Zoekend naar iets en uiteindelijk niet meer weten wat je eigenlijk wou vinden? Het gebeurt hier heel frequent. Zo belandden we bij de Vaderlandsche Brieven van Johannes Nomszn. uit het jaar 1785. De Voorrede willen we graag met jullie delen.
“Het is ontegensprekelyk dat de liefde tot het vaderland ieder eerlyk hart moet bezielen, zelfs dan noch wanneer het vaderland zich aan ons betoont eene ondankbare moeder te zijn.”
Wie geïnteresseerd is naar de verdere inhoud, verwijzen wij graag naar de Bayrische StaatsBibliothek Digital. In de linker kolom kan u verschillende bladzijden aanklikken.
FVE
Het weze hem vergeven omdat hij niet béter wist, doch het is NIET ons “Vaderland” dat een “ondankbare moeder” is, maar wél degenen die ons Vaderland besturen & bestuurDen. (èn klakkeloos overgeleverd hebben via verscheidene “verdragen” aan slok-op Europa) 🙁
Hallo Coburgers! en zij die Vlaanderen zo gehaat hebben in hun dienstjaren.
Ook goed om in het parlement van de Vlaamse regering te hangen.
En in het federale!
In de eerste helft van de 17 de eeuw, was de Duitse literatuur schatplichtig aan de Nederlandse. Zo schrijft Martin Opitz aan de van oorsprong Zuid-Nederlandse filosoof, Daniel Heinsius :
Weil Ihr mir seid im Schreiben vorgegangen
Was ich für Ruhm durch Hochdeutsch werd erlangen,
Will meinem Vaterland bekennen ohne Scheu,
Dass eure Poesie der meinen Mutter sei.
(Omdat je mij in schrijven zijt voorgegaan
wat ik aan roem in het Hoogduits zal bekomen,
wil mijn vaderland bekennen zonder schroom
dat jullie poësie mijn moeder was.)
De liefde tot zijn land is inderdaad aangeboren, omdat dit land alles omvat : ziel en geest, traditie, familie. Om die reden kunnen socialisten, met hun internationale, nooit een echte liefde tot hun land opbrengen. Ze hebben de Hottentotten net zo lief als hun buurman.