Een deel van de immigranten importeerde bovendien de gewoonten van hun sanitair onderontwikkeld thuisland met de daarmee verbonden gebreken – tuberculose en geslachtsziektes – naar Frankrijk.

De Franse gezondheidsoverheid kon tegen deze onhygiënische vloed even weinig met speciale maatregelen beginnen als de Parijse politie tegen de criminaliteit der bruinen.  Volgens de verdragen van Evian genieten de Algerijnen dezelfde rechten als de Fransen, vooral ongelimiteerde vrijheid van beweging van personen.  Pas in 1965 moeten de 600.000 immigranten beslissen of ze voor Frankrijk of voor Algerije kiezen.  Dan kunnen de Algerijnse onderdanen als buitenlanders behandeld worden en bv. een speciale gezondheidssupervisie opgelegd krijgen.  

In Marseille, de belangrijkste importplaats, waren de immigranten wel al in het vizier genomen, echter zo behoedzaam dat van een echte controle geen sprake kon zijn.  Omwille van de Algerijnse olie en het Algerijnse atoombomterrein vermijdt de Parijse regering alles wat naar discriminatie van de in Frankrijk levende Algerijnen zou kunnen ruiken.

Wie bovendien niet via Marseille, maar via Spanje, Italië of een luchthaven Frankrijk binnenkomt, blijft helemaal ongecontroleerd.

Om Algerije van de leegloop en Frankrijk van een verdere toestroom enigermate te beschermen hebben Parijs en Algiers midden april een akkoord gesloten om de immigranten in de toekomst al in hun thuisland te ziften.  In de Algerijnse grote steden zouden gezondheidsdiensten opgericht worden die de Frankrijkreizigers vanaf 1 juli op tbc en geslachtsziektes moeten testen.

Op deze wijze vervalt het probleem van het vervoer terug naar huis van afgewezene, vaak arme immigranten en Frankrijk krijgt niet de kwalijke reputatie arme onderontwikkelden van zijn kusten in de zee te stoten.

In de zwembaden van de hoofdstad zullen de bruinen verder kunnen plonsen om onder en rond de zwemsters te duiken en te betasten.  De voor moslims niet vertrouwde blik op bikini’s laat de zwemmers een plezier vermoeden dat ze heel moeilijk kunnen vinden want onder de 600.000 Algerijnen in Frankrijk bevinden zich slechts 40.000 vrouwen.”

Nvdr: volgens Wikipedia zouden er zich in 2012  ca. 4 miljoen immigranten van Algerijnse oorsprong in Frankrijk bevinden.

FVE