Bedenkingen bij het artikel ‘Jongleren met geloof’ en paus Franciscus I.
Bij zijn verschijnen op het balkon, na zijn pausverkiezing, zei hij tot de menigte: hier zijn wij dan. Stelt zich de vraag: WIE was er dan?
De artikels die we van de massa media over de Katholieke Kerk en over de nieuwe paus te slikken kregen getuigen van geen greintje competentie. Het enige wat hen interesseert is wanneer de Katholieke Kerk een protestantse wordt. Dit kwam heel duidelijk in beeld door de manier waarop ze Franciscus de hemel in prezen omdat hij met de traditie brak en geen rode maar witte schoenen aantrok. Gedaan met de rode kleur die symbolisch verwoordde: ik sta in het bloed van Christus.
Het Pallium dat hem om de schouders werd gelegd gaf hij binnen de minuut terug. Het Pallium – van schapenwol – dat symbool staat voor de herder die zijn schapen hoedt, verloor voor hem blijkbaar alle symboliek.
Marcelo Gonzalez, uit het land van de paus, gaf na de pausverkiezing een inschatting van Jorge Mario Bergoglio in de Engelstalige versie van Rorate Caeli: van alle ondenkbare kandidaten is hij wellicht de ergste in zoverre men het uit zijn werk als aartsbisschop in Buenos Aires kan beoordelen. Hem zijn geloof en moraal eender. Als vijand van de traditionele mis veroorloofde hij zich imitaties van die mis en vervolgde hij een priester die het waagde een soutane te dragen. Hij liet geen enkele gelegenheid voorbij gaan om zijn kathedraal ter beschikking te stellen van protestanten, moslims en zelfs sekten, ‘partisan groups’, waarmee ook politieke groeperingen bedoeld worden.
Tijdens een gemeenschappelijk gebed van protestantse geestelijken in de Arena liet hij zich zegenen, waarmee hij de geldigheid van de zegen van televisiepredikers erkende. Zijn protest tegen homo-huwelijken en abortus was ronduit zwak. Hij omringde zich dan ook met lieden, afgezien van enkele uitzonderingen, die niet gekend waren voor hun voorbeeldige levenswandel.
We kregen een 76 jarige liberale Jezuïet. Dat hij zich voor de sociale aspecten van het katholicisme interesseert is vanzelfsprekend; die sociale leer behoort tot het katholicisme evenals een kritische ingesteldheid tegenover kapitalisme. Problematisch is dat hij die boodschap uitzendt naar een milieu die, in de diepste zin van het woord, goddeloos geworden is en die een Kerk, voor zover die zich op het woord van God baseert, niet verdraagt. Ze duldt haar in zoverre ze bereid is haar theologische terminologie voor de sacrale verheffing van de linkse politiek ter beschikking te stellen en een politiek die een ver van God agenda verwoordt.
Er bestaan in de Kerk genoeg verraders, zonder twijfel ook in bisschopsornaat (nietwaar Bonny?) die graag de weg van de liberaal protestantse kerken mee willen gaan. Ze missen elke religieuze uitstraling en ijveren voor bijval in de media, waar ze naar snakken zonder te merken dat ze, om het met Lenins woorden te zeggen, het touw aanreiken om de Kerk te hangen. Ze vinden een compagnon in Franciscus I.
Bergoglio beantwoordt niet aan de criteria die voordien zo hoog lagen. Hij is relatief oud, leidinggevende kwaliteiten schrijft niemand hem toe, bijzondere theologische prestaties zijn niet bekend. Hij is een pastorale paus, maar zo waren er velen onder de kardinalen. En als hij zulke hoge bekwaamheden had, waarom zijn die tussen de twee conclaven zo weinig opgevallen zodat hij niet tot de favorieten behoorde?
Het gaat niet om de man. Het gaat om de agenda die we niet kennen en die uit gronden, die we eveneens niet kennen, met deze man verbonden zijn.
Anna Bijns
Voor jezuïeten is het steeds opletten geblazen!! En voor iemand die gesteund werd door de kliek die paus Benedictus XVI opzij dwong, ja daar dienen we uiterst argwanend tegenover te staan. Het zou me niet verwonderen dat hij een discipel van de NWO/Loge blijkt te zijn.
Die Argentijn zakt dagelijks op de schaal respect, zijn ware aard wordt duidelijker en duidelijker, hij zit liever met barbaren aan tafel dan respect te tonen voor ‘bezorgde mensen’.
Argentijn je fabeltjes werken niet meer dus verlaag je jezelf tot dictator het niveau van die barbaarse islamieten die een perverse pedofiel eren en loven…
Ellian, iemand die wel zeer goede kritische columns kan schrijven, is en blijft een moslim, net zoals Obama. Opvoeding start vanaf de eerste levensjaren, en de ‘opleiding’ in die beginperiode legt de fundering voor later. En taqiyya is bij moslims in sé meer dan plicht. Ook de “gematigde moslim” – voor zover deze ooit zou kunnen bestaan, zie de rituele slachtingen – die zich zogezegd kritisch opstelt, ziet toch het kalifaat als einddoel. Islam is een ideologie, en elke ideologie, net zoals het katholicisme (dit mag men niet verwarren met het christendom) is gekeerd tegen mensen, en is enkel uit op het verwerven van macht. Opportunisten (ambtenaren, media, politici, justitie, …) gebruiken ideologie en zijn afgeleiden tot eigen profijt en het is klootjesvolk dat zich laat leiden door ideologen. Kijk maar naar de mei ’68ers, destijds aanhangers van moordzuchtige totalitaire socialistische en communistische regimes, en nu allemaal bestuurders van hun eigen vennootschappen.
Het grootste drama is dat de Paus , zijn grote baas Jezus Christus niet tussenbeide komt . Zoiets was alleen mogelijk een paar duizend jaar geleden , toen de grote leiders van toen , over het water konden lopen , water in wijn konden veranderen , opstaan uit de dood , of de zee lieten opengaan . Het waren ongeloofelijke prestaties waar David Coperfield een punt kan aan zuigen . De Paus vecht voor zijn voortbestaan , zoals de strategie die de socialisten gebruiken. Toegeven , breken met de traditie , stillaan maar zeker , de macht overgeven of delen met de concurentie . Het is goed dat hij zijn rode pantoffels ruilde voor wit , want hij trapte niet in het bloed van Christus maar in het bloed van zijn ” schapen” die met duizenden worden afgeslacht door de “gekwetsten”
Spijtig dat de vakbond voor pausen nog niet een pensioengerechterlijk leeftijd hebben voorgesteld om een jonge dynamische Paus de gelegenheid te geven voor te vechten voor de overtuiging van “zijn” geloof en deze van zijn miljoenen aanhangers , inplaats van plat op de buik voor de tegenstanders .
Grote, niet gelovige denkers zoals o.a. Schopenauer kwamen tot de conclusie dat het Christendom allegorisch van aard is. Onlangs kwam in een gesprek van kardinaal Léonard met de atheïst Etienne Vermeersch dat allegorische karakter nog eens aan bod, hij zei hem hoe Christus zijn apostelen verweet geen oren te hebben om te luisteren en geen ogen om te zien, waarna hij even later – met een knipoog zei Léonard- een blinde liet zien.
Voor het tussenbeide komen bij menselijke aangelegenheden moet je niet bij Christus zijn. Hij heeft de weg gewezen en het enige dat hij verwacht is dat je die volgt.
Voor dat tussenbeide komen moet je in het oude testament, bij Jahweh zijn. Wat die allemaal heeft moeten doen, en niet met zachte hand, om zijn uitverkorenen in het gareel te laten lopen is onvoorspelbaar. Daarbij vergeleken waren de fratsen van Zeus engelachtig.
Maar goed, sinds onze tijdrekening laat Jahweh het blijkbaar ook na om nog verder tussenbeide te komen. Blijkbaar moet hij nu al een hele tijd tevreden zijn over zijn uitverkorenen.