Het zeldzame Marburgvirus lijkt sterk op het Ebolavirus: beide behoren tot de familie van filovirussen (Filoviridae), en de door het Marburgvirus veroorzaakte ziekteverschijnselen lijken sterk op de ziekte die door het ebolavirus wordt veroorzaakt. http://nl.wikipedia.org/wiki/Marburgvirus

Ook uit het oosten kan de bedreiging komen

In de jaren ’80 experimenteerde de toenmalige Sovjet-Unie met het geschikt maken van het Marburg-virus voor biologische oorlogsvoeringsdoeleinden. Dankzij Ken Alibek (voorheen Kanatjan Alibekov), een Sovjet overloper die in 1992 naar de Verenigde Staten overliep, is meer bekend geworden over de Sovjetactiviteiten op dit gebied. Hij was de Eerste Onderdirecteur van Biopreparat, de organisatie die zich bezig hield met ontwikkelen van biologische wapens. Wetenschappers van Biopreparat ontdekten dat,  in aerosolvorm, er slechts een paar virions (virusdeeltjes) nodig waren voor het infecteren van een slachtoffer. Ze onderzochten verder hoe dit virus met een SS-18 intercontinentale raket ingezet kon worden tegen NAVO-bevolkingscentra. Nadat een van de wetenschappers, dr. Nikolai Ustinov, zichzelf per ongeluk geïnjecteerd had met Marburg, konden zijn collega’s uit zijn stoffelijk overschot een nog dodelijkere versie van het virus isoleren en cultiveren. Deze werd variant U genoemd naar Dr. Ustinov. Volgens Alibek waren de Sovjets in 1991 zo ver, dat ze Marburg-variant U in grote hoeveelheden kon produceren. Volgens de plannen zouden dan tien afzonderlijke richtbare, met Marburg U geladen, koppen op de genoemde raketten geplaatst worden die daarna in het operationele arsenaal van de Sovjets zouden worden opgenomen. Sinds het vertrek van Ken Alibek is weinig tot niets meer bekend over de status van het huidige Russische onderzoek naar en/of ontwikkeling van biologische wapens.[7]
http://youtu.be/ArvRd6VejRI?list=PLlGSlkijht5gyYNkhTOmpP-3AKawhjkdv