Spiegel im Spiegel is een muziekstuk dat in 1978 werd geschreven door de Estse componist Arvo Pärt.
Het stuk is oorspronkelijk een compositie voor viool en piano in de voor Pärt typerende tintinnabuli-stijl. De melodische vioolpartij beweegt zich diatonisch in stapsgewijze bewegingen, terwijl de piano voortdurend een arpeggio vormt met de tonische drieklank. Het stuk is geschreven in een 6/4-maat en de toonsoort is F majeur. Het geheel beweegt zich voort in een langzaam en meditatief tempo. Spiegel im Spiegel is een voorbeeld van minimalistische muziek.
Hoewel Spiegel im Spiegel oorspronkelijk voor viool en piano geschreven is, wordt de viool vaak vervangen door een cello of altviool. Ook zijn er versies met contrabas, klarinet, hoorn, fluit, fagot, harp en percussie.
De titel van het stuk komt uit het Duits en betekent letterlijk “spiegel (s) in de spiegel”. Het Duitse woord Spiegel kan zowel op het enkelvoud als het meervoud slaan. De titel verwijst naar het oneindige beeld wat ontstaat wanneer men kijkt in twee tegenover elkaar opgestelde spiegels.
Het stuk is gebruikt als filmmuziek in onder andere:
- Wit (2002)
- Gerry (2002)
- Heaven (2002)
- Touching the Void (2003)
- Elegy (2008)
- Gravity (2013)
- About time (2013)
- BBC-documentaire The Century of the Self (2002)
- BBC-documentaire Auschwitz: Inside the nazi State (2005)
- BBC-documentaire The Secret Life of Chaos (2010)
Juf zegt: “Vandaag doen we muziek instrumenten, wie kan er een noemen?” Ansje: “Viool juf.” “Goed zo!” Karel: “Trompet juf.” “Prima!” Jantje: “Saksosie juf.” “Saksosie?! Jantje, hoe kom je daar nu aan?” “Nou Juf, ik hoorde mijn moeder gisteravond in bed tegen mijn vader zeggen: “Kees, als ik je saksosie, zit er niet veel muziek meer in.”
Pffffffftttttttt