Wordt er in de klassieke media in Vlaanderen nog aan echte journalistiek gedaan? Zelden. Een uitzondering was de reeks ‘de geheimen van Steve Stevaert’, die  liep in Het Laatste Nieuws. Journaliste Annick Grobben ging op zoek naar de achtergronden van de zelfmoord van de ooit zo populaire socialistische politicus, die zichzelf van het leven benam op 2 april 2015, nadat bekend raakte dat hij gedagvaard werd wegens verkrachting. Haar bevindingen zijn zonder meer spectaculair; de reeks roept eigenlijk nog meer vragen op dan ze beantwoordt, zeker over de versmelting tussen journalisten en politici in dit land.

Steve Stevaert werd bekend als ‘gezellige, menselijke’ politicus, die de sp.a met succes een ‘tof’ imago gaf en zo bij de federale verkiezingen van 2003 tot een nooit geziene 23,9 procent omhoog stuwde. Het Laatste Nieuws meldt dat dat vooral schone schijn was: Stevaert was een bikkelharde man, die mensen gebruikte waar het hem uitkwam, en die het vooral om macht, prestige en geld te doen was. ‘Voor de camera’s was Steve een ongelooflijke volksmens, erachter was het een ouderwetse machtspoliticus’, zegt architect De Gregorio, een intimus van Stevaert. ‘Steve is ooit eens uitgebeeld als Mao. Wel, Steve was dat ook. Hij was Mao.’ Ach, laten we eerlijk zijn, daar leren we niets nieuws: Stevaert past zo gewoon in het profiel van een lange rij toppolitici in binnen- en buitenland, die de argeloze kiezer charmeren, maar achter de schermen bikkelhard zijn…  Lees verder…

Nvdr: In ons archief vonden we nog enkele filmfragmenten van ten hemel gestegen ex-politicus SS.  On…-…ver…-…ge…-…te…-…lijk…

En hij draaide zijn hand niet om, zoals nogal wat andere collega-politici uit heel het belgisch partijenfirmament, voor een klein schnabbeltje buiten de politiek: hier hoort u hem in een reclamespotje voor Ethias:

FVE