De federale regering bereikte afgelopen maand een akkoord om 5.000 extra asielzoekers te spreiden over alle Belgische gemeenten. Staatssecretaris Francken waarschuwt: wie zich niet schikt naar het opgelegde quotum, krijgt een gepeperde rekening.
Het spreidingsplan voor 5.000 asielzoekers is minder ‘ambitieus’ dan de 15.000 asielzoekers die de regering voor ogen had. Maar uitstel is geen afstel. Gezien de ongerustheid bij de lokale besturen werd er gekozen voor de strategie van de geleidelijkheid. Het lijdt geen twijfel dat er nog meer asielzoekers verdeeld zullen moeten worden. Zo schat de overheidsdienst Fedasil dat er door de hoge asielinstroom volgend jaar niet minder dan 50.000 (!) plaatsen nodig zullen zijn. Nu zijn er dat 36.000, een verdubbeling in vier maanden. Daarbovenop komen er nog eens 5.000 plaatsen bij de OCMW’s.
Wie niet horen wil, zal voelen
Dat het de regering menens is met de spreiding, mag blijken uit de verklaringen van Theo Francken. De N-VA-staatssecretaris dreigde in de pers met forse boetes voor gemeenten die weigeren patrimonium ter beschikking te stellen. Hierbij wordt gedacht aan een progressief systeem. Hoe langer gemeenten talmen met de opgelegde plaatsen, hoe meer ze moeten betalen.
In CD&V-kringen werd alvast schuimbekkend gereageerd op weigerachtige gemeentebesturen. Zo stelde CD&V-Kamerlid Franky Demon dat de boetes hoog genoeg moesten zijn, “zodat rijke gemeenten ze niet kunnen afkopen”. Samengevat: wat een lokaal bestuur ook beslist, de asielfactuur wordt door de strot van de belastingbetaler geduwd. Hetzij in de vorm van een boete, hetzij in de vorm van de opvangkostprijs.
Kraan toedraaien
De permanente creatie van bijkomende opvang versterkt het beeld dat deze regering zich beperkt tot het verhogen van de dweilcapaciteit. De kraan toedraaien lijkt vooralsnog een stap te ver. Net als onder de voorgaande regeringen loopt men hopeloos achter de feiten aan. In plaats van te dweilen met de kraan open, moet de exodus naar dit land stoppen. De focus dient te liggen op opvang in eigen regio, afgewezen asielzoekers moeten daadwerkelijk worden gerepatrieerd en er moet overgegaan worden tot een onmiddellijke asielstop.
Eveneens moeten landen die effectief werk maken van een bescherming van de Europese buitengrenzen niet worden veroordeeld, maar ondersteund. Landen zoals Italië en Griekenland daarentegen, die wetens en willens fungeren als transitland voor de illegale immigratie naar West-Europa, moeten uit Schengen worden gezet.
Tweeslachtige houding
“Daar waar andere Europese landen een asielstop afkondigen – van Hongarije tot Slovakije, Oostenrijk en zelfs het progressieve Zweden – drijft staatssecretaris Francken het Paard van Troje steeds verder in onze samenleving”, stelde Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken in een reactie op het spreidingsplan.
De tweeslachtige houding van de N-VA in het asieldossier benadert hierbij het surrealisme. De opengrenzenpolitiek die de N-VA-voorzitter in alle tv-studio’s zegt te bestrijden, wordt door zijn staatssecretaris ijveriger dan ooit uitgevoerd. De kloof tussen wat deze partij zegt en wat ze doet, wordt dag na dag groter.
Klaas Slootmans in VB Maandblad jan. ’16
B is wel het allerlaatste land dat de EU gaat tegenwerken in hun islamiseringsproject, al was het maar om de vastgoedzeepbel in stand te houden.
Hmmmm… ik heb toch wel mijn bedenkingen bij de uitspraak van Theo Francken, uitspraak waarin hij dreigt met boetes voor gemeenten die weigeren patrimonium voor asielzoekers ter beschikking te stellen.
Op welke, door het parlement goedgekeurde wet, steunt meneer Francken dan wel om zomaar boetes uit te schrijven en rond te strooien?
Zelfs een rechter moet zich bij overtredingen op wetten baseren om boetes te kunnen opleggen.
Zomaar lukraak boetes opleggen behoort zeker niet tot de bevoegdheid van een onderminister, andere naam voor “staatsecretaris”…
In mei 2014 heeft het overgrote deel van de bevolking, ook in Vlaanderen , daarvoor gestemd. Het is dan ook het ogenblik om die kiezers te confronteren met de gevolgen van de keuze in het stemhokje onder het motto : “Wie niet wil horen, die moet maar voelen!!”.
Het wordt tijd dat de verantwoordelijkheden gelegd worden waar ze thuis horen :
eerst “bij de kiezer….” en vervolgens bij diegenen die verkozen werden.
Iedereen heeft het recht te stemmen voor wie hij of zij wil, maar men moet er dan ook de gevolgen van dragen van die keuze. Als men niet meer akkoord is met iets, dan is het stemhokje de geschikte plaats om zijn afkeuring te laten blijken.
Bij gebreke aan de afkeuring, is men akkoord en moet men zwijgen en bloeden, en vooral betalen. Dit laatste geldt ten andere ook voor diegenen die er niet voor gestemd hebben.
Confronteer dus het laffe, valse, kruiperige “klootjesvolk” met de gevolgen van het stemgedrag… het is de enige mogelijkheid om het een geweten pogen te schoppen. Het is dan ook hoogtijd om over te schakelen op een schoktherapie.
De correcte politieke partijen straffer dan “God”
Inderdaad ik heb redenen om dat te geloven !
God den Almachtige liet zijn uitverkoren volk 40 jaar lang dwalen door de woestijn alvorens zij het beloofde land konden bereiken . Rood , Groen en dergelijken , slagen erin meer dan 1 miljoen fluchtelingen op te nemen en te onderhouden . In den tijd van Moses , “heden ten dage vervangen door Mutti Merkel ” , was er geen sprake van leefloon , gratis dit en dat , ze gingen te voet met hun geiten ezels draagsoelen enz . Nu gebeurd dat met moderne vervoersmiddelen tot zelfs een vliegtuig .God strafte de ongehoorzamen , hij had geen begrip voor hun ondeugden ! Nu doet men er alles aan om zoveel mogelijk in den doofpot te persen om ze vooral niet te kwetsen. Laat ons hopen dat de groene en rode partij binnen enkele eeuwen niet uitgroeien tot een nieuwe godsdienst en wij onze gebeden riichten tot Mutti Merkel de meest vredelievende de grootste weldoeneres , wie weet hoort Francken bij haar 12 apostelen