Achter de coulissen van de westerse wapenleveringen
In wiens handen belanden de ‘dodelijke wapens’ die de VSA Oekraïne leveren?
Al maanden worden er voortdurend ballonnetjes opgelaten over het ‘legaliseren‘ van Amerikaanse wapenleveringen aan Kiev, die naar verluidt zouden moeten dienen “om Oekraïne tegen de Russische agressie te beschermen.” Alsof er nog geen wapens geleverd werden door de NAVO via Polen, Litauen of door Groot-Brittanië!
En dan durft senator McCain beweren dat het Oekraïense leger ertoe gedwongen werd verboden massavernietigingswapens tegen de burgerbevolking in Donbass in te zetten omdat het niet over conventionele wapens beschikt! Wat hier nl. in de media en politieke kringen doodgezwegen werd is het gebruik van clusterbommen op de burgerbevolking in Oost-Oekraïne. De VN noemde dit zelfs een oorlogsmisdaad.
Zelfs indien Kiev de gevraagde moderne wapens krijgt, is dat nog lang geen garantie dat ze in de ‘juiste richting’ afgevuurd zullen worden. Talloze militairen, soldaten én officieren, van het OekraÏense leger zien in de wapenbevoorrading een bron van inkomsten… en verkopen de wapens liever aan de tegenstander!
Talrijke wapens verschijnen op de zwarte markt, wat ertoe geleid heeft dat de prijs voor een wapen in Oekraïne verleden jaar met de helft tot twee derde gezakt is. In Kiev kan men voor 500 à 600 dollar een AK-47 kopen, een granaat voor de weggeefprijs van 8 à 10 dollar. Ook buiten de staatsgrenzen wordt het gesjacher op de zwarte markt ongehinderd voortgezet.
Sinds Oekraïne onafhankelijk werd hebben wapens uit de Oekraïense legerdepots hun weg in heel de wereld gevonden en duiken telkens weer in conflictgebieden op.
Het bekendste feit gebeurde in september 2008, toen Somalische piraten de MS Faina enterden, met in het ruim een lading van30 Oekraïense tanks, granaatwerpers, vuurwapens, bodem-luchtraketten en munitie.
De Oekraïense regering bewoog hemel er aarde om Kenia als officiële ontvanger te kunnen bestempelen, maar het leed weinig twijfel wie de échte bestemmeling was, nl. de rebellen in toen niet onafhankelijke Zuid-Soedan. Er legden trouwens in het verleden meerdere vrachtschepen in de haven van Mombasa aan met een lading Oekraïens militair materiaal.
Op 6 februari van dit jaar doken er berichten op over door westerse partners geleverde wapens die aan Syrië doorverkocht bleken te zijn. Achter deze handel staan de Oekraïense a.i. minister van defensie Petro Mehed en de Syrische brigadegeneraal Talal Machluf, familielid en vertrouweling van Assad.
Ook niet oninteressant is te weten dat het geld van de wapenverkoop aan Syrië op privé bankrekeningen belandde op naam van de Oekraïense premier Arsenij Jazenjuk en de binnenminister Arsen Awakow.
Op 25 november 2014 liet CyberBerkut lekken dat Oekraïne het Pentagon om levering verzocht had van 400 scherpschuttersgeweren, 2000 aanvalsgeweren, 720 granaatwerpers, ca. 200 mortieren, raketsystemen, militaire toestellen en munitie. Wat Kiev officieel voor de Oekraïense strijdkrachten geëist had (een ‘non-document’ met een verlanglijstje overhandigd aan Joe Biden*) dook quasi letterlijk op in een schrijven van de b.g. minister van defensie aan de b.g. Syrische generaal.
Het komt er dus op neer dat wie Oekraïne van wapens voorziet, ze eigenlijk ook gewoon op de zwarte markt kan aanbieden!
Tot slot het goede nieuws: we hebben met z’n allen weer bijgedragen tot een nieuw ‘infuus’ van 40 miljard dollar aan Oekraïne. Laat de geldpersen maar draaien!
FT